Βάζουμε πλάτη ή την κάνουμε μπουρδέλο;

Πέμπτη, 22 Οκτωβρίου 2015 - 01:47

Ας ξεκινήσουμε από το τέλος…

Αυτό που ακολούθησε της ήττας από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ είναι άνω ποταμών. Αν φτάσαμε στο σημείο να βρίζουμε χυδαία τον Σπανούλη, να τον αποκαλούμε καταστροφή της ομάδας, γέρο και να απαιτούμε… από τον Σφαιρόπουλο να τον «πετάει» στον πάγκο και από την διοίκηση να βρει τον διάδοχό του, πολύ απλά, όχι μόνο έχουμε κοντόφθαλμη μνήμη, αλλά είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Βαρέθηκα να επαναλαμβάνω τα δεκάδες παραδείγματα, σε Κωνσταντινούπολη, Λονδίνο, Μαδρίτη. Τα ξεχάσατε με την ΤΣΣΚΑ; 0/11 είχε, αλλά «γ@*%#&ε Σπανούλη γιατί σουτάρεις;»! Αν δεν σούταρε ο γ@*%#&ος, ο Ολυμπιακός δεν θα ήταν στον τελικό με τη Ρεάλ. Το έχετε καταλάβει; Έχει καταλάβει κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος με ρίσκα στη ζωή του ακόμα και την οικογενειακή του γαλήνη άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού; Αυτή είναι η φύση του. Γι αυτό είναι ο ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ. Γι αυτό είναι ηγέτης.

Επί του προκειμένου: Στο ΟΑΚΑ έχασε το μυαλό του μετά τα δύο λάθη και τις δύο χαμένες μπάλες. Όχι από τα σουτ. Εκεί βραχυκύκλωσε. Όταν λέγεται ξανά και ξανά ότι είναι κουρασμένος δεν είναι φτηνή δικαιολογία. Είναι ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ. Θέλει χρόνο να συνέλθει το σώμα του.

Τον κατηγορούν για λάθος που πήγε στην Εθνική.

Συγνώμη ρε μάγκες, αλλά εγώ προτιμώ να λένε οι ξένοι, όχι οι εδώ «να ο Νοβίτσκι τιμά τη χώρα του, να ο Πάρκερ παρών με τη Γαλλία, μπράβο στον Γκασόλ και… ναι ρε Σπανούλη που είσαι πάντα παρών» παρά να κάθεται το καλοκαίρι, πριν καν συμπληρώσει τα 30 του και να παίζει… μπιτς βόλεϊ. Τιμά τη χώρα του, ένιωθε ότι είναι ευλογημένη υποχρέωσή του να προσφέρει στην Ελλάδα. Καλά έκανε. Είναι δικαίωμά του και δεν μας πέφτει και λόγος. Καλό πήγε να κάνει.

Αν έχει κάποιος βρει τον διάδοχο του Σπανούλη ας πάει στους Αγγελόπουλους να τον υπογράψουν ΤΩΡΑ! Ποιος είναι αυτός; Παίκτης σαν τον Σπανούλη βγαίνει μία φορά στα 50 χρόνια κι αν…

(Όλα αυτά σας τα γράφει ένας άνθρωπος που ίσως τον έβρισε πολύ χειρότερα από τον καθένα πάνω στα νεύρα του προχτές στο ΟΑΚΑ. Αχάριστος όμως δεν είμαι, ούτε αγνώμων. Εγώ από τη πλευρά μου θα βάλω πλάτη στον καθένα που φοράει την «ερυθρόλευκη».)

Πάμε παρακάτω…

Σλούκας, Σλούκας, Σλούκας… Αυτά που γράφει και αναλύει το… SDNA σε κάθε στραβή όλως τυχαίως, να τα ακούμε και από Ολυμπιακούς. Ε, όχι ρε μάγκες… «Πόσο λείπει, πόσο θα βοηθούσε, τι λάθος έκαναν οι Αγγελόπουλοι».

