(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 13/06/2017)
Οχι δάκρυα και πίκρα γι’ αυτή την ομάδα
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΠΑΜΠΗΣ ΧΡΙΣΤΟΓΛΟΥ
Για πάρτε το λίγο αλλιώς γιατί θα βρείτε. Και θα βρείτε άσχημα γιατί βλέπω μια διάθεση πολύ επιθετική απέναντι σε μια ομάδα για την οποία πριν από έναν μήνα σκίζατε τα πουκάμισά σας και λέγατε πόσο πολύ περήφανους σας κάνει. Είναι η ομάδα που έχει τους κορυφαίους Ελληνες παίκτες, είναι η ομάδα που έχει δύο από τους καλύτερους Ευρωπαίους παίκτες, είναι η ομάδα που είχε πάρει δύο σερί πρωταθλήματα, είναι η ομάδα που είχε πάρει δύο σερί Ευρωλίγκες, είναι η ομάδα που πάλευε και παλεύει απέναντι σε θεούς και δαίμονες και έχει γκρεμίσει πολλές φορές την παράγκα του… φάρου, που λέει και ο υπουργός. Πώς γίνεται σήμερα μετά από έναν μήνα όλα αυτά να έχουν διαλυθεί;
Πώς γίνεται μετά την απώλεια του πρωταθλήματος η ομάδα που σε πλημμύριζε από περηφάνια να σε κάνει να ντρέπεσαι; Γι’ αυτό σας λέω, λοιπόν, πάρτε το αλλιώς γιατί θα βρείτε. Αυτό που χρειάζεται η ομάδα για να επιστρέψει στην κορυφή είναι να κάνει τα απλά. Κατ’ αρχάς κάνεις ό,τι περνά από το χέρι σου και προστατεύεις τον κορμό των Ελλήνων παικτών. Δίνεις τα χέρια με τον Πρίντεζη και τον δένεις για πάντα εδώ, δίνεις τα χέρια με τον Μάντζαρη και τους βάζεις δίπλα στον Σπανούλη, τον Παπανικολάου και τον Παπαπέτρου. Αφού κάνεις αυτό, αρχίζουν τα εύκολα. Και είναι εύκολα διότι το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να διαλέξεις καλούς ξένους, ξένους που ταιριάζουν στην υπόλοιπη ομάδα και που μπορούν να κάνουν τη δουλειά που εσύ θέλεις να σου κάνουν.
Διότι αν δεν το έχετε καταλάβει, ο Ολυμπιακός δεν είχε μόνο τα προβλήματα τραυματισμών να αντιμετωπίσει στο φινάλε της σεζόν, είχε και μια σειρά από «απουσίες» που φόρτωναν τον πάγκο με εκατομμύρια και άδειαζαν το παρκέ. Ο Μπιρτς είχε πάει διακοπές από τον Μάρτη και μετά, ο Γιανγκ δεν έγινε ποτέ μετά τον τραυματισμό του ο παίκτης που ανάγκασε τους αδερφούς Αγγελόπουλους να του δώσουν 900 χιλιάδες, ο Ουότερς είναι παίκτης για ένα επίπεδο κάτω. Παίρνεις, λοιπόν, τους κατάλληλους ξένους, κρατάς τους Ελληνες και το μόνο σίγουρο είναι ότι η πίκρα η φετινή θα γίνει γιορτή σε έναν χρόνο από σήμερα.