Τα 9 βήματα του Γιάννη

Δευτέρα, 10 Μαρτίου 2014 - 18:16

ΟΚ, είναι λίγο υπερβολικό που οι μπασκετικοί ασχολούνται όλη μέρα με το τι κάνει ο Γιάννης Αντεντοκούνμπο στο ΝΒΑ και με τη φανέλα του Θανάση Αντεντονκούμπο- είμαστε τόσο παρωχημένοι χαρακτήρες, που όχι μόνο κατακρίθηκε αυτό το Greek Freak Nation, αλλά μπήκαμε στον κόπο να το κάνουμε θέμα και να εξηγήσουμε σε εκείνους που πιάστηκαν από το φληνάφημα του ρατσιστή το τι εννοεί- αλλά το βράδυ της Πέμπτης ο σταρ των Μιλγουόκι Μπακς έγινε πρώτο θέμα στο Grantland.

Που είναι σαν να γίνει ο Κώστας Μήτρογλου πρώτο θέμα στην Daily Mail για καλό λόγο.

Το Grantland είναι ένα δίκτυο, επί της ουσίας, που βρίσκεται σε συνεργασία με το ESPN. Είναι το νόμιμο παιδί του πιο γνωστού δικτύου στις ΗΠΑ και μία από τις πιο απολαυστικές αθλητικές ιστοσελίδες από καταβολής ίντερνετ. Είναι ρεαλιστικό να πει κάποιος ότι πρέπει να διαβάσεις 100 κείμενα για να βρεις ένα κακό στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα. Το παράδοξο, βεβαίως, είναι ότι ενώ υποτίθεται ότι η σύγχρονη δημοσιογραφία, ειδικά του διαδικτύου, βρίσκεται σε ένα σημείο που τα μικρά κείμενα προηγούνται, οι αρθρογράφοι του Grantland γράφουν «σεντόνια». Ένα από αυτά δημοσιεύθηκε την Πέμπτη, με τίτλο «In Giannis we trust» (εκ του αμερικάνικου μότο από το 1956 «In God we trust» που είναι γραμμένο στο χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων). Εδώ και τρεις μέρες, το θέμα του βρίσκεται στην κατηγορία «Features», δίπλα στο λογότυπο της ιστοσελίδας. Ο Αντεντοκούνμπο είναι ο πρώτος «Γιάννης» στην ιστορία των ΗΠΑ που δεν γίνεται Τζον ή Τζακ. Είναι παραπάνω από υπέροχο, είναι αμιγώς ελληνικό.

Κυριολεκτικά ελληνικό: δεν είναι μόνο η ιστορία που βγήκε στην επιφάνεια με τα χρήματα που έστειλε στην Ελλάδα και που μετά άρχισε να τρέχει για το γήπεδο των Μπακς αφού δεν είχε λεφτά για ταξί. Στα 18 του, ο Γιάννης Αντεντοκούμπο ήταν ένας γκασταρμπάιτερ, ένας Έλληνας που έφυγε για την ξενιτιά με σάουντρακ τα πονεμένα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη. Όταν πήρε την πρώτη επιταγή του από τους Μιλγουόκι Μπακς, ρώτησε τον Ζάζα Πακούλια αν υπάρχει τρόπος να πληρώνονται μισοί φόρου. Έσκασε μύτη σε προπόνηση με 5-6 κιβώτια με φθηνά φαγητά. Βρέθηκε να βγάζει πεταμένα παπούτσια συμπαίκτη του, του Καρόν Μπάτλερ, από κάδο. Ένας άλλος συμπαίκτης του, ο Λάρι Σάντερς, του πήγε δύο ζευγάρια παπούτσια Γκούτσι για δώρο. «Αλλά δεν τα φοράω, τα φυλάω για μία καλή περίσταση. Είναι πολύ ωραία, είναι πολύ ωραία».

Είναι μία πρωτότυπη ιστορία ενός Έλληνα στα σαλόνια, ενώ θα έπρεπε να είναι μια κλασική ιστορία. Αυτή η συμπεριφορά δεν έχει κανένα ψέγος, καμία μιζέρια, αντιθέτως τη διέπουν η σεμνότητα και η ταπεινότητα, με τρόπο που ποτέ κανένας άλλος από τη χώρα δεν διέθετε.

