Η «καπετάνισσα» του Θρύλου

Πέμπτη, 2 Ιουνίου 2011 - 22:42

O καλός καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται, λένε. Κι από φουρτούνες, η ομάδα βόλεϊ Γυναικών πέρασε μπόλικες αυτή τη σεζόν. Είχε όμως την τύχη να έχει στο τιμόνι της, ως αρχηγό με όλη τη σημασία της λέξης, την Έλενα Κόλεβα.

Η «καπετάνισσα» (captain, γαρ) κράτησε το ηθικό ψηλά, παρά τους… Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες που απάντησαν οι «ερυθρόλευκες» και στο τέλος πανηγύρισε μαζί τους τον ιστορικό πρώτο τίτλο της ομάδας, το Κύπελλο στη Σάμο.

Από τότε πέρασε σχεδόν ενάμισης μήνας, αλλά η Βουλγάρα διαγώνιος παραμένει στην Ελλάδα μέχρι να τελειώσει το σχολείο ο γιος της (και φανατικός φίλαθλος του Ολυμπιακού, πλέον) Ντένις. Για το μέλλον της, σαν καλός… θαλασσινός κοιτάει τον ορίζοντα, αλλά ακόμα δεν φαίνεται στεριά.

Πριν βρει την τελική απάντηση στο ερώτημα αν θα αγκυροβολήσει στο Λιμάνι για τρίτη χρονιά ή αν θα σαλπάρει για άλλες πολιτείες, η Κόλεβα μίλησε στον «ΓΑΥΡΟ» της Κυριακής για τις φετινές περιπέτειες.

Έλενα, μία σεζόν τελείωσε και μία άλλη ξεκινά σε λίγους μήνες. Εχεις αποφασίσει τι θα κάνεις, αν θα συνεχίσεις στον Ολυμπιακό;
Τίποτα δεν είναι σίγουρο. Δεν έχω καταλήξει σε καμία απόφαση, αν και δεν βλέπω θετικό ορίζοντα μπροστά μου. Άλλωστε, είναι πολύ νωρίς ακόμα.

Τι γεύση σου άφησε η χρονιά που πέρασε;
Συνειδητοποίησα τι σημαίνει να παίζεις στον Ολυμπιακό. Πέρσι ήταν απόφαση καριέρας, δεν ήξερα. Φέτος το κατάλαβα και ξέρω ότι ο Ολυμπιακός θα είναι πάντα κομμάτι της καρδιάς μου.

Είσαι ευχαριστημένη από όσα πέτυχες τα δύο χρόνια που έπαιξες στην ομάδα;
Σε γενικές γραμμές, ναι. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να κερδίσω κάτι για τον Ολυμπιακό. Ακόμα και στην πρώτη συνάντηση με την τότε διοίκηση, όταν μου είπαν ότι θα είμαι η αρχηγός, ευχαρίστησα για την τιμή και υποσχέθηκα να φέρουμε τον πρώτο τίτλο για τον Ολυμπιακό. Αυτή, άλλωστε, είναι η αδρεναλίνη που κάνει έναν παίκτη να ζει. Χαίρομαι που τελικά κράτησα τον λόγο μου.

Ποια ήταν για εσένα η κορυφαία στιγμή της σεζόν;
Η φιέστα στο Καραϊσκάκη. Έπαιξα σε πολλά πρωταθλήματα, κατέκτησα πολλούς τίτλους αλλά ήταν η πρώτη φορά που γιόρτασα μαζί με 30.000 φιλάθλους. Όταν το έχεις ζήσει μία φορά, γίνεται προτεραιότητά σου. Να κάνεις τα πάντα για να το επαναλάβεις. Και στην Ιταλία η Τρεντίνο πήρε το πρωτάθλημα και το γιόρτασε με 2.500 κόσμο, εμείς με 30.000. Ήταν δέκα λεπτά που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Καραχάλιο που το οργάνωσε. Ήταν η καλύτερη στιγμή σε όλη την καριέρα μου.

