«Ο Ολυμπιακός είναι στην κορυφή και θα μείνει εκεί!» (vid)

ΠΑΥΛΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Καλύτερος παίκτης του κόσμου του 2012, κορυφαίος τερματοφύλακας σε Ολυμπιακούς Αγώνες, χρυσός Ολυμπιονίκης, Πρωταθλητής, Κυπελλούχος. Όλα αυτά αφορούν τον Γιόζιπ Πάβιτς. Μέχρι το βράδυ της 9ης Ιουνίου 2018 κάτι έλειπε από την προσωπική του «συλλογή». Ο τίτλος του LEN Champions League. Τον κατέκτησε στη Γένοβα με τον Ολυμπιακό, ενώ αναδείχθηκε και MVP του τελικού. Επίσης, αρχηγός του Θρύλου.

Λίγο πριν αναχωρήσει για την Κροατία όπου θα πάει για διακοπές, για να δει την οικογένειά του, μίλησε στο gavros.gr. Για όλους και για όλα! Την... προφητεία του «Μέντο» για την κούπα, την υπερηφάνεια που αγωνίζεται στον Ολυμπιακό, τις πρωτόγνωρες στιγμές από την υποδοχή στο Καραϊσκάκη, τον Θρύλο που έχει στην καρδιά του, το ενδεχόμενο να γίνει Έλληνας, την βεβαιότητα για τη νίκη κόντρα στη Ρέκο, τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τον Μιχάλη Κουντούρη και την καλύτερη ομάδα που έχει αγωνιστεί στην καριέρα του. Αξίζει να κάνετε τον κόπο και να διαβάσετε το κείμενο που ακολουθεί... Το σίγουρο είναι ένας. Είμαστε τυχεροί όλοι που έχουμε δει αυτόν τον πολύ μεγάλο πολίστα να φορά το ερυθρόλευκο σκουφάκι.

- Πώς νιώθεις που κατέκτησες το πρώτο LEN Champions League της καριέρας σου με τον Ολυμπιακό;

«Είναι πολύ σημαντικό ότι πήρα για πρώτη φορά αυτόν τον τίτλο. Αλλά πρέπει να σου πω ότι νιώθω μεγάλη τιμή που είμαι μέλος αυτής της ομάδας, του Ολυμπιακού. Κατάφερα να κερδίσω τον τίτλο με αυτούς τους συμπαίκτες ή πιο σωστά, με αυτούς τους φίλους θα έλεγα... Και αυτό με κάνει ακόμα πιο χαρούμενο!. Ότι πήραμε την κούπα με αυτή την ομάδα, σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη. Έχει μια διαφορετική αξία. Και ήταν το καλύτερο που μπορούσε να συμβεί».

- Ο Πάολο Ομπράντοβιτς σου είπε, όταν υπέγραψε στον Ολυμπιακό, πώς θα πάρεις και εσύ το Champions League...

«Κατά τη διάρκεια των συζητήσεών του με τον Ολυμπιακό, μιλάγαμε. Και πριν συμφωνήσει και πριν υπογράψει και μετά. Όταν έβαλε την υπογραφή του, μου είπε πώς “τώρα που υπέγραψα ήρθε η ώρα και για εσένα για να κατακτήσεις το LEN Champions League. Μερικούς μήνες μετά έγινε αυτό πραγματικότητα».

Φτάνετε στο αεροδρόμιο, στην Αθήνα, και μαθαίνετε πώς θα γίνει υποδοχή στο Καραϊσκάκη. Σου περνούσε από το μυαλό αυτό που επακολούθησε;

«Όχι σε καμμιά περίπτωση. Εμείς είχαμε ζήσει κάτι ανάλογο με την εθνική ομάδα της Κροατίας όταν πήραμε χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα, αλλά αυτό ήταν κάτι που αφορούσε όλη τη χώρα. Αυτό που έγινε στο Καραϊσκάκη, να πω την αλήθεια, ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε. Ξέραμε ότι θα έρθει κόσμος να μας χειροκροτήσει, αλλά ότι θα γίνονταν χαμός... όχι. Ήταν τρομερή η υποδοχή! Ήταν φανταστικό για εμένα και τους συμπαίκτες μου. Και νομίζω ότι το αξίζαμε αυτό για τη δουλειά και την προσπάθεια που κάναμε όλη τη χρονιά. Όταν βλέπεις όλον αυτόν τον κόσμο, μικρά παιδιά, μεγάλους ανθρώπους, να είναι όλοι τόσο χαρούμενοι και εσύ είσαι πάρα, μα πάρα πολύ χαρούμενος! Νιώθεις υπερήφανος που έδωσες τέτοια χαρά στην οικογένεια του Ολυμπιακού».

