Πάβιτς

Δευτέρα, 17 Δεκεμβρίου 2012 - 02:20

Δευτέρα, 13 Αυγούστου 2012, απόγευμα. Ο Νικόλας Δεληγιάννης καλείται να εξηγήσει το πώς η Κροατία ανέβηκε ένα βουνό και κατέβηκε ένα λόφο, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, στις πρώτες μέρες ξεκούρασής του μετά τους τέταρτους και τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας του ως παίκτη, είπε ότι η κίνηση «κλειδί» που έκανε ο Ράτκο Ρούντιτς είναι ότι κάλεσε τον Ιγκόρ Χίνιτς στην ομάδα.

Πέμπτη, 13 Δεκεμβρίου 2012, βράδυ. Ο Γιόζιπ Πάβιτς, ο τερματοφύλακας της εθνικής Κροατίας που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου του 2012, εξηγεί ότι η κίνηση που έκανε ο Ρούντιτς να φέρει τους Ιγκόρ Χίνιτς και Σαμίρ Μπάρατς «κράτησε την ισορροπία στην ομάδα». Το ακούς και από τους δύο και είναι σουρεαλιστικό, σαν να μιλάς για το τηλέφωνο με τους βοηθούς του Γκράχαμ Μπελ.

Ο Γιόζιπ Πάβιτς, βέβαια, είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας του κόσμου για το 2012. Αυτό τεκμηριώνεται, μια και χώρεσε στην πεντάδα της LEN, αλλά τον έφαγε ο Στέφανο Τεμπέστι. Ο Ιταλός ήταν ο κορυφαίος πέρυσι, δεύτερη σερί χρονιά να το πάρει τερματοφύλακας ήταν πολύ, έτσι το βραβείο κατέληξε (όχι πως κακόπεσε) στα χέρια του Μίχο Μπόσκοβιτς. Αλλά σιγά μην τον νοιάζει τον Πάβιτς. Ο 30χρονος τερματοφύλακας μένει στο Ζάγκρεμπ εδώ και 8 χρόνια, από τότε που έφυγε από την πατρίδα του, το Σπλιτ, και την πρώτη ομάδα του, τη Γιαντράν, για να παίξει στη Μλάντοστ. Το κίτρινο και το μαύρο σκουφάκι του πάει, αλλά το κυριότερο είναι ο συναισθηματισμός του. Μπορούσε να εγκαταλείψει το καράβι, μαζί με τον Βάνια Ουντόβιτσιτς και τον Μπλάι Μάλιαρακ. Αλλά δεν ήταν δυνατόν να αφήσει την ομάδα που πονάει, ούτε επειδή έχει οικονομικά προβλήματα. Δεν ήταν δυνατόν να αφήσει τη Μλάντοστ του. «Δεν μπήκα σε διαδικασία να συζητήσω με καμία ομάδα. Ήθελα να μείνω στη Μλάντοστ. Δεν είναι καλή η κατάσταση της ομάδας ως τώρα. Έχουμε νεαρούς παίκτες που δεν ήθελα να τους αφήσω μόνους. Σε δύο χρόνια η ομάδα θα αποκτήσει την πρότερη δυναμική της», δήλωσε ο Κροάτης γκολκίπερ στο gavros.gr. Ο Πάβιτς δεν ακολούθησε τον δρόμο του Μίχο Μπόσκοβιτς και του Νταμίρ Μπούριτς, ούτε σε ό,τι αφορά την εθνική Κροατίας. «Δεν μου πέρασε από το μυαλό ούτε στιγμή να παρατήσω την εθνική ομάδα».

Μισή ώρα με τον Γιόζιπ Πάβιτς στο τηλέφωνο, για τη συνέντευξη που δημοσίευσε την Κυριακή ο «ΓΑΥΡΟΣ». Για να απαντήσει σε κάθε ερώτηση. Για να πει ότι βλέπει τον Ολυμπιακό δεύτερο στον όμιλό του και στο Final 4, αλλά ότι δεν είναι σίγουρος για τον Ερυθρό Αστέρα. Για να μιλήσει με έπαινο για τον Σάντρο Σούκνο, τον 22χρονο περιφερειακό της Πριμόριε Ριέκα, ο οποίος ήδη είναι ένας από τους καλύτερους πολίστες του κόσμου. Και για να προσπαθήσει να εξηγήσει, αλλά να μην τα καταφέρνει, τι σημαίνει η κατάκτηση του χρυσού ολυμπιακού μεταλλίου από την εθνική Κροατίας.

Το ζητούμενο ήταν η ολυμπιακή δόξα. Στην επανάληψη της ερώτησης για το αν το κίνητρο από τον αποκλεισμό του Ευρωπαϊκού του Αϊντχόφεν ήταν πολλαπλασιασμένο για τους Κροάτες (ειδικά από τη στιγμή που οι Σέρβοι έχασαν από τους Μαυροβούνιους για να μείνει η «Χρβάτσκα» έξω), παραδέχθηκε πως ήταν. Ωστόσο, σε αυτήν την ιστορία εκδίκησης που παίχθηκε μπροστά στα μάτια μας στη «Water Polo Arena», οι Κροάτες έμειναν ακέραιοι, ώστε να μη χάσουν τη… σαρκοβόρα διάστασή τους και τον προσανατολισμό τους. Αποκάλυψε ότι οι συμπαίκτες του και εκείνος δεν είδαν ούτε ένα ματς πόλο στην τηλεόραση, ερημίτες μέσα σε ένα βάζο με τα πιο γευστικά γλυκά από τη γέννηση της ζαχαροπλαστικής. «Δεν μας ένοιαζε ο αντίπαλος», περιέγραψε. «Είτε ήταν το Μαυροβούνιο ή η Ιταλία, δεν μας ενδιάφερε», συνέχισε. Συν τοις άλλοις, σημαντική κίνηση έκανε ο ίδιος ο Ρούντιτς, που έφερε ένα προπονητικό τιμ στην ομάδα, τους Έλβις Φάτοβιτς και Βάτσεσλαβ Κόμπεστσακ, επαγγελματίες προπονητές, με έργο στην ομάδα τους, ίσα ίσα για να δείξει ότι σε αυτήν την πανστρατιά δεν χωρούν εγωισμοί.

Αυτές οι δύο μέρες, η 12η και 13η του τελευταίου μήνα του θέρους, θα παραμείνουν αξέχαστες στον 30χρονο τερματοφύλακα. Πρώτα οι παίκτες, τρισευτυχισμένοι και σε ύπνωση (το all time classic «δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα» μετατρεπόμενο σε πρόσωπο) και έπειτα τα πιτσιρίκια στο αεροδρόμιο του Ζάγκρεμπ, το «Πλέσο», στην υποδοχή ηρώων. Και μετά, η Μλάντοστ του. Η αδελφική φιλία του με τον Χρβόγε Κόλιανιν, τα πρώτα χρόνια στο Σπλιτ, η δική του εκμάθηση και η δική του πίστη στα αθλητικά ιδεώδη. Στις επάλξεις για μία ομάδα με απεριόριστα οικονομικά προβλήματα και για μία Εθνική η οποία τον ξεζουμίζει κάθε καλοκαίρι. Αλλά και την οποία ούτε στιγμή σκέφτηκε να την παρατήσει, για να ξεκουραστεί ένα καλοκαίρι. Δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση, εν πάση περιπτώσει, για να καταλάβεις για ποιον λόγο κάποιος είναι πραγματικά σπουδαίος.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!