Ο Σλούκας έκανε την επιλογή του. Μία επιλογή για την οποία αρχικά - σας το υπογράφω- είχε μετανιώσει. Αυτοί οι δύο, τα αδέρφια, που μόνο λάθη κάνουν στις ανανεώσεις αλλά κοιτάνε μετά από το βάθρο αυτούς που αρνήθηκαν, να κλαίνε (Χάινς) και να βαράνε πόρτες από τα νεύρα τους (Τεόντοσιτς) τού έδωσαν ακριβώς τα ίδια χρήματα. Βουρκωμένος και έχοντας χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του, ο ίδιος το είπε «είναι απίστευτη η προσφορά, τόσα ακριβώς μου δίνει η Φενέρ». Δεν πίστεψε τον Σφαιρόπουλο και πίστεψε αυτόν που του έκλεβε τον ιδρώτα και τον κόπο του.

«Θα παίζεις 25 λεπτά στον άσο». Και πήγε. Είχε υπογράψει! Αλλά η λογική και η καλύτερη λύση είναι να κλαίμε όλοι παρέα που έφυγε ο Σλούκας.

ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ. Τι προέχει; Ο Σλούκας ή ο Ολυμπιακός; Ήμαρτον με τον Σλούκα.

Κάνει καλό στην ομάδα όλο αυτό πιστεύεται; Νομίζετε δεν τα ξέρουν; Δεν τα διαβάζουν; Δεν τα συζητάνε;

Άλλο θέμα, που προκύπτει και σέρνεται απ’ όλους τους υπόλοιπους πλην της ομάδας….

«Να έρθει ο Παπανικολάου ο Μεσσίας να σώσει τον Ολυμπιακό»! Βρε, να έρθει, μαζί σας και εγώ.

- Να έρθει όμως με επιλογή του Γιάννη Σφαιρόπουλου όχι κατ’ απαίτηση του κόσμου και των δημοσιογράφων.

- Να έρθει γιατί θα έχει πλάνο ο κόουτς, γιατί θα έχει τον τρόπο να μην ταράξει τις όποιες ισορροπίες σε κάθε επίπεδο, αγωνιστικά και στα αποδυτήρια.

- Να έρθει γνωρίζοντας και κάνοντας -όλοι μας- υπομονή ότι ο Παπανικολάου θέλει δύο μήνες τουλάχιστον μέχρι να βρει τον ρυθμό του και τα πατήματά του, μέχρι να αρχίσει να προσφέρει ουσιαστικά στην ομάδα και όχι να έρθει γιατί είναι… ο Παπανικολάου που πέρασε και πρόσφερε.

- Αν κρίνουν οι πρόεδροι ότι δεν θα υπερβούν κατά πολύ το μπάτζετ (το ότι θα ξεπεράσει το όριο είναι δεδομένο)…

- Αν συμβιβαστεί ο Παπανικολάου ότι μέχρι να βρει τη φόρμα του δεν θα έχει απαιτήσεις να παίζει 25-30 λεπτά, τότε…

ΚΑΛΩΣ ΝΑ ΟΡΙΣΕΙ. Ότι θέλει… θέλει. Δεδομένα!

Το ρεπορτάζ λέει…

Η πλευρά του παίκτη τονίζει ότι κρούση από Ολυμπιακό δεν έχει. Έχει προτάσεις από άλλες ευρωπαϊκές ομάδες (δεν τις δημοσιοποιεί) ωστόσο περιμένουν την καλύτερη δυνατή για τον Παπανικολάου. Το ΝΒΑ είναι στο μυαλό του ακόμα, όχι όπως πριν από έναν μήνα και αν έρθει η ιδεατή πρόταση από την Ευρώπη, υπογράφει. Καταλαβαίνετε τι επιπέδου ομάδα θέλει.

Από τον Ολυμπιακό λένε «κανένα θέμα». Θα προκύψει στη συνέχεια; Ο κόουτς έχει πει «το ρόστερ έχει κλείσει». Η διοίκηση όμως; Έχει κλείσει… για τώρα.

