Επιστημονική νίκη
Τα μετράς, τα μετράς ξανά και δεν το πιστεύεις: ένα ανύποπτο πρωινό Δευτέρας η εθνική ομάδα κράτησε το Μαυροβούνιο 22 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα χωρίς γκολ!
Μέχρι και να το… περιγράφεις στα εγγόνια σου.
Και αυτό ήταν μόνο το γενικό δεδομένο από το τι πραγματικά συνέβη με την άμυνα της εθνικής ομάδας. Για να βάλει το Μαυροβούνιο- το οποίο είναι βέβαιο ότι θα προοδεύει μέσα στη διοργάνωση, μια και εκτός της εκπληκτικής άμυνας που κλήθηκε να αντιμετωπίσει δεν βρέθηκε σε καθόλου καλή μέρα- γκολ που δεν ήταν πέναλτι, έπρεπε να περάσουν 27,5 λεπτά, όταν σκόραρε με 4’30’’ να απομένουν για τη λήξη του ματς (!) ο Αλεξάντερ Ίβοβιτς. Η γαλανόλευκη έδειξε, από την πρεμιέρα της κιόλας, για ποιο λόγο δεν έπρεπε να περάσουν έξι χρόνια χωρίς εκείνη σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Και το έκανε με τρόπο που όσοι είδαν το ματς δεν το πίστευαν.
Στην τελική, περίμενες ότι αν έβλεπες μία τέτοια νίκη, ξεχασμένη στις μεταφράσεις των ιταλικών του Καμπάνια προς τους παίκτες του, θα κινδύνευες στο τέλος. Ένας ηρωικός λιγότερο θα έφερνε τη νίκη και την ανακούφιση. Τέτοιο ματς είχες, κυριολεκτικά, να δεις από τον… προημιτελικό με την Ιταλία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, όταν η Εθνική είχε νικήσει 6-4 και είχε περάσει μπάι στους ημιτελικούς της διοργάνωσης, τη μέρα που η Αυστραλία ανάγκασε τη Γερμανία σε ισοπαλία. Αλλά αυτό θα ήταν υπερβολή, μόνο που ο πειρασμός, επειδή το σκορ ήταν ίδιο, είναι μεγάλος και είναι δύσκολο να τον υπερκεράσεις.
Το 6-4 επί του Μαυροβουνίου στην πρεμιέρα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της Βαρκελώνης είναι μία τεράστια νίκη, προς το παρόν μεμονωμένη: οι παίκτες του Ράνκο Πέροβιτς έβαλαν δύο γκολ στο τελευταίο λεπτό και συμμάζεψαν τη διαφορά, ωστόσο μέχρι εκείνο το σημείο ήταν έρμαιο στις διαθέσεις των παικτών του Σάκη Κεχαγιά. Οι οποίοι προσπάθησαν να κάνουν το ματς δικό τους προϊόντος του χρόνου και χωρίς ακρότητες, χωρίς επιπόλαιες επιλογές και χωρίς να καταβάλουν τη διπλή προσπάθεια για να έχουν το μισό κέρδος, κάτι που θα τους έβαζε σε αμφιθυμία μετά από ένα ματς το οποίο έχασαν στο γκολ. Το Μαυροβούνιο μπήκε στο σπίτι της απελπισίας από τα τέλη του δεύτερου οκτάλεπτου κιόλας, από το 0-3 που έγινε μέσα σε 3’27’’. Η Εθνική είχε καταφέρει να φέρει στα μέτρα της το ματς, παίζοντας… επιστημονικά. Ο παραπάνω, με Κολόμβο, Μυλωνάκη και Δελακά, λειτούργησε εξαιρετικά σε αυτό το σημείο, η ομάδα κατάφερε να κρατήσει στην άμυνα- μία πληγή των προηγούμενων ετών και πάντα έτοιμη να ανοίξει εφόσον οι παίκτες δεν προσέχουν: να φάνε γκολ μετά από γκολ, κάτι που είναι πολύ αποθαρρυντικό- και κατάφερε να σκοράρει… όπως το Μαυροβούνιο: με παίκτη παραπάνω κατευθείαν μετά από άμυνα με παίκτη λιγότερο.