Άρα ό,τι και να γίνει, είναι βέβαιο ότι τον Ολυμπιακό δεν θα τον ξεχάσεις.
Ποτέ. Είναι από τις μεγαλύτερες ομάδες και έχει δώσει πολλές χαρές στους φιλάθλους του. Είναι υποχρεωτικό να κάνει ομάδες που θα νικούν σε κάθε άθλημα. Αν δεν μπορεί να φτιάξει και να κρατήσει μία ομάδα νικήτρια, τότε καλύτερα να μην την κάνει καθόλου.

Πώς βλέπεις τις εξελίξεις στον Ερασιτέχνη;
Δεν ξέρω τι θα γίνει με τα διοικητικά, δεν μαθαίνω τίποτα από κανέναν. Το βέβαιο είναι ότι πρόεδρος μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε. Το σημαντικό είναι αυτός που θα αναλάβει τη θέση να διαθέτει τις ικανότητες ώστε να πάρει το μάξιμουμ από το όνομα του Ολυμπιακού και να τον σώσει. Δεν είναι μόνο τα χρήματα, είναι περισσότερο θέμα οργάνωσης.

Είναι και ο τομέας σου απ’ ό,τι γνωρίζω, αφού σπουδάζεις οικονομικά και μάρκετινγκ.
Έχει να κάνει περισσότερο με τις εμπειρίες μου, παρά με τις σπουδές μου. Στην Ευρώπη όλοι αξιοποιούν τα παιδιά. Όπως στο πρότζεκτ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2020», όπου τα παιδιά ήταν σε πρώτο πλάνο. Αντί να είναι στους δρόμους και στις καφετέριες, να αξιοποιήσουν τον χρόνο τους στο γήπεδο.

Τι προτείνεις;
Στην Πιατσέντζα είχαμε 1.000 άτομα σε κάθε παιχνίδι. Έρχονταν τα παιδιά από τις ακαδημίες, χωρίς εισιτήριο, αλλά πλήρωναν οι γονείς τους για να τα συνοδεύσουν. Κάθε φορά ήταν γεμάτο το γήπεδο. Γιατί να μην χρησιμοποιήσει και ο Ολυμπιακός το όνομά του;

«ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»
Τα σκαμπανεβάσματα της περιόδου τουλάχιστον βρήκαν την ομάδα στο υψηλότερο σημείο της στο φινάλε. Η νίκη στον τελικό του Κυπέλλου με την ΑΕΚ (3-2) ήταν η επισφράγιση των προσπαθειών όλης της χρονιάς. Με αυτό τον τρόπο η Έλενα κράτησε την υπόσχεση που είχε δώσει πριν ανοίξει η αυλαία της σεζόν.

Στη συνέντευξη που παραχώρησες στον «ΓΑΥΡΟ» στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, είχες ευχηθεί να γίνει σωστή διαχείριση της πίεσης. Θεωρείς ότι το πετύχατε;
Το να δουλεύεις χωρίς πίεση είναι χειρότερο αλλά η πίεση που περίμενα ήταν τελείως διαφορετική. Εμφανίστηκαν άλλα προβλήματα που δεν φανταζόμουν. Όλη τη σεζόν είχαμε άγχος όχι μόνο να νικήσουμε αλλά πώς να ζήσουμε.

Τι αποτέλεσμα είχε αυτό;
Όλα αυτά τα προβλήματα μας έκαναν μία μεγάλη παρέα. Ήταν το καλό σημείο της χρονιάς. Πιστεύω ότι με τα κορίτσια στον Ολυμπιακό θα μείνουμε φίλες όλη μας τη ζωή γιατί επιβιώσαμε μαζί μέσα από όλες τις δυσκολίες. Όταν ξεπερνάς άσχημες στιγμές, δημιουργείς πιο ισχυρούς δεσμούς. Σαν οικογένεια, που «δένεται» περισσότερο στα δύσκολα. Ήταν τιμή μου που έπαιξα με όλα τα κορίτσια.

