Καλοκαιρινά στον Βόλο

Σάββατο, 10 Αυγούστου 2013 - 12:05

Το μεγάλο κίτρινο μπαλόνι- κυρίως κίτρινο, με κόκκινες και μπλε ρίγες- έξω από την πισίνα της «Μπερνάτ Πικορνέλ» στη Βαρκελώνη έχει απαθανατιστεί κυρίως από φωτογραφίες. Δεν είναι κάπου εκεί κοντά, όμως, ώστε η Ελευθερία και η Μαργαρίτα Πλευρίτου, η Χρυσή Διαμαντοπούλου, η Χριστίνα Κώτσια, η Άλκηστη Μπενέκου και η Βασιλική Διαμαντοπούλου να το χαζέψουν, λίγο πριν μπουν στο κολυμβητήριο για να βγάλουν φωτογραφίες.

Πρόκειται για τα έξι κορίτσια τα οποία ήταν στην εθνική Γυναικών και τώρα παίζουν στην εθνική Νέων Γυναικών, η οποία έχει ως στόχο το βάθρο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών, που θα γίνει από τις 18 έως τις 24 Ιουλίου στο κολυμβητήριο του Βόλου. Η θεσσαλική πόλη είχε φιλοξενήσει και πριν δύο χρόνια το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων Ανδρών και τώρα είναι έτοιμη για μία άλλη, νέα, μεγάλη διοργάνωση. Σχήμα λόγου, έτοιμη, μια και το κολυμβητήριο δεν λειτουργεί εδώ και αρκετό καιρό. Η Βολιώτισσα κολυμβήτρια του Ολυμπιακού, Σταυρούλα Καραντάκου, έκανε τη δική της διαμαρτυρία, λέγοντας ότι τόσο καιρό οι ιθύνοντες είχαν το κολυμβητήριο κλειστό και δεν μπορούσε να λειτουργήσει. Και ότι τώρα θα ανοίξει για να γίνει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Όπως και να έχει, σε τέτοιες περιπτώσεις κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει. Οι Βολιώτες κολυμβητές, πάντως, βρίσκονται στη δεύτερη πλευρά. Πού να μην έλεγαν στην ΚΟΕ ότι σε αυτόν τον ολυμπιακό κύκλο θέλουν να προσέξουν τα ταλέντα της επαρχίας δηλαδή. Ή μήπως δεν το είπαν;

Για αυτά τα έξι κορίτσια, που δεν είχαν αρκετό χρόνο συμμετοχής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αν εξαιρέσει κάποιος τη Βασιλική Διαμαντοπούλου πρωτίστως και την Ελευθερία Πλευρίτου δευτερευόντως, αυτή η διοργάνωση του Βόλου είναι, επί της ουσίας, η ευκαιρία να γίνουν από Νεανίδες Νέες Γυναίκες. Συν τοις άλλοις, είναι η ευκαιρία. Αν οι αδελφές Χαραλαμπίδου είχαν προτιμήσει να κρατήσουν την ελληνική υπηκοότητα, τώρα θα δημοσιεύονταν θριαμβευτικές φωτογραφίες από το «Ελ. Βενιζέλος» στις 10 Δεκεμβρίου 2012, στην άφιξη της εθνικής Νεανίδων του Γιώργου Μορφέση από το Περθ, όταν και στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια. Αλλά αυτό γίνεται ούτως ή άλλως, επειδή η Εθνική δεν έχασε την ποιότητά της, παραμένει μία εξαιρετική ομάδα και ψάχνει την καταξίωση και σε αυτήν τη δύσκολη κατηγορία. Στη θεσσαλική πόλη θα βρίσκονται παγκόσμιες πρωταθλήτριες, όπως η Άννι Εσπάρ, «χάλκινες» παγκόσμιες πρωταθλήτριες, όπως η Ντόρα Άνταλ και γενικώς το τουρνουά θα έχει μεγάλο δείκτη δυσκολίας. Η γαλανόλευκη, ωστόσο, είναι ένα από τα φαβορί. Μαζί με αυτές τις έξι προστίθεται στην εξίσωση η αφρόκρεμα των νεαρών ηλικιών: η Έλενα Ξενάκη και η Ιωάννα Χυδηριώτη, του ΝΟ Βουλιαγμένης, η Στεφανία Τερεφού και η Ιόλη Μπενέκου, του Τρίτωνα Αμαρουσίου, αλλά και οι Βάσω Πλευρίτου, Μίλβα Καλογεράκου και Μαρία Σώρα του Ολυμπιακού, ο οποίος είναι πλειοψηφία στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, με επτά πολίστριες από τις 16 που την Πέμπτη ο Γιώργος Μορφέσης θα πάρει μαζί του στην Ιτέα για το ετήσιο τουρνουά. Συν, φυσικά, την Τίνα Κοντογιάννη, που δεν έκανε την πρώτη χρονιά της το ξεπέταγμα που οι προσδοκίες προς το ταλέντο της επέτασσαν στον ΝΟ Βουλιαγμένης, το μικρό σημαντικό μυστικό της Ευτυχίας Καραγιάννη στη Γλυφάδα, Νικόλ Ελευθεριάδου και την πολίστρια του Πανιωνίου, Μαρία Πάτρα.

