Να έχεις απαιτήσεις αλλά να ξέρεις πότε
Ακούγοντας κανείς τη δυσφορία (ευτυχώς) μικρής μερίδας του κόσμου στο φινάλε του αγώνα με τη Λαμία δεν είχε παρά να σκεφτεί ότι κάνουν... καλή δουλειά όσοι προσπαθούν (και κατά πως φαίνεται καταφέρνουν) να πείσουν ότι δεν είναι δα και τίποτα φοβερό ότι ο Ολυμπιακός έκανε το 10 στα 10 στο πρωτάθλημα μετά το 0-0 με τον Παναθηναϊκό. Και μέσα σ' αυτά τα 10 ματς ήταν εντός έδρας νίκη με ΠΑΟΚ, εκτός έδρας νίκη με ΑΕΚ, νίκη στο Αγρίνιο, στο Περιστέρι, στο Ηράκλειο. Κάνουν... καλή δουλειά όσοι προσπαθούν να σε πείσουν ότι δεν... τρέχει και τίποτα που ο Ολυμπιακός κέρδισε 5 από τα 6 ματς που έδωσε σε 19 μέρες εντός του Δεκέμβρη χάνοντας 1η του μηνός εκείνο του κυπέλλου.
Σ' αυτό το διάστημα ταξίδεψε στη Λιβαδειά, την Κρήτη, την Αμβέρσα και (δίπλα) το Περιστέρι που σημαίνει ότι υπήρξε έξτρα επιβάρυνση για τα ήδη επιβαρυμένα ερυθρόλευκα κορμιά. Όλα τα παραπάνω, που είναι γεγονότα όχι εικασίες, κατάφεραν να σε κάνουν να μην τα λαβαίνεις σοβαρά υπόψιν. Σε έβαλαν στο τρυπάκι: δεν παίζει μπάλα φέτος ο Ολυμπιακός, κερδίζει με την ψυχή στο στόμα. Αν δεις μόνο το αποτέλεσμα σε κάποια ματς, ναι, με την ψυχή στο στόμα. Είναι όμως έτσι; Π.χ. στο ματς με τη Λαμία ο Ολυμπιακός είχε 8 τελικές και ένα χαμένο πέναλτι σε 30 λεπτά, δεν πιάνεται ως καλή απόδοση αυτή;
Και η Λαμία στο κάτω κάτω, είχε τίποτα άλλο να δείξει πέρα από ένα σουτ (από το ύψος της μεγάλης περιοχής) σε 90 λεπτά που απέκρουσε ο Βατσλίκ; Πως δηλαδή απείλησε τον Ολυμπιακό; Ακόμα και στο β' μέρος ο Ολυμπιακός είχε δύο πολύ σημαντικές ευκαιρίες, ένα τετ-α-τετ νωρίς με τον Μασούρα και άλλο ένα προς το τέλος με τον Τικίνιο ύστερα από κούρσα του Ονιεκουρού. Δεν είναι φυσιολογικό η ομάδα να μην παίζει φουλ επίθεση και στα... κόκκινα επί 90 λεπτά; Πώς να αντέξει; Δεν καταλαβαίνετε ότι η διαδρομή της ως τώρα ήταν απίστευτα δύσκολη;
Κι αφού οι παίκτες που μπήκαν στο β' ημίχρονο δεν βοήθησαν καθόλου, ήταν αυτονόητο ότι στο φινάλε ο Ολυμπιακός θα μείνει πίσω για την αποφυγή ενός... στιγμιαίου λάθους που θα κόστιζε δύο υπερ-πολύτιμους βαθμούς. Ποιό είναι το κακό σε όλο αυτό; Τι θέλαμε δηλαδή, να βγαίνουν... αέρα τα πανιά στο ξέφωτο για να γίνει ζημιά; Σοβαρά τώρα; Ποιός τα λέει αυτά, που τα έχουμε δει γραμμένα; Πρωταθλητής αναδεικνύεται αυτός που κερδίζει τα περισσότερα ματς. Αυτός που καταφέρνει να κερδίζει και όταν δεν παίζει καλά. Όχι ο αφελής. Τις εύκολες κλισεδούρες του τύπου «Ολυμπιακός είναι, δε γίνεται να κερδίζει μόνο 1-0 τις... Λαμίες ή να κλείνεται στο Γ. Καραϊσκάκης για να κρατήσει σκορ» σε μένα πλέον δεν πιάνουν. Έχω κι εγώ απαιτήσεις από την ομάδα αλλά νομίζω ότι έχω την ικανότητα σκέψης να διακρίνω το πότε πρέπει να τις έχω αυτές. Και αυτή την περίοδο που η ομάδα είναι... κομμάτια σωματικά και ψυχολογικά από κούραση, ΔΕΝ έχω.