Η Αγία Ισορροπία

Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου 2014 - 23:15

Μπορεί να είσαι καλός προπονητής ή κακός προπονητής. Μπορεί να είσαι προπονητής που διαβάζει το παιχνίδι, που κάνει προεργασία στην ψυχή των παικτών του (η ψυχή, τα άγνωστα γραμμάρια στην επιστημονική ανάλυση του κορμιού), που έχει μακροπρόθεσμο ή βραχυπρόθεσμο πλάνο. Αλλά όταν είσαι σοβαρός άνθρωπος κανείς δεν πρόκειται να στο πάρει αυτό πίσω.

Εδώ και τρία χρόνια το απλουστευμένο συμπέρασμα είναι ότι ο Θοδωρής Βλάχος είναι τουλάχιστον ένας σκεπτόμενος άνθρωπος. Δεν χρησιμοποιεί δικαιολογίες, παρά πολύ σπάνια, δεν ψάχνει να κατηγορήσει κανέναν στις ήττες, δεν βρίσκει τρόπους για να πολλαπλασιάσει την αξία μίας νίκης. Ο προπονητής του Ολυμπιακού, ενός τμήματος του Ολυμπιακού, κουράζεται πολύ μέσα στα χρόνια. Ακόμα και σε ένα παιχνίδι που δεν το παρακολουθεί ο κόσμος, όπως είναι το πόλο (και ο κυριότερος λόφος είναι επειδή δεν το καταλαβαίνει), δημιουργεί μεγάλη φθορά να είσαι προπονητής του Ολυμπιακού.

Είσαι, στην πραγματικότητα, συνεχώς εκτεθειμένος. Το ξέρεις ότι τη μία στιγμή μπορεί να απολαμβάνεις ασυλία και τη άλλη, με ένα απλό κλικ των δαχτύλων, να πρέπει να λογοδοτήσεις για τις επιλογές σου. Το γνωρίζεις ότι η πορεία σου στον χώρο δεν μετράει καθόλου σε κάθε περίπτωση παροντικής κρίσης. Παίρνεις αποφάσεις επειδή θέλεις και επειδή είσαι αναγκασμένος και κάποια στιγμή αντιλαμβάνεσαι ότι πρέπει να παίρνεις αποφάσεις μόνο επειδή πρέπει να το κάνεις.

Είσαι, επίσης, αναγκασμένος να απαντάς στις κριτικές. Όταν συμβαίνει αυτό, υπάρχει κάτι πολύ ανθρώπινο: η απάντηση. Μετά από μία μεγάλη νίκη θα στραφείς σε εκείνον που σε έκρινε σκληρά, αν νιώθεις προδομένος.

Λίγα λεπτά μετά το ματς της Βαρκελώνης με την Μπαρτσελονέτα, που για τους περισσότερους πολίστες της ομάδας συνιστά τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας τους-ο Ολυμπιακός πέρασε από μία έδρα που έχασαν η Πριμόριε Ριέκα και η Γιουγκ Ντουμπρόβνικ και που ισοφάρισε 14’’ πριν το τέλος του δικού της παιχνιδιού η Προ Ρέκο- ο Θοδωρής Βλάχος κλήθηκε να κάνει δηλώσεις στην επίσημη ιστοσελίδα του Ολυμπιακού. Και είπε το εξής εκπληκτικό: «Δεν χρειάζεται να πιστέψει κανείς ότι γίναμε η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη».

Η απόσταση από την ώρα που πέρασε μέχρι να τελειώσει το ματς έως την ώρα που μίλησε στο τηλέφωνο ήταν ελάχιστη. Ήταν η μεγαλύτερη νίκη πιθανότητα και στη δική του καριέρα, πριν τη νίκη με την Μπαρτσελονέτα πριν από 24 μέρες, τη νίκη με τον Ερυθρό Αστέρα στις 26 Νοεμβρίου του 2012, τον τέταρτο τελικό της Α1 πέρυσι, τον τρίτο τελικό της Α1 πρόπερσι και τον προημιτελικό του Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό το 2010, όταν ήταν τεχνικός του Παλαιού Φαλήρου.

Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλο καράβι, ένα από τα πιο μεγάλα καράβια στην Ελλάδα γενικώς (αθλητικά είναι αυτονόητο ότι όταν 5 από τις 6 ομάδες ενός συλλόγου συνεχίζουν στο δεύτερη αριθμητικό μέρος μίας σεζόν να παίζουν στην Ευρώπη ότι πρόκειται για τον μακράν μεγαλύτερο αθλητικό σύλλόγο, για να μη μιλήσει κάποιος για τη σκηνική παρουσία). Αυτό σημαίνει ότι ενδεχομένως να αδικεί την προσφορά κάποιων ανθρώπων ή να τους βάζει σε κατατόπια που δεν ξέρουν. Η τωρινή διοίκηση του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού έχει κάνει το εξής: έχει δώσει διακριτούς ρόλους σε όλα τα μέλη των ομάδων της. Οι αθλητές είναι αθλητές και ο προπονητής προπονητής. Μπορεί στη χώρα της Μεγάλης Ξενομανίας να μην τυγχάνουν το σεβασμό που τυχαίνει στους ξένους, αλλά είναι η χώρα τους και η χώρα που πρέπει να δουλεύουν. Είσαι ευτυχής, ως προπονητής, όταν καλείσαι να κάνεις μόνο ένα πράγμα, δηλαδή αυτό που έχεις μάθει καλύτερα από όλα. Όταν δεν ταλαιπωρείς, δηλαδή, τη σκέψη σου με την ψυχολογία, με τα οικονομικά προβλήματα και με οτιδήποτε άλλο δεν είναι στη δικαιοδοσία σου. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που πετυχαίνουν στο εξωτερικό οι Έλληνες, σε κάθε κλάδο. Δεν τρέχουν σαν μουρλοί για να φέρουν το αρτιότερο αποτέλεσμα σε 15.000 πράγματα και έτσι μένουν συγκεντρωμένοι μόνο σε αυτό το ένα που τους έχει ανατεθεί και το φέρνουν εις πέρας. Επίσης, έχουν εκπληκτική παραγωγικότητα και στα πράγματα που κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους.

Είναι κρίμα που από τα παλιά χρόνια δεν ήταν ενωτικός αυτός ο λαός, που δεν εργαζόταν μαζί. Έχουμε τόσο καλούς προπονητές που θα μπορούσαν να έχουν κάνει σχολή σε όλα τα σπορ (πλην του ποδοσφαίρου, που από το 1979 έχει γίνει ξεκάθαρα προεδροκεντρικό και για αυτό εδώ και πάρα πολλά χρόνια οι προπονητές που πετυχαίνουν είναι εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα).

Ο Θοδωρής Βλάχος παρουσίασε τη νίκη στη Βαρκελώνη στην πραγματική διάστασή της. Αποσπασματικά, το talk of the town έγινε αυτό το απίστευτο διπλό, που κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν. Η προετοιμασία για τα δύο παιχνίδια με την Μπαρτσελονέτα ήταν θαυμάσια, οι παίκτες είχαν σαφές πλάνο πάνω στο οποίο μπορούσαν να στηριχθούν και η ομάδα παίζει πόλο. Παίζει καλό πόλο. Το μεσημέρι του Σαββάτου γύρισε από τη Βαρκελώνη χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς φανφάρες και πολυλογίες. Σιγά σιγά ο Ολυμπιακός κερδίζει ξανά το όνομά του στην Ευρώπη, το όνομα που έχασε χωρίς ιδιαίτερο λόγο και εντελώς ξαφνικά (από λανθασμένους χειρισμούς) το 2002, μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Η συγκεκριμένη ομάδα βρίσκεται στην τρίτη χρονιά της και έχοντας στον πάγκο της έναν προπονητή που δεν βιάζεται να δώσει απαντήσεις και άρα δεν επηρεάζεται όσο αυτό θα γινόταν καταστροφικό για τον ίδιο και τις αποφάσεις του από εξωγενείς παράγοντες- και άρα τα λάθη που κάνει είναι δικά του, όπως τραγούδησε και ο Κώστας Τουρνάς· μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς με μερικές αποφάσεις που παίρνει, παρ’ όλα αυτά είναι εκείνος που τις λαμβάνει- η επόμενη τριετία αναμένεται λαμπρή. Ο Ολυμπιακός, άλλωστε, έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στους ομίλους για τις σεζόν 2014-15 και 2015-16 και αυτό σημαίνει ότι το μόνο που δεν πρέπει να κάνει, είναι να βιάζεται. Το τέλος του κόσμου δεν έρχεται με μία επώδυνη ήττα, ούτε με μία μεγάλη νίκη. Δεν έρχεται με ένα χαμένο τετ α τετ ούτε με μία γκολάρα στην κόντρα. Είναι αθλητισμός: κάθε επόμενη στιγμή είναι διαφορετική από την προηγούμενη, ακόμα και αν φέρνει το ίδιο αποτέλεσμα (σε τέτοιες περιπτώσεις η μνήμη και τα αντανακλαστικά παίζουν τον ρόλο τους). Παρ’ όλα αυτά, η ποιότητα της δουλειάς, το ελάχιστο άγχος για καταστάσεις που δεν αφορούν στο ουσιαστικό κομμάτι της, υπαγορεύει να συνεχιστεί με τον ίδιο τρόπο που γινόταν. Μένουν ίδια για να αλλάξουν όλα και αυτό ισχύει για τον Ολυμπιακό, ο οποίος επιστρέφει με μία τεράστια νίκη από τη Βαρκελώνη, την ενδεχομένως μεγαλύτερη από τον πρώτο προημιτελικό του Πειραιά με τη Μλάντοστ το 2009, που είχε νικήσει με σκορ 8-5.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!