- Ο Ολυμπιακός έκανε σιγά-σιγά βήματα προόδου στην Ευρώπη για να φτάσει φέτος στην κούπα. Τι έπαιξε ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια; Ότι ήσασταν μια μεγάλη οικογένεια, ότι παίζατε ο ένας για τον άλλο, ότι η ομάδα ήταν πολύ δυνατή στην άμυνα, ότι δώσατε εσείς οι ξένοι την εμπειρία σας; Ή ήταν τελικά ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω;

«Δεν ήταν θέμα της δικής μου πείρας, του Άντρο ή του Μέντο (σ.σ.: του Πάολο Ομπράντοβιτς). Είναι θέμα της εμπειρίας της ομάδας. Αλλά και πάλι, η εμπειρία δεν φτάνει από μόνη της. Εάν δεν έχεις ποιότητα ως ομάδα, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Εάν οι συμπαίκτες μου δεν είχαν την ποιότητα, ο Άντρο, ο Μέντο, ο Γιάννης (σ.σ.: Φουντούλης), ο Μανώλης (σ.σ.: Μυλωνάκης) -όλοι τους- δεν θα καταφέρναμε τίποτα. Θα μπορούσες να φέρεις την οικογένειά σου, να πέσετε στην πισίνα, να αγωνιστείτε, αλλά δεν θα είχατε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι φανταστικοί παίκτες όλοι τους και απολαμβάνω ακόμα και τις προπονήσεις που κάνουμε.

Μέσα από αυτές γίνομαι και εγώ ακόμα καλύτερος, το ίδιο και ο Άντρο, το ίδιο ο Μέντο όταν αγωνιζόμαστε μαζί τους. Θυμάμαι μετά τον χαμένο τελικό στη Βουδαπέστη, πριν από δύο χρόνια, είχε πει στον «Φούντου» (σ.σ.: στον Γιάννη Φουντούλη) πώς: “ΟΚ φίλε... ήμασταν κοντά να πάρουμε τον τίτλο, αλλά ήταν καθοριστικός παράγοντας η εμπειρία”. Γιατί ήταν ο πρώτος μας μεγάλος τελικός. Όχι μόνο στον τελικό, αλλά και γενικά στο Final-6. Μετά από πάρα πολλά χρόνια. Και του είπα πώς θα έρθει κι αυτό. Απλά πρέπει να δουλέψουμε και να πιστέψουμε περισσότερο στους εαυτούς μας. Πέρσι δεν τα καταφέραμε, αλλά φέτος τον πετύχαμε το στόχο μας».

- Μια επιπλέον «νίκη» για εσάς τους τρεις είναι πώς, αν και Κροάτες, καταφέρατε να κερδίσετε τον κόσμο του Ολυμπιακού. Όλοι ξέρουμε την ιδιαίτερα σχέση που έχει ο κόσμος με τους Σέρβους. Είναι μία προσωπική επιτυχία; Ακόμα και το όνομα του Ομπράντοβιτς έγινε σύνθημα...

«Να πούμε κάτι σημαντικό. Ο Πάολο δεν είναι Ομπράντοβιτς, αλλά Όμπραντοβιτς (σ.σ. γέλια)... Ναι το ξέραμε αυτό. Αλλά εμείς είμαστε αθλητές. Και πάντα δίνουμε το 100%, και παραπάνω αν γίνεται, για την ομάδα που παίζουμε. Αλλά αυτό που συμβαίνει με τον Ολυμπιακό είναι απίστευτο! Με τέτοιο κόσμο είναι πολύ δύσκολο να χάνεις τα παιχνίδια. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει κάτι ανάλογο. Να έρχεται τόσος κόσμος στο πόλο, να δημιουργούν τέτοια ατμόσφαιρα. Αυτό που συμβαίνει είναι τρομερό για εμένα. Είναι ένα όνειρο αυτό που ζω στην Ελλάδα. Ελπίζω και του χρόνου να γίνει το ίδιο».

