Σχεδόν σε κάθε περίπτωση που έβγαινε δημοσιογράφος σε ραδιοφωνικό σταθμό για να κάνει την περιγραφή του τρίτου τελικού της Α1 πόλο Γυναικών, μεταξύ Ολυμπιακού και ΝΟ Βουλιαγμένης, έλεγε πότε είναι γεννημένη η Ελευθερία Πλευρίτου. Έλεγε, «είναι γεννημένη στις 23 Απριλίου του 1997» και ήταν ο άνθρωπος που βρίσκεται μπροστά σε ένα σπάνιο λουλούδι στις ακτές του Αμαζονίου. Ειδικά με τον τρόπο που πηδούσε, κυριολεκτικά, μέσα στο νερό, για να πιάσει μία πάσα που στο ύψος της λογίζεται ως ανδρική. Το ύψος της πάσας (όταν ο Ντούσκο Πιέτλοβιτς μπορεί να γίνει αποδέκτης της δέκα παλάμες πάνω από το οριζόντιο δοκάρι και η Κάμι Κρεγκ όχι) είναι μία από τις βασικές διαφορές του ανδρικού με το γυναικείο πόλο.
Η Ελευθερία και η Μαργαρίτα Πλευρίτου έκαναν εξαιρετική εμφάνιση στον τρίτο τελικό. Μπορεί ο Ολυμπιακός να έχασε, αλλά οι ίδιες βάζουν στο σακ βουαγιάζ τους εφόδια, που θα τους χρησιμεύσουν στο μέλλον, σε κάθε τους κίνηση. Αυτή η χρόνια, για τις δύο πολίστριες, ήταν το διάβημα προς τη γυναίκα. Τα κορίτσια απέδειξαν σε αυτό το ματς ότι βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο σε ό,τι αφορά το ελληνικό πόλο Γυναικών. Όπως δήλωσε η Ελευθερία Πλευρίτου στο gavros.gr, «ήταν και λίγο πείσμα, αφού είχαμε παρατήσει τα δύο προηγούμενα παιχνίδια». Από τη μεριά της, η Μαργαρίτα έδειξε ότι αντιλαμβάνεται την πρόοδο που έχει σημειώσει ως παίκτρια.