Υπάρχει κάτι όμορφο σε αυτή τη διοργάνωση για όλες τις Ελληνίδες που θα πάνε, αλλά και εκείνες τις τρεις που θα κάνουν την προετοιμασία και δεν θα βρίσκονται στην αποστολή για το Παγκόσμιο. Η φουρνιά αυτή της Εθνικής δεν είχε την ευκαιρία να παίξει ποτέ ως οικοδέσποινα και, αν αυτό είναι το αντίο για τις περισσότερες, τότε είναι ιδανικό. Η Χρυσή, η Κώτσια, η Μαργαρίτα Πλευρίτου, οι Ιόλη και Άλκηστις Μπενέκου, η Τερεφού, η Κοντογιάννη είναι μέλη της εθνικής Νεανίδων που έκανε πλάκα στο Ευρωπαϊκό της Μαδρίτης τον Αύγουστο του 2011 και τον Δεκέμβριο του 2012. Ήταν και οι Στεφανία και Ιωάννα Χαραλαμπίδου, αλλά αυτές ο Γιώργος Μορφέσης δεν τις έχει στη διάθεσή του και δεν θα τις έχει ξανά. Τα δύο κορίτσια πήραν αμερικανικό διαβατήριο, δεν ήρθαν καθόλου στην Αθήνα, παρέμειναν στην Καλιφόρνια και, αν και δεν προτίθενται να σβήσουν τις αναμνήσεις τους, από εδώ και μπρος ο μόνος ύμνος που θα ακούνε σε μεγάλες διοργανώσεις είναι εκείνος που θα κάνει τη σημαία με την αστερόεσσα να ανεμίζει.

Ο Βόλος ίσως μοιάζει με την πόλη των αντίο για το ελληνικό πόλο. Εκεί, βυθισμένοι στη μελαγχολία, αποχαιρέτησαν τις μικρές εθνικές ομάδες ο Κυριάκος Ποντικέας και ο Μάριος Καπότσης, ο Άγγελος Βλαχόπουλος και ο Κωνσταντίνος Γεννηδουνιάς, αν και το χάλκινο μετάλλιο σε αυτή τη διοργάνωση- με τη νίκη με την Αυστραλία με σκορ 7-5 και την εντυπωσιακή «ελληνικότητα» του Μανώλη Σολανάκη στο τέλος, που μπήκε στα θρυλικά, πια, τρέιλερ της ΕΡΤ- δεν είναι αποτυχία, εκεί πρόκειται να πει «αντίο» σίγουρα η Βασιλική Διαμαντοπούλου και για τις υπόλοιπες βλέπουμε.

Είναι, λοιπόν, ευκαιρία να απολαύσει τη διοργάνωση αυτή η σπάνια φουρνιά, συν τοις άλλοις για τρία κορίτσια ένα μεγάλο ρολόι με τικ και τακ που ακούγονται, τις περισσότερες φορές ενοχλητικά, έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του. Η Χριστίνα Κώτσια πήρε παράταση από το Λονγκ Μπιτς για μία εβδομάδα και εκεί θα βρίσκεται στις 25 του μήνα, την ίδια ημερομηνία που η Άλκηστις Μπενέκου και η Ιόλη θα ζήσουν ακόμα μία εμπειρία… τζετ λαγκ, στον δρόμο για την Αριζόνα και το Σαν Ντιέγκο αντιστοίχως. Τα κορίτσια ξενιτεύονται, δεν πετάνε μαύρη πέτρα πίσω τους, αλλά όπως και να το κάνει κάποιος η καθημερινότητα των υπόλοιπων εποχών, μακριά από τα μαγικά ελληνικά αυγουστιάτικα φεγγάρια, που έχουν ξελογιάσει βορειοευρωπαίους σε σημείο… κατάθλιψης, θα προχωρά χωρίς εκείνες, που θα ζουν σε ένα πρότυπο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αλλά μακριά από την πατρίδα και τις φίλες. Είναι κάτι σαν τέλος εποχής, αν και δεν είσαι ποτέ σίγουρος πότε αυτό έρχεται.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!