Και εδώ όμως πρέπει το όλο θέμα να κλείσει, όχι να σέρνεται… Δεν κάνει καλό. Δεν βοηθάει. Πως θα σας φαίνονταν να ακούτε συνέχεια απ’ όλους ότι πρέπει να έρθει κάποιος άλλος στο πόστο σας;

Πάμε και στην ομάδα…

Ο Ολυμπιακός δεν είναι καλά στην παρούσα φάση. Η εικόνα που έδειξε στα δύο ματς με τον Παναθηναϊκό και με την Τσεντεβίτα (βγάζω εκτός τον Κολοσσό) όχι μόνο δεν είναι αντιπροσωπευτική για Ολυμπιακό αλλά προβληματίζει.

Δεν έχουν «βγει» (ακόμα) οι ξένοι, καθώς δεν έχουν μπει στους ρόλους τους και κυρίως δεν έχουν «βρεθεί» καλά και όπως πρέπει με τους υπόλοιπους.

- Ο Χάκετ προσπαθεί να δείξει ότι είναι καλός συμπαίκτης και ίσως αυτό το «δεν σε θέλουμε για τα σουτ» να το έχει αντιληφθεί διαφορετικά. Δεν σε θέλουμε για… 20 σουτ, είναι το σωστό. Σε θέλουμε να βγαίνεις μπροστά ανάλογα με τις συνθήκες του αγώνα και να απειλείς όποτε μπορείς.

- Ο Στρόμπερι, επιμένω, δεν είναι αυτός που δείχνει. Έχει μπλοκάρει επειδή δεν του μπαίνουν τα σουτ. Από τον Ολυμπιακό λένε ότι στις προπονήσεις είναι τελείως διαφορετικός παίκτης. Κάτι παραπάνω ξέρουν απ’ όλους εμάς λοιπόν. Είναι μαγκωμένος και φαίνεται. Έχει ανάγκη να ξεμπλοκάρει.

- Τον Γιανγκ τον ξέραμε. Δεν μπορεί να δημιουργήσει στην επίθεση από μόνος του, ενώ δεν ήταν αρκετά ουσιαστικός ούτως ή άλλως στο επιθετικό «πικ εν ρολ», αλλά θα φτιάξει αυτό. Ο Γιανγκ επιβάλλεται να αξιοποιηθεί από τα γκαρντ, να βγουν οι συνεργασίες και να τους μάθει. Πού θα του πασάρουν, πότε θα του περάσουν τη μπάλα… Διαφορετικά θα χάσει ο Ολυμπιακός. Αυτός ίσως είναι ο μόνος που κάνει ένα βήμα προόδου τη φορά.

- Ο Μιλουτίνοφ είναι φιλότιμος, με προσόντα και αδυναμίες αλλά και για συγκεκριμένους ρόλους. Μόλις μπει ο Χάντερ στο ροτέισον (πάει Βιτόρια) θα μειωθεί ο χρόνος του ωστόσο θα πρέπει να είναι έτοιμος, να δίνει πραγματάκια τη φορά ανάλογα με τις συνθήκες του αγώνα και τις ανάγκες της ομάδας. Ότι είναι καλός παίκτης (φτάσαμε στο σημείο να λέμε… αλλάξτε τον)… είναι! Ή διαφορετικά είναι άχρηστος ο Πόποβιτς που τον επέλεξε στο ντραφτ για τους Σαν Αντόνιο Σπερς.

Δεν είναι η εποχή, δεν είναι ο χρόνος και ο μήνας όπου ο Ολυμπιακός πρέπει να δείξει την εικόνα που επιθυμεί να χτίσει. Ο προγραμματισμός του δεν καταρτίστηκε για να είναι έτοιμος και φορμαρισμένος Οκτώβρη μήνα, αλλά στο Top 16. Μετά τις γιορτές.

