«Σε υψηλό επίπεδο»
Η προγιαγιά του Αλεξάνταρ Τσίριτς είναι Ελληνίδα. Ο «Τσίρος», όπως τον αποκαλούν οι μυημένοι στα του πόλο, ομολόγησε ότι «εδώ νιώθω πάντα σαν στο σπίτι μου». Ο σπουδαίος Σέρβος πήγαινε για προπόνηση στον Άγιο Κοσμά όταν ήταν 16 χρονών, με προπονητή τον Νίκολα Στάμενιτς. Ο θρύλος λέει ότι ο «Στρατηγός» είχε συμφωνήσει να πληρωθεί όταν ο Τσίριτς θα έκανε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, παίρνοντας το 10%, κάτι που έγινε στον Ερυθρό Αστέρα. Ο μικρός Αλεξάνταρ, που ο Χάρης Παυλίδης σύστησε ως την επιτομή της διδασκαλίας του Νίκολα Στάμενιτς, νιώθει σε ένα κομμάτι του πατρίδα την Ελλάδα και αυτό έβγαλε σε δηλώσεις του στο gavros.gr.
Όπως επίσης και την αγάπη του για τον Στάμενιτς. Υπάρχει μία ιστορία την οποία ο Νικόλας Δεληγιάννης θα βάλει σίγουρα στο περίφημο βιβλίο του, εκείνο που θα αρχίσει να γράφει όταν φύγει από το πόλο. Στη μετά-Στάμενιτς εποχή του ΑΝΟ Γλυφάδας ο νυν θρυλικός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού έψαχνε τον εαυτό του, όπως συμβαίνει με όλους. Κάποια στιγμή πέτυχε τον αγαπημένο προπονητή του και του ζήτησε τη συμβουλή του. «You need a coach», του είχε αποκριθεί ο Στάμενιτς. Ο Δεληγιάννης, βεβαίως, δεν μπορούσε να παραγγείλει έναν προπονητή καλό, ο οποίος θα τον βοηθούσε, παρ’ όλα αυτά έκανε αυτό που έπρεπε: την προπόνηση που θα έκανε με τον Στάμενιτς. Αυτό είναι ένα μεγάλο κατόρθωμα, να φαντάζεσαι έναν προπονητή για να κάνεις προπόνηση, να είσαι δηλαδή σε τέτοιο επίπεδο πειθαρχίας που να μπορείς να ξυπνάς κάθε μέρα και να είσαι στα αίματα σε ένα κόσμο που, επί της ουσίας, δεν σε πιέζει κανείς. Είναι μία ετεροχρονισμένη σημείωση, ας πούμε, που λόγω αμέλειας και κακής μνήμης δεν μπήκε στο κείμενο της Πέμπτης.
Ο Αλεξάνταρ Τσίριτς ζήτησε καταρχάς συγγνώμη για τα αγγλικά του, κάτι που ασφαλώς δεν θα έκανε κανέναν να χάσει μία τέτοια χρυσή ευκαιρία. Ασφαλώς και ρωτήθηκε για τον Νίκολα Στάμενιτς και στο 2’34’’ είναι φανταστικός ο τρόπος που χαμογελάει ακούγοντας το όνομα του δασκάλου του. «Ο Νίκολα Στάμενιτς δεν είναι δάσκαλος. Είναι Θεός. Δεν του μοιάζει κανείς και κανείς δεν έχει κάνει αυτά που έκανε εκείνος», δήλωσε εξαρχής, για να του αναφερθεί ότι το πόλο στην τωρινή μορφή του είναι εκείνο που φανταζόταν: «Ναι, 20 χρόνια πριν».
Να είναι κάποιος δάσκαλος σου, να τον εκτιμάς και το έργο του να σε αφήνει άναυδο, είναι ένα. Το άλλο, η αγάπη, κρύβεται σε αυτό το χαμόγελο.
Σε ό,τι αφορά την προετοιμασία, ο Τσίριτς σχολίασε όπως μπορούσε στο gavros.gr. «Είμαι πάντα ευχαριστημένος όταν έρχομαι εδώ για να παίξω με μία ελληνική ομάδα. To πόλο που παίξαμε εδώ είναι σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο και μπορέσαμε να εξασκηθούμε στα πράγματα που θέλαμε να κάνουμε. Το πόλο έχει γίνει πολύ γρήγορο και το ίδιο γρήγορο είναι το πόλο που παίζει ο Ολυμπιακός, οπότε είναι σημαντικό που προπονηθήκαμε μαζί τους. Ελπίζω ότι αυτή η σύνδεση και αυτή η συνεργασία με τον Ολυμπιακό θα συνεχιστεί και θα έρθει στο Κραγκούγεβατς για να μας επισκεφθεί», είπε εξαρχής.
Στη συνέχεια, ο 36χρονος περιφερειακός, που παίζει κυρίως στις θέσεις 1-2 (δηλαδή στα δεξιά), θέσεις υψηλής ευθύνης στις οποίες κάποιος πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός, έκανε μία μικρή ανάλυση για τη νίκη της Ραντνίτσκι Κραγκούγεβατς στη Γένοβα επί της Προ Ρέκο: «Δεν είναι μυστικό. Παίξαμε πολύ καλά στο παιχνίδι και είχαμε όλες τις απαντήσεις. Μας έπαιξαν ζώνη και βάλαμε τρία τέσσερα γκολ. Μετά έπαιξαν πρες και σκόραραν από τον φουνταριστό. Η νίκη ήταν σημαντική για εμάς. Μπήκαμε στο παιχνίδι με δύναμη, θέλαμε να δείξουμε τη δύναμή μας και να δείξουμε ότι δεν είμαστε εύκολοι».
Ο Τσίριτς έχει κατακτήσει τα πάντα στην καριέρα του, εκτός από το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο. Η σελίδα του στη wikipedia δείχνει έναν σημαντικό αθλητή και δεν αναφέρει καν τους διασυλλογικούς τίτλους του. Ο Τσίριτς είναι 36 χρονών πια και η κλεψύδρα για την αποχώρησή του έχει αδειάσει πολύ. Λίγοι κόκκοι λευκής άμμου μένουν για να σταματήσει. Πάντως ο Σέρβος υποσχέθηκε ότι θα μείνει στο πόλο, ως προπονητής: «Είμαι λίγο κουρασμένος, η αλήθεια είναι. Έχω αυτό το κίνητρο που πρέπει να έχει ένας αθλητής, αλλά είμαι κουρασμένο και όσο περνάει ο καιρός κουράζομαι περισσότερο. Αλλά με τους νέους παίκτες της ομάδας μπορώ να κρατάω το αθλητικό κίνητρό μου. Όταν σταματήσω θα μείνω στο πόλο, σίγουρα».