Δέκα πρωταγωνιστές
Δέκα πρόσωπα που (δεν) ζητούν συγγραφέα. Το παράτολμο σχέδιο του gavros.gr, σε ό,τι αφορά τα δέκα πρόσωπα του ευρωπαϊκού πόλο που μπορούν να αξιώνουν λέξεις για να περιγραφούν τα κατορθώματά τους το 2011, δεν θα μπορούσε να στεφθεί με αντικειμενική επιτυχία, διότι υπήρξαν πολλοί πρωταγωνιστές τη φετινή σεζόν, που θα μπορούσαν δικαιωματικά να αναφέρονται.
Το κριτήριο, ασφαλώς, στη συντριπτική πλειοψηφία, είναι η Ευρωλίγκα στους Άνδρες, το Champions Cup στις Γυναίκες, αλλά και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης, το οποίο προσέφερε υπέρλαμπρες στιγμές, μα και τη φάση της χρονιάς, όπως αποτυπώθηκε στον τελικό της διοργάνωσης.
Φυσικά, το ζήτημα, όταν κάνεις μία τέτοια λίστα, είναι να βρεθεί έστω και ένας που θα συμφωνεί, εν τούτοις το 2011 ήταν ένα έτος υπέροχο για το πόλο, Ανδρών τε και Γυναικών, και πέρα από τις συγκινήσεις, προσέφερε και μερικούς σπουδαίους πρωταγωνιστές, οι οποίοι πέτυχαν να κατακτήσουν τίτλους με τις ομάδες τους.
Τζένιφερ Παρέχα: Η ηγέτιδα της Σαμπαντέλ, που έφθασε ως την κορυφή της Ευρώπης. Η Ισπανίδα έκανε εκπληκτικό Final 4 εντός έδρας, «σκότωσε» μόνη της την Κίνεφ Κίρισι στον ημιτελικό, με 7 γκολ, ενώ στον θριαμβευτικό τελικό με την Οριζόντε Κατάνια, το 13-8.,έβαλε τρία. Συν τοις άλλοις, είναι, πλέον, παλιοσειρά της Σαμπαντέλ, εκείνη που μετά τον χαμένο τελικό με την Προ Ρέκο για το Σούπερ Καπ Ευρώπης είπε «μη μας ξεγράφετε ακόμα». Ο ΝΟ Βουλιαγμένης περιμένει την ομάδα από την Καταλονία στους προημιτελικούς του Champions Cup και όσο έχει να αντιμετωπίσει την Ισπανίδα φουνταριστό, δεν την έχει καθόλου ξεγραμμένη.
Ιγκόρ Μιλάνοβιτς: Ο προπονητής της Παρτιζάν, που στρογγυλοκάθεται (μέχρι να μην μπορεί να συνεχίσει στο φετινό Champions League, κάτι που ενδεχομένως να συμβεί στο τέλος των… ομίλων της διοργάνωσης) στην κορυφή του ευρωπαϊκού πόλο. Η έσωθεν μνεία, από τους παίκτες της ομάδας που κοουτσάρει, κάνουν λόγο για ό,τι καλύτερο διαθέτει η ευρωπαϊκή υδατοσφαίριση σε προπονητή, ενώ ο θρύλος του ευρωπαϊκού πόλο, που μαζί με τον Μανουέλ Εστιάρτε θεωρούνται οι κορυφαίοι παίκτες όλων των εποχών, έχει δώσει την εκπληκτική εικόνα στον τηλεθεατή, πριν τον τελικό του «Φόρο Ιτάλικο», κάνοντας το δικό του, αρχοντικό, ζέσταμα με διαστάσεις εκτάσεις, με καύσεις… κηροζίνης. Ήταν, στις 4 Ιουνίου, η αρχή της κόλασης για την Προ Ρέκο, μέσα στη Ρώμη, που τελείωσε με το αξιομνημόνευτο 11-7 υπέρ των Σέρβων, οι οποίοι κατέκτησαν το Κύπελλο Πρωταθλητριών για πρώτη φορά μετά το 1976.
Σάντρο Σούκνο: Κανένας παίκτης, πιθανότατα, δεν έκρινε τόσο πολύ τους τελικούς πρωταθλήματος της χώρας του, τόσο πολύ όσο ο Σάντρο Σούκνο. Ο καταπληκτικός Κροάτης ήταν ο γρίφος που έμεινε άλυτος για τους πολίστες της Πριμόριε Ριέκα, στους τέσσερις εξαιρετικής ποιότητας τελικούς του πρωταθλήματος. Ο πρώην πολίστας της Γιουγκ υπήρξε καθοριστικός, το επιθετικό όπλο της ιστορικής κροατικής ομάδας, το οποίο έμοιαζε ασταμάτητο. Άλλωστε ο Σούκνο ήταν Νέμεση της Μλάντοστ στον προπέρσινο τελικό του Κυπέλλου, αφού σημείωσε το νικητήριο γκολ του με 4’’ να απομένουν για τη λήξη. Φέτος παίζει στην Προ Ρέκο, ίσως για αυτό και η Γιουγκ έχασε με 15-7 από τη Μλάντοστ, στους τελικό του Ζαντάρ, πριν από τρεις εβδομάδες.