Είναι κουρασμένη η ομάδα και δεν μπορεί να έχει διάρκεια. Έχει θέματα με τους διεθνείς (Σπανούλης και… πόσο θα αντέξει ο Πρίντεζης οπότε απαιτείται και εκεί σωστή διαχείριση). Με τους νεοφερμένους παίκτες, καθώς είναι οφθαλμοφανές ότι δεν έχουν εντρυφήσει ακόμα στην φιλοσοφία της ομάδας και του προπονητή τους.

Αυτοί είναι και οι λόγοι που χάθηκε το ματς στο ΟΑΚΑ. Σε πλήρη συνδυασμό φυσικά και με τα λάθη, απανωτά και τραγικά στο 2^ο δεκάλεπτο. Εκεί χάθηκε ξεκάθαρα. Ο Ολυμπιακός σε 4 λεπτά μέσα κάνει 5 λάθη. Έχασε μπάλες ο Σπανούλης, ο Παπαπέτρου, ο Μάντζαρης. Δεν εκδηλώθηκαν καν επιθέσεις και ο Παναθηναϊκός πήρε εύκολους πόντους αλλά και ψυχολογία. Κάρφωσε μέχρι και από επαναφορά της μπάλας από τον Ολυμπιακό ο Κούζμιτς. Το 26-38 έγινε 41-43 στο κλείσιμο του α΄ 20άλεπτου.

Στο υπόλοιπο του αγώνα ο Ολυμπιακός σε καμία περίπτωση δεν κατάφερε να βγάλει το αγωνιστικό πρόσωπο του 1ου δεκαλέπτου, άντε αυτό που επέδειξε μέχρι το πρώτο μισό της 2ης περιόδου. Θόλωσε, έχασε το μυαλό του, κουράστηκε… Προβληματίζονταν ότι χάνονταν ένα παιχνίδι δικό τους και η ψυχραιμία απουσίαζε. Το μυαλό και η λογική χάθηκαν εντελώς, με αποτέλεσμα να βλέπουμε έναν Ολυμπιακό με κακές αντιδράσεις στην άμυνα (από πολύτιμα ριμπάουντ που χάθηκαν μέχρι αργές βοήθειες) και χωρίς να ακολουθεί το πλάνο του στην επίθεση. Βιαστικές επιλογές, λάθος αποφάσεις, σε καμία περίπτωση καθαρό μυαλό για να βγουν οι συνεργασίες των πρώτων 10-15 λεπτών.

Όταν το παιχνίδι γίνεται… ντέρμπι, τις λεγόμενες λεπτομέρειες που θα το κρίνουν, θα τις κερδίσει αυτός που έχει την καλύτερη ψυχολογία, την ώθηση από τον κόσμο και τον όποιο επηρεασμό προσφέρει. Ο Ολυμπιακός κέρδισε τεχνική ποινή (από Γιάνκοβιτς) και όχι δεν πήρε απολύτως τίποτα αλλά είδε τον Παναθηναϊκό να φεύγει μπροστά με 10 πόντους έχοντας ένα 9-0 σερί. Καμία ψυχραιμία, ωριμότητα και ενέργεια για να βάλει ένα «στοπ».

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τονίζει ότι μέσα από την άμυνα θα έρθει ο ρυθμός και στην επίθεση. Στο πρώτο 15άλεπτο στο ΟΑΚΑ, ναι, φάνηκε αυτό. Στο υπόλοιπο όμως; Οι κακές επιλογές στην επίθεση έδιναν εύκολο ριμπάουντ στον Παναθηναϊκό που κοίταγε να τρέξει και να πιάσει ευάλωτη την άμυνα. Το πλήρωσε και αυτό ο Ολυμπιακός. Άρα… χάθηκε και ο ρυθμός μέσα από την επίθεση.