- Όμως αυτή η δύναμη που σας έδωσε ο κόσμος ήταν απίστευτη, κάτι ιδιαίτερο. Έτσι δεν είναι;

«Ειδικά στα δύσκολα και σημαντικά μας καταλαβαίνεις, νιώθεις τη δύναμη που σου προσφέρει ο κόσμος. Δεν είναι απλά αυτό που λέμε ο... παίκτης παραπάνω. Είναι δίπλα μας μέσα στο νερό. Δεν είναι κάτι απλό. Μας δίνουν ώθηση. Όταν τα πράγματα είναι δύσκολα, με τη στήριξή τους ξεπερνάς τα εμπόδια και τα καταφέρνεις καλύτερα. Είναι πιο εύκολα τα πράγματα για μας».

- Στη Γένοβα είδαμε τον Ολυμπιακό να ανεβάζει στροφές όσο εξελίσσονταν το τουρνουά. Κάθε αγώνα και καλύτερος. Φαντάζομαι πώς ήταν το πλάνο σας;

«Ήταν ένα μέρος του σχεδίου μας. Πριν από το Final-8 υπήρξαν ομάδες που μας ζήτησαν να κάνουμε κοινή προετοιμασία. Δεν έχουν σημασία το ονόματά τους. Αλλά τους είπαμε όχι! Ήταν μέρος του προγράμματος του προπονητή. Να μην κάνουμε προπόνηση μαζί με κανέναν. Θα δουλεύαμε μόνοι μας. Ξέραμε ότι μας περιμένουν τρία σημαντικά ματς. Το πόλο δεν είναι συγχρονική κολύμβηση για να κάνεις δοκιμές. Είναι μάχη!. Όποιος καταφέρει να σκοράρει περισσότερα γκολ, είναι στο τέλος αυτός που νικά. Κόντρα στην Σπαντάου κάναμε ό,τι έπρεπε. Παίξαμε όσο χρειάζονταν για να νικήσουμε. Θα μπορούσαμε να παίξουμε και καλύτερα. Εμένα δεν με ένοιαζε. Εξάλλου, ποιον τον ένοιαζε;

Ήταν απλά ο πρώτος αγώνας και ο στόχος ήταν η νίκη, χωρίς να μας ενδιαφέρει το σκορ ή η διαφορά. Στο δεύτερο ματς ήμασταν καλύτεροι. Αλλά και ο αντίπαλος ήταν πιο ισχυρός. Αυτό ήταν το αναμενόμενο και λογικό. Το πρώτο ματς ήταν αλλιώς. Δεν μπορείς να είσαι στο ψηλότερο επίπεδο τρεις ημέρες. Ήταν ο ιδανικός συνδυασμός. Και επειδή μετά το πρώτο ματς μας ρωτούσαν ποιον θέλουμε για αντίπαλο, Μπαρτσελονέτα ή Έγκερ, όλοι μας λέγαμε πώς δεν έχει απολύτως καμμιά σημασία... Εμείς ήμασταν συγκεντρωμένοι στο στόχο μας και δεν κοιτούσαμε τις άλλες ομάδες».

- Στον τελικό αντιμετωπίσατε την Προ Ρέκο, την πιο ακριβή ομάδα στην Ευρώπη, την πιο «γεμάτη» σε ρόστερ. Μέσα στην πισίνα, όμως, ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που κυριάρχησε;

«Δεν παίζουν τα μπάτζετ ρόλο. Μπορώ να σου πώς ότι ο Ολυμπιακός είχε από τα μικρότερα στο Final-8 στη Γένοβα. Η Προ Ρέκο είναι μια άλλη ιστορία. Έχουν όσα χρήματα θέλουν, δεν υπάρχει περιορισμός. Οι ουγγρικές ομάδες κι αυτές ρίχνουν πολλά χρήματα γιατί ασχολούνται κυρίως με το πόλο, είναι το εθνικό τους άθλημα. Η Γιούγκ και η Μπαρτσελονέτα ρίχνουν επίσης πολλά χρήματα. Αλλά τα λεφτά δεν παίζουν ρόλο. Μετρούν οι παίκτες. Εμείς πήραμε στο τέλος αυτό που αξίζαμε βάσει της προσπάθειάς μας. Η Προ Ρέκο είχε μεγάλη πίεση. Το είδαμε στους παίκτες της από τη στιγμή που κάναμε προθέρμανση. Έβλεπες πώς ήταν λες και κουβαλούσαν από 100 κιλά επιπλέον στην πλάτη τους.