Ήταν δύσκολο να είσαι η αρχηγός της ομάδας, με τα τόσα προβλήματα;
Καθόλου. Όλα τα κορίτσια ήξεραν τι πρέπει να κάνουν. Μιλούσαμε πολύ και αυτό μας κράτησε. Πιστεύω ότι καμία άλλη ομάδα δεν θα άντεχε. Κατακτήσαμε τον πρώτο ιστορικό τίτλο του τμήματος. Αν είχαμε τα μισά προβλήματα, πιστεύω ότι θα παίρναμε και το πρωτάθλημα. Είχαμε ομάδα που μπορούσε να πάρει τα πάντα.

Και μετά την αποχώρηση της Τσερντσέβιτς;
Το έχω ξαναπεί αλλά είναι ένα ρητό που το πιστεύω. Όπως έλεγε, λοιπόν, ο Μάικλ Τζόρνταν, ένας παίκτης μπορεί να νικήσει ένα παιχνίδι αλλά μόνο η ομάδα το πρωτάθλημα. Θα μπορούσαμε να πάρουμε το πρωτάθλημα, αν ήταν οι καταστάσεις διαφορετικές. Δεν θέλω, όμως, να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες.

Πήρατε όμως το Κύπελλο.
Κάτι άλλαξε στη Σάμο. Σχεδόν χωρίς προπόνηση, αφού είχαμε πολύ άσχημη ψυχολογία την εβδομάδα που μεσολάβησε από την απώλεια του πρώτου τίτλου. Με το που φτάσαμε στη Σάμο, από το αεροδρόμιο κιόλας, είδαμε τους φιλάθλους, που έδειχναν να πιστεύουν σε εμάς. Αφού απορήσαμε, γιατί ήταν πολύ προσφατο το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Μας έκαναν, όμως, να θέλουμε να τους ανταποδώσουμε τη χαρά που μας έδωσαν.

Και το κάνατε, παρότι η συγκυρία δεν ήταν ευνοϊκή.
Είπαμε ότι είναι η τελευταία ευκαιρία μας, ότι ίσως δεν ξαναπαίξουμε ποτέ πια μαζί. Αυτό έγινε όταν το σκορ ήταν 2-1 υπέρ της ΑΕΚ. Ήταν το σημείο αναστροφής. Συμφωνήσαμε να παλέψουμε τα τελευταία 15, 20 λεπτά και να πάρουμε αυτό το Κύπελλο. Να μην πάει χαμένη όλη η χρονιά. Ήδη είχαμε χάσει αρκετά.

Εκεί οφείλεται και το κλάμα όλων σας μετά τον τελευταίο πόντο;
Το κλάμα ήταν επειδή πέρασε το άγχος. Γι’ αυτό ακολούθησε και ξέφρενο πανηγύρι. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα ένιωθα έτσι. Ήταν μία στιγμή με μεγάλη συγκίνηση.

Ποιο άλλο παιχνίδι θυμάσαι;
Τους τελευταίους πόντους στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό στο Μετς. Με έκαναν να πιστέψω και ακόμα να πιστεύω ότι μία μέρα αυτή η ομάδα θα πάρει το πρωτάθλημα. Δεν ξέρω αν και ποιες θα συνεχίσουμε, αλλά μπορεί να το κατορθώσει.

Θα διατηρήσετε επαφή με τις υπόλοιπες κοπέλες ακόμα και αν χωρίσουν οι δρόμοι σας;
Φυσικά. Με όλα τα κορίτσια είμαστε πλέον σαν οικογένεια. Σε αγωνιστικό επίπεδο, ήταν τιμή να παίζω στην ίδια ομάδα με τη Μάγια. Σαν άτομο αλλά και σαν παίκτρια. Ξέρω ότι θα κληθεί να πάρει μία σημαντική απόφαση το καλοκαίρι, αν θα μείνει στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό για να είναι με τον σύντροφό της (σ.σ. τον γκαρντ των «ερυθρόλευκων» Μίλος Τεόντοσιτς) ή αν θα αποφασίσει με καθαρά επαγγελματικά κριτήρια. Αν και νομίζω ότι αν βοηθήσουν λίγο οι συνθήκες, θα επιλέξει το πρώτο.