Θα πιείτε το πικρό ποτήρι των ευρωπαϊκών επιτυχιών του Ολυμπιακού μέχρι τέλους!
Θα μείνουν για πάντα ανεξίτηλα χαραγμένες για όλους όσους ζήσαμε, τόσο μέσα στο γήπεδο, όσο και σε όλη την Ελλάδα αυτές τις στιγμές. Χύσαμε… δάκρυα χαράς, ζώντας την εξέλιξη του αγώνα. Από την προθέρμανση, την είσοδο του Ολυμπιακού στο τερέν, τα γκολ, τις σωτήριες επεμβάσεις , την αναμονή για την απόφαση του var, και φυσικά την λήξη του αγώνα. Τι ατμόσφαιρα Θεέ μου; Τι γλυκιά προσμονή ήταν αυτή; Τι συναισθήματα πλημμύρισαν τις ψυχές μας; Τι ζήσαμε; Μια ερυθρόλευκη λάβα να ξεχύνεται από το Καραϊσκάκη και να «κατακαίει» στο πέρασμα της όλη την Ελλάδα. Τι ζούμε; Δεν υπάρχει γήπεδο σε όλο τον πλανήτη με την απαιτούμενη χωρητικότητα. Δεν μας χωράει κανένα.
Η πλειοψηφία θα το «ζήσει» εκτός γηπέδου, όσα εισιτήρια και αν επιστρέψουν οι Ιταλοί, όσο και να καβατζωθούν κάποιοι από χορηγούς κλπ. Δυστυχώς θα βρεθούν στις κερκίδες και κάποιοι χαρτογιακάδες που δεν το αξίζουν, μόνο και μόνο επειδή έχουν μέσα, πολιτικοί κλπ. Μακάρι να είναι όσο το δυνατόν λιγότεροι. Αυτές οι στιγμές ανήκουν μόνο στους οπαδούς. Σε αυτούς που έχουν φάει την ζωή τους στις κερκίδες, που έχουν ταλαιπωρηθεί στα σπασμένα πούλμαν, που δεν έκαναν ποτέ στην ζωή τους διακρίσεις στο όνομα του αντιπάλου για να βρεθούν σε οποιοδήποτε γήπεδο της χώρας. Για αυτούς που πίστευαν ότι θα έρθει αυτή η στιγμή. Μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι ότι θα δώσουν το παρόν αυτοί που πολεμάνε τον Ολυμπιακό, τα στημένα γιουσουφάκια του 20ευρου λόγω της ιδιότητας τους, που σε κάθε αρνητικό αποτέλεσμα έβγαζαν όλο το κόμπλεξ τους, η εξυγίανση, το βρώμικο παρασκήνιο , και θα αφήσουν απ΄ έξω οπαδούς μας.
Διαβάστε την συνέχεια ΕΔΩ.