Κι αυτό που είπα στους συμπαίκτες μου, γελώντας, ήταν ότι πρωτίστως πρέπει να απολαύσουμε τον τελικό, να το διασκεδάσουμε. Είναι ένας τελικός. Κάναμε προπονήσεις όλη τη χρονιά. Είναι κάτι που μπορείς να χρειαστείς 10-15 χρόνια, μια καριέρα ολόκληρη, για να έχεις την ευκαιρία να αγωνιστείς σε έναν τελικό. Εκεί έπρεπε να νικήσουμε. Αγωνίζονταν στο “σπίτι” τους. Δεν είπαμε ποτέ πώς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Πάντα έχεις σε έναν τελικό να χάσεις.... Αλλά αυτό είπαμε. Είναι η πιο ακριβή ομάδα, παίζει στην... έδρα της, έχει πίεση! Εμείς απλά πρέπει να τους ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ... Έτσι απλά!»

- Κάνατε άριστη δουλειά αμυντικά. Περιορίσατε τους κορυφαίους σκόρερ της Ευρώπης. Σε ένα ματς με τόσο μεγάλη σημασία...

«Αυτός είναι ο λόγος που είμαστε οικογένεια. Όλοι στην ομάδα ξέρουμε πώς σκέφτεται ο ένας για τον άλλο. Δεν ήταν αποτέλεσμα της δουλειάς ενός παίκτη. Ήταν ομαδική προσπάθεια. Είχαμε μιλήσει με τον Θοδωρή (σ.σ.: τον Βλάχο) και ξέραμε τι να κάνουμε σε καθεμιά από τις τέσσερις περιόδους του τελικού. Αλλά στο τέλος, εάν δεν υπάρχει ποιότητα, δεν έχει σημασία. Τι κι αν είστε οι καλύτεροι φίλοι έξω από το νερό; Όλα κρίνονται μέσα στην πισίνα. Ο συνδυασμός της φιλίας, αλλά και του υψηλού επιπέδου που έχει ο κάθε αθλητής της ομάδας μας και οι 15 παίκτες μας. Ήταν το “κλειδί” για την επιτυχία. Οι παίκτες, ο προπονητής, ο βοηθός, ο φυσιοθεραπευτής, όλοι μας. Ξέραμε ότι μπορούμε. Και την ώρα που μας παρουσιάστηκε η ευκαιρία για να έχουμε αυτή την επιτυχία, κάναμε ό,τι έπρεπε και φτάσαμε στην κορυφή της Ευρώπης».

- Η απόκρουσή σου στο πέναλτι του Φιλίποβιτς ήταν από τα πιο σημαντικά σημεία του τελικού;

«Όχι... Ήταν μια από τις πολλές φάσεις, από τις πολλές κρίσιμες στιγμές του τελικού. Γιατί στη συνέχεια πέτυχε ένα πολύ σημαντικό γκολ ο Φουντούλης, ένα καθοριστικό γκολ ο Δερβίσης. Ήταν τόσες πολλές σημαντικές στιγμές στην άμυνα. Είναι κάτι που έγινε πολλές φορές. Ο Άντρο, ο Μέντο, ο Στέλιος (σ.σ.: ο Αργυρόπουλος). Φανταστική προσπάθεια στην άμυνα, να μην επιτρέπουν στον φουνταριστό της Ρέκο να έρθει μέσα στα 4-5 μέτρα. Επίσης στην περιφέρεια δεν τους άφησαν να κάνουν σουτ με καλές προϋποθέσεις. Εμείς ήμασταν σε όλο το ματς ΟΜΑΔΑ. Κι αυτό το είδαν όλοι».

- Ήταν η καλύτερη σας εμφάνιση μέσα στη χρονιά;

«Τώρα κανείς δεν θα θυμάται το ξεκίνημα του ματς με την Ντιναμό Μόσχας, που ήταν εξαιρετικό, ονειρικό. Αυτό που έχει σημασία είναι να είσαι στην καλύτερη κατάσταση εκεί που μετράει. Στο Final-8 και ειδικότερα στον τελικό. Αυτό είναι κάτι που θα θυμούνται όλοι στο μέλλον. Πώς ο Ολυμπιακός νίκησε την Προ Ρέκο μέσα στο “σπίτι” της: Η φάση των ομίλων... Πήγαμε καλά. Θέλαμε να πάρουμε την πρώτη θέση κι έτσι έγινε... Για να στείλουμε μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση πώς είμαστε καλή ομάδα. Αλλά όπως λέμε στην Κροατία: “στο τέλος είναι που μετράει να είσαι καλός”».

