Η ευγνωμοσύνη του Δεληγιάννη

Τρίτη, 19 Νοεμβρίου 2013 - 23:00

Υπάρχει μία εκπληκτική σκηνή στην έξοχη «Λίστα του Σίντλερ», όπου ο Γερμανός υπολοχαγός Άμον Γκεθ, τον οποίο παίζει ο θαυμάσιος Ραλφ Φάινς, λέει στον Όσκαρ Σίντλερ (Λίαμ Νίσον): Εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους. Δείχνεις την ευγνωμοσύνη σου.

Ο Νικόλας Δεληγιάννης νιώθει ευγνωμοσύνη για κάποιους ανθρώπους γύρω του. Για παλιές φωτογραφίες από πρώτες αποστολές. Για το ξενοδοχείο «Βάλαμαρ Λακρόμα» στο Ντουμπρόβνικ, όπου διαμένει η αποστολή του Ολυμπιακού, η οποία προετοιμάζεται για το παιχνίδι απέναντι στη Γιουγκ, την Τετάρτη στις 19:50, στην πισίνα «Γκρουζ». Νιώθει ευγνωμοσύνη ίσως από εκείνο τον τέταρτο τελικό του 2011, όταν έπεσε στην πισίνα του κολυμβητηρίου του Λαιμού εμφανώς συγκινημένος, χωρίς να έχει το παραμικρό στοιχείο για τη συνέχειά του στον σύλλογο και το μέλλον του τμήματος.

Στο αεροπλάνο για τη Βιέννη, στη στάση πριν το αεροπλάνο για το Ζάγκρεμπ, στο αεροπλάνο για το Ζάγκρεμπ, στο πούλμαν για το Ντουμπρόβνικ, στο Ντουμπρόβνικ. Ακόμα μία εκδρομή, με την ομάδα που του έδωσε όσα ταξίδια δεν μπορούσε να φανταστεί αυτά τα 12 χρόνια που φοράει το σκουφάκι της. Στη Βουδαπέστη, στην Μπρέσια, στη Γένοβα, στο Μιλάνο, στη Ρώμη, στη Βαρκελώνη, στο Ζάγκρεμπ, στην Μπούντβα, στο Σίμπενικ. Σε όλη την Ευρώπη. Αεροπλάνα, τσεκάρισμα διαβατηρίων, σφραγίδα. Και κάπου κάπου, καμιά φωτογραφία.

Άλλο, όμως, αυτός ο κύκλος και άλλος ο ανταγωνισμός. Ο Δεληγιάννης θα κάτσει κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού- ίσως για τελευταία φορά στο Ντουμπρόβνικ- όταν δοθεί η εντολή για το πρώτο σπριντ στην πισίνα Γκρουζ και θα υπερασπιστεί την εστία των «ερυθρόλευκων» για ένα ματς στο οποίο ο ίδιος μίλησε στους συμπαίκτες του πέρυσι τον Μάιο. Τους μάζεψε και τους είπε, εν ολίγοις, «ήρθε η ώρα για την Ευρώπη». Ήταν η 25η του πέμπτου μήνα του χρόνου, ένα γλυκό βράδυ στη Βουλιαγμένη, όταν ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε το νταμπλ κατακτώντας το πρωτάθλημα. Στο gavros.gr, αμέσως μετά το παιχνίδι με τον Πανιώνιο για το πρωτάθλημα- στο οποίο δεν χρησιμοποιήθηκε- ο 37χρονος τερματοφύλακας του Ολυμπιακού σχολίασε εκείνη την ομιλία, την ανάγκη για να ξαναφτιάξει το ευρωπαϊκό προφίλ της η ομάδα. Χρησιμοποίησε τη λέξη «νίκη».

Πριν από 11 μήνες, στις 19 Δεκεμβρίου του 2012, ο Δεληγιάννης ήταν ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού στην ήττα με σκορ 2-9 από τη Γιουγκ στο «Πέτρος Καπαγέρωφ». Αυτό δεν είναι μία εκτίμηση, αλλά κάτι που είπε ο Μάριος Καπότσης μετά τον ημιτελικό με τον ΝΟ Χίου στο τουρνουά του ΣΕΔΥ. «Νομίζω ότι είχε κάνει μεγάλο ματς ο Δεληγιάννης τότε», είχε πει ο Καπότσης. «Σε ποιον να το πω ότι έκανα ποδιά στον Μπόσκοβιτς και να με πιστέψει», σχεδόν μονολόγησε ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού μετά από εκείνο το παιχνίδι.

Τόσα χρόνια, τόσα ταξίδια, στιγμές μεγαλειώδεις και νύχτες αϋπνίας. Ένας λογαριασμός που δεν έχει κλείσει ακόμα. Ένας λογαριασμός που έχει κενό: ο Ολυμπιακός δεν έχει νικήσει ποτέ στην Κροατία. Η ομάδα τραβάει με προορισμό το παράλογο, να νικήσει σε μία πισίνα που δεν υπακούει σε κανέναν ξένο κατακτητή, σε καμία ομάδα που δεν φοράει βυσσινί σκουφάκια.

Και είτε είναι ο Λουκίνο Βισκόντι («για να αλλάξουν τα πράγματα πρέπει να μείνουν ίδια») είτε η πύλη στο γυμνάσιο του Λόουερ Μέριον («αν θέλεις να έχεις κάτι που ποτέ δεν είχες, πρέπει να είσαι αποφασισμένος να κάνεις κάτι που ποτέ δεν έκανες»), το σίγουρο είναι ότι ουδείς έχασε ένα παιχνίδι πριν αυτό γίνει. Και ότι τα ταξίδια συνεχίζονται. Με την απαραίτητη ευγνωμοσύνη, για τις όμορφες στιγμές που αν δεν εκτίμησες την ώρα που γίνονται, θα εκτιμήσεις αργότερα. Όταν πια η πυξίδα χαλάσει και η κλεψύδρα αδειάσει. Μόνο που μπορεί να είσαι αρκετά οξυδερκής για να το κάνεις πριν φθάσει το τέλος.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!