Η προαγωγή στον ρόλο

Τετάρτη, 23 Απριλίου 2014 - 03:55

Ο περυσινός Ολυμπιακός ήταν καλύτερος από πρόπερσι. Πήρε το νταμπλ, αποκλείστηκε στους «16» του Champions League. Ο φετινός Ολυμπιακός είναι καλύτερος από τον περυσινό. Και δεν είναι μόνο το γεγονός ότι απέκτησε τρεις πολίστες, οι δύο εκ των οποίων (Γούνας, Βλαχόπουλος) έχουν πολύ χρόνο συμμετοχής- και που απέναντι στην πρώην ομάδα τους την Τρίτη του Πάσχα ήταν από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας. Είναι και ότι μπαίνουν στο κόλπο παίκτες που δεν ήταν τόσο πολύ στο κόλπο πέρυσι.

Όπως είναι ο Μάριος Καπότσης. Ο περιφερειακός του Ολυμπιακού έπαιξε πέρυσι- κάτι σαν- μηδέν δευτερόλεπτα στα 4 ματς των δύο ομάδων. Έπαιξε στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά όχι στον τρίτο και στον τέταρτο τελικό του πρωταθλήματος. Την Τρίτη του Πάσχα ήταν ένας έξτρα παίκτης για τον Ολυμπιακό.

Ο Καπότσης είχε ενεργό ρόλο στο ένατο «ερυθρόλευκο» γκολ, εκείνο που έφερε για πρώτη φορά τη διαφορά στα τρία, 9-6. Δεν ήταν μόνο ένα γκολ. Ήταν η επιτυχία που πανηγυρίστηκε πιο πολύ μέσα στην ομάδα. Ο κόσμος θα πανηγυρίσει το όμορφο γκολ (κάτι που ήταν όντως) και το κρίσιμο γκολ, αλλά η ομάδα ξέρει ότι το γκολ που πανηγυρίζει είναι εκείνο το «ιντριγκαδόρικο»: που βγαίνει μόνο μερικές φορές από την προπόνηση, που οι παίκτες δεν έχουν αποκτήσει τη μηχανική ώστε να το εντάξουν στο οπλοστάσιο, που είναι ένα γκολ το οποίο το θέλεις, διότι περιμένεις από τους συγκεκριμένους παίκτες να το κάνουν, τους το έχεις πει, θέλεις να το δεις και δεν το έχεις δει ως τώρα. Δεν είναι, ακριβώς, το γκολ ως γκολ, αλλά η συμπεριφορά.

Όταν ο Καπότσης έκανε μία ποδιά προς τα μπροστά για να πάρει τον χώρο, δύο δέκατα του δευτερολέπτου πριν του δώσει την οδηγία ο Θοδωρής Βλάχος, βρήκε τον Κυριάκο Ποντικέα στο δοκάρι ο οποίος έμεινε πάνω από το νερό για όση ώρα χρειαζόταν ώστε να κάνει μία περιστροφή 120 μοιρών και να βρεθεί με το πρόσωπο στο τέρμα, να φέρει το χέρι σε ορθή γωνία για να σκοράρει, ο Νικόλας Δεληγιάννης σήκωσε το χέρι του και με τον δείκτη έδειξε προς τη μεριά της φάσης, ενώ ο Κώστας Μουρίκης σηκώθηκε από τον πάγκο και με τις δύο γροθιές του άρχισε να… κραυγάζει για το συγκεκριμένο γκολ.

Δεν είναι, στην πραγματικότητα, ένα γκολ που έκρινε κάτι. Μπορεί ο Ολυμπιακός να πέρασε τρία γκολ μπροστά και να ήρθε η αρχή του τέλους για τον ΝΟΒ, αλλά είναι μία ξεχωριστή στιγμή. Μάλιστα, ο Ποντικέας έκανε σπουδαίο ματς αν και η θέση του ήταν λεπτή, καθώς μαζί με τον Τάσο Σχίζα έπρεπε να καλύψει το κενό του Βαγγέλη Δελακά, ο οποίος έπαθε λουμπάγκο. Ο Δελακάς ήταν, κυρίως με το παιχνίδι του στο δοκάρι, εξαιρετικά καθοριστικός στην περυσινή σειρά των τελικών, στην οποία χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον ως δεξιός περιφερειακός. Ο Θοδωρής Βλάχος δεν χρειάστηκε να σπαταλήσει κανέναν από τους παίκτες που ήθελε να δώσουν την ενέργειά τους σε άλλα κομμάτια του παιχνιδιού ως τελευταίων, κερδίζοντας ηρεμία, αφού ο καθένας έπαιζε στη θέση του και σωστή κατανομή ενέργειας στο παιχνίδι.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!