Τάμας Κάσας: Είναι στην κορυφαία δεκάδα για τρεις λόγους: πρώτον, επειδή είναι ο Τάμας Κάσας ο θρύλος, ο οποίος όσο παίζει είναι κάθε χρονιά στην κορυφαία δεκάδα. Δεύτερον, διότι η LEN τον ανέδειξε ως MVP του Final 4 της Ρώμης, για λογαριασμό της Προ Ρέκο. Και, τρίτον, επειδή αποφάσισε να επιστρέψει στην εθνική Ουγγαρίας και να φορέσει ξανά το σκουφάκι της, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, το 2008. Το κυνήγι των Ούγγρων για το τέταρτο συνεχόμενο χρυσό μετάλλιο, στο Λονδίνο, είναι η must ιστορία της χρονιάς.
Σταυρούλα Αντωνάκου: Λίγοι πολίστες έκαναν φέτος καλύτερη χρονιά από τη νυν αρχηγό του Ολυμπιακού. Ο λόγος που μπαίνει στη δεκάδα δεν είναι το πρωτάθλημα Ελλάδος ή το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης. Είναι επειδή ηγήθηκε του ξεσπάσματος του Ολυμπιακού στο Final 4 του Champions Cup στο Σαμπαντέλ, στον ημιτελικό με την Οριζόντε Κατάνια, όταν οι «ερυθρόλευκες» πήγαν να κάνουν μία ανεπανάληπτη ανατροπή, γυρίζοντας στα 4 τελευταία λεπτά από 12-7. Αυτό έγινε με το γκολ της, ένα τρελό μπάζερ μπίτερ στο τελευταίο δευτερόλεπτο του ημιτελικού. Με τη σφραγίδα μίας σπουδαίας προσωπικότητας, που δεν τα παρατά ποτέ.
Στέφανο Τεμπέστι: Ο ακρογωνιαίος λίθος της εθνικής Ιταλίας, στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης. Ένας τερματοφύλακας που έκανε σπουδαίο τουρνουά, ενώ του καταλογίζεται και η απόφαση της χρονιάς. Ο Τεμπέστι απέκρουσε το τετ α τετ του Βάνια Ουντόβιτσιτς στο κινητικό ποίημα του τελευταίου, την απίστευτη ντρίμπλα στον Τζιορτζέτι και τον Πρεσιούτι, την εμπρόσθια κίνησή του και την μπουνιά του τελευταίου, αφού είχε αποκρούσει το σουτ του Σέρβου ο Ιταλός τερματοφύλακας.
Θοδωρής Χατζηθεοδώρου: Πήρε τέσσερις τίτλους με την Παρτιζάν, φροντίζοντας ώστε το απονενοημένο διάβημα να στεφθεί με επιτυχία, έγινε ο δεύτερος Έλληνας που πήρε Κύπελλο Πρωταθλητριών με ξένη ομάδα, μετά τον πρωτοπόρο, το 2005, με την Ποζίλιπο, Χρήστο Αφρουδάκη, και επέστρεψε στα εγχώρια ύδατα για λογαριασμό του ΝΟ Χίου, με τον οποίο έκλεισε πριν τελειώσει το πρώτο δεκαήμερο του Ιούνη. Το ταλέντο του φέρνει τίτλους, ο συγκρουσιακός χαρακτήρας του γεννάει δράμα, όπως φάνηκε από το ματς του Ιωνικού κολυμβητηρίου, κόντρα στον Ολυμπιακό.
Βλάντα Βουγιασίνοβιτς: Το σύμβολο της Παρτιζάν, ο ανυπέρβλητος αρχηγός της. Είναι 37, αλλά δεν τον πτοεί αυτό, αφού οι θεατές του Final 4 της Ρώμης θεωρούν ότι εκείνος ήταν ο αληθινός Πολυτιμότερος Παίκτης της διοργάνωσης, πολύ περισσότερο από τον Τάμας Κάσας. Ο Βλανταμίρ συνεχίζει να παίζει, με παιδιά, όπως είναι ο Νίκολα Ντέντοβιτς, που θα μπορούσαν να είναι γιοι του και γίνεται ο καλύτερος δάσκαλός τους.
Αλεξάνδρα Ασημάκη: Κορυφαία πολίστρια στον κόσμο. Κορυφαία πολίστρια στην Ευρώπη. Παγκόσμια πρωταθλήτρια με την εθνική ομάδα πόλο Γυναικών, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σαγκάης και, προφανώς, μία από τις φουνταριστούς που, αν στα 23 της έχει πετύχει τόσα πολλά, με την άνοδό της στην κορυφή, θα αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της στο παγκόσμιο πόλο, για πολλά χρόνια και θα γίνει σημείο αναφοράς και πρότυπο.
Σάντρο Καμπάνια: Ο προπονητής που έκανε την εθνική Ιταλίας πάλι υπολογίσιμη δύναμη. Ένας δικός μας άνθρωπος, που ανέλαβε στις αρχές του 2009 τους «ατζούρι», στραπατσαρίστηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ρώμης, αλλά κατάφερε να κτίσει από την αρχή μία ομάδα η οποία έφθασε στον θρίαμβο στη Σαγκάη, κάνοντας μία στάση στο Ζάγκρεμπ για να πάρει ένα ασημένιο μετάλλιο.