Από τις κακές επιλογές στην επίθεση χάθηκε και η ψυχραιμία στην άμυνα. Είναι αλληλένδετα αυτά. Ο προβληματισμός είναι γενικότερος λοιπόν ωστόσο το θέμα συνεχίζει να υφίσταται στο… μπροστά μισό. Αν δεν τρέξει η ομάδα και δεν βγάλει τρανζίσιον συνθήκες θα έχει θέμα στο σετ παιχνίδι. Γιατί δεν γίνεται να τα περιμένει όλα επιθετικά από τον Λοτζέσκι, στο καλό του βράδυ από τον Παπαπέτρου και στη ρακέτα από τον Πρίντεζη. Τον Σπανούλη δεν τον αναφέρω γιατί είναι δεδομένο πλέον ότι, είτε είναι είτε δεν είναι καλά κάθε άμυνα είναι προσαρμοσμένη πάνω του. Επιβάλλεται άρα να βγαίνουν παίκτες δίπλα του.

Όταν ξεμπλοκάρουν οι Αμερικανοί και ιδίως οι Χάκετ-Στρόμπερι, τότε θα δούμε και άλλο παιχνίδι από τον Ολυμπιακό. Όταν μπει και ο Χάντερ θα είναι διαφορετική η εικόνα στη ρακέτα. Θα γίνουν αυτά; Πιστεύω πως ναι, θα γίνουν. Περιμένω και εγώ να τα δω.

Από τον Ολυμπιακό τονίζουν ξανά και ξανά πως έχουν εμπιστοσύνη στους παίκτες τους και τις επιλογές τους. Δουλειά θέλει. Σκληρή δουλειά, χρόνο, υπομονή και εμπιστοσύνη.

Οι δρόμοι είναι δύο… Ή βάζουμε πλάτη στην ομάδα, δείχνουμε εμπιστοσύνη και τη στηρίζουμε ή τα μηδενίζουμε όλα, απαιτούμε αλλαγές και την κάνουμε… μπουρδέλο Οκτώβρη μήνα και μετά… πάλι από την αρχή. Επιλέξτε τί θέλετε ο καθένας. Χαρές Οκτώβρη ή Μάιο και Ιούνιο;

Μηδενισμό και καταστροφολογία ή εμπιστοσύνη και στήριξη; Να κρίνουμε μετά από 4 επίσημα ματς τους ξένους, όπως βλέπαμε τον Λαφαγιέτ πέρσι αρχικά που «πέταγε» και τον λέγανε «νέο Λο» ή να κάνουμε υπομονή γιατί έχουμε εμπιστοσύνη στους ειδικούς της ομάδας, περιμένουμε να δέσει και να δείξει τις πραγματικές της δυνατότητες στη συνέχεια;

Να την αφήσουμε ήρεμα και ωραία, να απομονωθεί και να κάνει τη δουλειά της ή να κάνουμε εμείς τις υποδείξεις και να φωνάζουμε μετά από κάθε γκέλα «αλλάξτε αυτόν και φέρτε εκείνον»;

Προσωπικά τον δρόμο μου, από το 2012 τον έχω διαλέξει…

ΕΓΩ ΘΑ ΒΑΛΩ ΠΛΑΤΗ!

ΥΓ: Μάγκας μεγάλος ο Σφαιρόπουλος. Το γράφω και από εδώ. Σε καμία περίπτωση δεν κάθεσαι στο ίδιο τραπέζι σα να μην συμβαίνει τίποτα με αυτόν που βρίζει χυδαία άνθρωπο της «οικογένειας» σου. Αν αυτοί μπορούν, δεν μας προκαλεί καμία εντύπωση. Ο Σφαιρόπουλος έπραξε άριστα!

ΥΓ2: Που και που να βάζετε σε προτεραιότητα τον εαυτό σας. Ακούστε που σας λέω… Δοκιμάστε το!

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Ντάνι, εσύ είσαι αυτός!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την αναγκαιότητα να ξεμπλοκάρει και να ηγηθεί ο Ντάνιελ Χάκετ, ο οποίος έχει όλο το «ελεύθερο» από τον κόουτς

Τα «μηνύματα» πολλά, η «ασπίδα» μία!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής αποκρυπτογραφεί τα λεγόμενα του Γ. Αγγελόπουλου, απομυθοποιεί το «μειωμένο μπάτζετ», δυστυχώς ασχολείται ξανά με Σλούκα-Ντάνστον και εξαίρει το παράδειγμα του Πρίντεζη.