Ο Αβραάμ έχει αρχίσει να βρίσκει σιγά σιγά τον παλιό καλό εαυτό του, αυτόν που είχε συνηθίσει να βλέπει ο κόσμος της ομάδας του Ολυμπιακού. Ναι μεν μπήκε στο 13' λόγω του μικροτραυματισμού του Σιόβα, αλλά ο αρχηγός ήταν από τους καλύτερους στα εναπομείναντα λεπτά, που ήταν και πολλά. Περίπου 77...
Πέρασε στον αγώνα πολύ νωρίτερα από ό,τι υπολόγιζε ο Μίτσελ, αλλά παρόλη τη ζέστη, τον κάκιστο αγωνιστικό χώρο όπου η μπάλα κυλούσε κάνοντας... γκελ, ο Αβραάμ ήταν εκεί. Έκοψε πολλές επικίνδυνες φάσεις και στο ένας εναντίον ενός, το πολύ να έχασε 1-2 μονομαχίες.
Κατά τα άλλα, όμως, ο αρχηγός του Ολυμπιακού έδειξε στα νέα παιδιά πως όταν νιώθεις αυτό που κάνεις, όταν το αγαπάς, δεν σκέφτεται ούτε καιρικές συνθήκες ούτε τίποτα. Με αυτοθυσία έμπαινε στις φάσεις ο Αβραάμ, ο οποίος πραγματικά είναι ένα από τα διαμάντια της άμυνας του Ολυμπιακού και πάντα η παρουσία του μετόπισθεν γεμίζει με σιγουριά τους συμπαίκτες του.