- Φέτος η ομάδα είχε ένα ακόμα σημείο που μέτρησε πολύ. Τη σταθερότητά της...

«Πρέπει να λειτουργήσουν όλα στην εντέλεια για να κατακτήσεις το LEN Champions League. Πριν Από δύο χρόνια κάναμε μια εξαιρετική πορεία. Μόλις μία ήττα. Αλλά ήταν στον τελικό. Ο αντίπαλος εκείνο το βράδυ ήταν καλύτερος, αυτό ήταν το “κλειδί”. Εμείς φέτος ήμασταν καλύτεροι από την Προ Ρέκο. Πρέπει να δείχνεις ότι είσαι ο καλύτερος. Σε μια τόσο μεγάλη σεζόν πρέπει να έχεις σταθερότητα. Και είναι στα συν του προπονητή μας ότι κατάφερε να έχει την ομάδα σε καλή φόρμα, στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν. Στο υψηλότερο επίπεδο».

- Μετά από μια εκπληκτική σεζόν, μια τεράστια επιτυχία στην Ευρώπη, υπάρχει και η επόμενη ημέρα. Θα είναι στον Ολυμπιακό;

«Νομίζω ότι και ο Ολυμπιακός θέλει να παραμείνω. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό σημείο στη διαδικασία των συζητήσεων. Όλα τα υπόλοιπα θα είναι πιο εύκολα. Σε ό,τι αφορά το θέμα να αποκτήσω ελληνική υπηκοότητα, ο Θοδωρής με ρώτησε εάν θέλω να γίνω Έλληνας, του ζήτησα απλά να περιμένει αυτό το καλοκαίρι. Θα μιλήσουμε και θα δούμε... Αλλά καλύτερα να ρωτήσετε τον Βλάχο (γέλασε...). Αυτός είναι υπεύθυνος για αυτό, όχι εγώ...»

- Να κατακτήσεις την κορυφή είναι δύσκολο. Να παραμείνεις δυσκολότερο. Τι πρέπει να κάνει μια ομάδα για να διατηρηθεί εκεί;

«Είστε κοντά στην ομάδα και έχετε δει την πορεία αυτά τα τρία χρόνια. Τι έχει κάνει ο Ολυμπιακός και είναι σε αυτό το υψηλό επίπεδο;»

- Έχετε δουλέψει πάρα πολύ κι αυτό φαίνεται... Ο Ολυμπιακός και η Γιούγκ εξάλλου είναι οι μοναδικές ομάδες με δύο τελικούς την τελευταία τριετία...

«Αυτή είναι η απάντηση. Πρέπει να δουλέψεις ακόμα παραπάνω. Επί τρία συνεχόμενα χρόνια ο Ολυμπιακός έχει δύο τελικούς. Η Γιούγκ είναι εντελώς διαφορετική υπόθεση. Στο Ντουμπρόβνικ το πόλο είναι το νούμερο ένα άθλημα, με αυτό ασχολούνται όλοι. Από την εποχή που τα παιδιά πάνε σχολείο, πέφτουν στην πισίνα, για να μάθουν πόλο. Εδώ στον Ολυμπιακό, τη μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο πολυαθλητικό σύλλογο στην Ευρώπη -αναφέρομαι στον Ερασιτέχνη- αυτό είναι το “κλειδί”, αυτή είναι η απάντηση. Όλοι δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να φτάσει η ομάδα σε αυτό το επίπεδο. Ο Ολυμπιακός είναι στην κορυφή. Δεν είναι εύκολο να παίζεις σε δύο τελικούς του LEN Champions League σε 3 χρόνια. Δεν είναι κάτι που έρχεται σε μια νύχτα... Ο Ολυμπιακός είναι στην κορυφή και θα μείνει εκεί! Αυτό είναι σίγουρο».