Δεν το πίστευες. Όταν ο Γιάννης Φουντούλης έκανε το σκορ 0-4, η Εθνική είχε μπει οριστικά σε τροχιά νίκης. Αλλά επειδή δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος στο ξέσπασμα, αυτή ήρθε, ουσιαστικά, μετά το πέναλτι του Ιβοβιτς με 1’14’’ για τη λήξη της τρίτης περιόδου. Η γαλανόλευκη πήρε αποβολή και ο Μυλωνάκης σκόραρε από τη θέση 1 πιάνοντας την άμυνα των Μαυροβούνιων στον ύπνο, για να τη βάλει ξανά με 4 γκολ μπροστά. Το… ρομπότ από την Κρήτη, που έκανε μία απίθανη εμφάνιση, παίζοντας 32’ και έχοντας 3 στα 3 σουτ, με την προσήλωση στην άμυνα και τα κλεψίματα να είναι περιττό να αναφέρει κάποιος, τελείωσε, επί της ουσίας, το παιχνίδι, με 6’54’’ να απομένουν.
Στη μίνι ανάλυση για τις τύχες της ομάδας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ο Νικόλας Δεληγιάννης είπε ότι, «αυτό που είδα στη Λαμία, μου άρεσε. Οι ικανότητες της ομάδας είναι για πολύ ψηλά, αφού οι παίκτες κάνουν απλά πράγματα και δεν κουράζονται». Αυτό που είδαν εκείνοι που παρακολούθησαν το «Σαμαρτζίδης Καπ» στη Λαμία, το είδαν και οι θεατές της πρώτης νίκης στην ιστορία της Ελλάδας επί του Μαυροβουνίου στο πόλο, μετά το World League του 2008. Σε 13 ματς.
Και τώρα τι; Υπάρχει ένα κενό νοοτροπίας πολλών ετών, που είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι έχει καλυφθεί. Ο Κεχαγιάς μπορεί να ποντάρει στα δύο γκολ που δέχθηκαν οι διεθνείς σε 34’’ στο τελευταίο λεπτό και να μην αφήσει κανέναν να πάρει έναν… υπνάκο στη σφαίρα του εφησυχασμού. «Είναι ο ρυθμιστής της ενέργειάς μας και του πότε πρέπει να είμαστε έτοιμοι και εμείς δεν έχουμε καμία δουλειά να ασχολούμαστε με αυτό», είπε ο «βελούδινος» Χρήστος Αφρουδάκης, του οποίου η απλότητα ήταν το εφαλτήριο για να παίξει όλη η ομάδα εξαιρετικά. Η ομάδα πρέπει να είναι έτοιμη, πρωτίστως, στο χιαστί της 27ης Ιουλίου. Η νίκη επί του Μαυροβουνίου είναι ένα σπουδαίο αθλητικό κατόρθωμα, αλλά κανείς δεν θέλει να γυρίσει στο σπίτι μόνο με αυτή για παράσημο. Το επόμενο παιχνίδι της Εθνικής είναι, φαινομενικά, πιο εύκολο, αφού αντιμετωπίζει την Τετάρτη, στις 21:10, τη Νέα Ζηλανδία. Αν τα καταφέρει, πέφτει στην οικοδέσποινα Ισπανία. Σε μία τέτοια διοργάνωση δεν ξέρεις, ποτέ, πού μπορεί να χαλάσει το πράγμα. Αλλά ξέρεις, πλέον, με τι μπορεί να φτιάξει.
Τα οκτάλεπτα: 0-0, 0-3, 1-2, 3-1
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ: Ίβοβιτς 3, Νίκολα Γιάνοβιτς 1.
ΕΛΛΑΔΑ: Μυλωνάκης 3, Κολόμβος 1, Δελακάς 1, Φουντούλης 1.