- Την τριετία που είσαι εδώ κατάλαβες καλύτερα τι σημαίνει Ολυμπιακός;

«Είμαστε παίκτες του πόλο... Όταν ήρθα γνώριζα ορισμένα πράγματα. Βασικά ότι έρχομαι στη μεγαλύτερη ομάδα της χώρας. Αλλά όταν είσαι πλέον μέσα στην ομάδα, είσαι μέλος του συλλόγου και δεν αναφέρομαι στην ομάδα πόλο, αλλά τον Ολυμπιακό γενικότερα, το μόνο που νιώθεις είναι σεβασμός για όλη την προσπάθεια. Είναι κάτι το εκπληκτικό. Οι αριθμοί τα λένε όλα... Η ομάδα πόλο Ανδρών πήρε το LEN Champions League, η ομάδα βόλεϊ Γυναικών κατέκτησε το CEV Challenge Cup, η ομάδα βόλεϊ Ανδρών έπαιξαν στον τελικό, τα κορίτσια του πόλο έπαιξαν στον τελικό του LEN Trophy και θα μπορούσαν να είναι και στο Final-4 της Euroleague. Αυτή είναι η πραγματική δύναμη του Ολυμπιακού. Είναι καλός σε τόσα πολλά σημεία, με τόσο πολλές ομάδες να πρωταγωνιστεί στην Ευρώπη. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το πω εγώ, ως αθλητής του συλλόγου, που έχω έρθει από το εξωτερικό για να αγωνιστώ με την ομάδα. Πρέπει να δείξουμε το μέγιστο σεβασμό στον κόσμο, τους οπαδούς του Ολυμπιακού, που δίνουν κάθε χρόνο τα χρήματά τους για την Κάρτα Μέλους, την Κάρτα Φιλάθλου. Αυτό δεν λέγεται αλλιώς παρά πραγματική αγάπη για την ομάδα που υποστηρίζεις και αξίζει τον σεβασμό όλων μας».

- Ο Ολυμπιακός είναι ένας σύλλογος που πρωταγωνιστεί παντού. Φέτος στην Ελλάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα σε όλα τα ομαδικά αθλήματα του Ερασιτέχνη. Με τη οικονομική στήριξη του κ. Μαρινάκη, τον κ. Κουντούρη στην προεδρία, με τον κόσμο να βοηθά. Είναι όλοι αυτοί παράγοντες για να είναι ο σύλλογος, ο μεγαλύτερος πολυαθλητικός στην Ευρώπη;

«Αυτό βοηθά απόλυτα... Χωρίς αυτή τη βοήθεια όλων αυτών είναι 100% σίγουρο πώς δεν θα είμασταν σε αυτή τη θέση που βρισκόμαστε τώρα. Να πάρουμε το LEN Champions League. Ούτε το βόλεϊ, ούτε το χάντμπολ δεν θα είχαν τις ανάλογες επιτυχίες. Δεν είναι δυνατό να γίνει αυτό. Ένα μεγάλο ευχαριστώ από την πλευρά μου στον κ. Μαρινάκη που είναι πάντα κοντά μας. Στον κ. Κουντούρη που κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί συνεχώς. Όπως είπα. Για να είσαι στην κορυφή θα πρέπει όλοι να δουλεύουν αδιάκοπα. Αυτό γίνεται στον Ολυμπιακό. Χωρίς σκληρή δουλειά, δεν θα έρχονταν τόσες πολλές επιτυχίες και διακρίσεις».

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Δεν καταλαβαίνει από κούραση!

«Για πόδια έχει μηχανές», λένε στην Κροατία για τον Άντρο Μπούσλιε.

Νίκη για Κροατία με σούπερ Μπούσλιε

Ο αμυντικός του Ολυμπιακού ήταν εξαιρετικός στη νίκη της χώρας του με 15-5 κόντρα στο Καζακστάν.

Δεν αλλάζει ο «κορμός»

Η διοίκηση του Ολυμπιακού και ο Θοδωρής Βλάχος θέλουν την παραμονή των περισσότερων παικτών.

«Αυτό που ζήσαμε ήταν απίστευτο!»

Ο Άντρο Μπούσλιε στο gavros.gr. Ο Πρωταθλητής Ευρώπης μίλησε για... το «τσούκου-τσούκου-τσούκου» του τελικού, την καλύτερη ομάδα της καριέρας του και τη διοίκηση που κάνει ό,τι καλύτερο για να οδηγήσει τον Ολυμπιακό ακόμα πιο ψηλά.