Δεν είναι ακριβώς παράλογο. Οι Έλληνες που πήγαν πριν από τον Αντεντοκούνμπο στο ΝΒΑ είχαν ήδη κάνει συμβόλαια που τους παρείχαν τα το ευ εις τον κύβο ζην. Δεν άντεξαν την ιεραρχία ή τον ρυθμό, είναι άγνωστο. Πάντως, ήξεραν ότι υπήρχε έξοδος διαφυγής και θα έφευγαν με τη μύτη ψηλά, διότι θα επέστρεφαν σε σπουδαίες ευρωπαϊκές ομάδες και χρήματα θα έμπαιναν στον λογαριασμό τους. Δεν είχε τίποτα κακό αυτό, πέραν του ότι δεν μπορούσαν να ακούσουν πριν μιλήσουν. Σε ό,τι αφορά τον Αντεντοκούνμπο, παρ' όλα αυτά, το ΝΒΑ ήταν η μόνη διέξοδος. Στην περίπτωση του οι σκάουτερ μύρισαν το θέμα, αλλά προφανώς όχι από την άλλη μεριά του Ατλαντικού. Στο Μιλγουόκι ο Αντεντοκούνμπο έγινε μεγάλη επιτυχία: η φάση που επιστρέφει από τη γραμμή του φάουλ της επίθεσης των Μπακς στην άμυνά τους με 9 βήματα για να διώξει την μπάλα από το καλάθι και, έπειτα, να ταπώσει τον Μάικλ Κάρτερ Γουίλιαμς, είναι μία από τις φάσεις της χρονιάς. Ο κόουτς Λάρι Ντριου είπε ότι μεγαλύτερος πανικός είχε γίνει όταν οι Λέικερς πήραν τον Κόμπε Μπράιαντ, αλλά προφανώς δεν είναι κατά διάνοια το ίδιο.

Τα αμερικανικά ΜΜΕ δεν περιμένουν να γίνει κάποιος σταρ για να γράψουν το βιογραφικό σημείωμά του με πτυχές από το παρελθόν. Το αποτυπώνουν εκείνη τη στιγμή που γίνεται. Όταν έχεις να γράψεις ένα θέμα για μία εβδομάδα, χρειάζεσαι μία καλή ατζέντα και ανθρώπους για να σου μιλήσουν. Αυτό που βλέπεις, έναν τύπο με φοβερό αλλά αρμονικό και όχι αφρικάνικα άγαρμπο διασκελισμό, που ο παικτης που τον προσπερνάει στην ντρίμπλα έχει τον φόβο του πηγαίνοντας στο καλάθι (όταν ο Αντεντοκούνμπο μάθει τη δουλειά θα αφήνει επίτηδες επιθετικούς να τον περνάνε για να τους σκάει. φιστίκια από πίσω), όταν πετάγεται σαν τον. Σπάιντερμαν στην αδύνατη πλευρά της άμυνας των Μπακς για να κάνει την τάπα, δεν θέλεις τίποτα άλλο. Στα 19 του, ο Αντεντοκούμπο έχει ακόμα δύο σεζόν διορία, ώστε να είναι έτοιμος παίκτης την περίοδο 2016-17. Είναι σαν να κάνει χρόνια στο κολέγιο.

Αν η ελληνική αντιπροσωπεία που προτίθεται να πείσει τον Αντεντοκούνμπο να βρεθεί στην προετοιμασία της Εθνικής (και στο Παγκόσμιο της Ισπανίας) το καλοκαίρι δεν έχει πάει στο Μιλγουόκι, το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι άνθρωποί της είναι να σκύψουν το κεφάλι και να ζητήσουν μία μεγάλη συγγνώμη στον Γιάννη για τον τρόπο που του συμπεριφέρθηκε το ελληνικό μπάσκετ και η κοινωνία της χώρας. Αν έχουν πάει, η ελπίδα έγκειται στο γεγονός ότι αυτονόητα το έχουν πει.

Όσον αφορά σε εκείνους που έχουν πια. απηυδήσει, οι εκλεκτικοί, για τις διαρκείς αναφορές στον φόργουορντ των Μπακς, είναι ο καλύτερος αθλητικός πρεσβευτής της Ελλάδας στον κόσμο. Άλλωστε, όταν ο Πάου Γκασόλ πήγε στο ΝΒΑ, ισπανικό κανάλι δεν αρκέστηκε μόνο να δείχνει παιχνίδια από το ΝΒΑ, αλλά παίρνοντας εικόνα από το ΝΒΑ ΤV άρχισε φάμπρικα ολονύχτιων εκπομπών από το στούντιο, για τους πολύ φανατικούς. Θα έπρεπε να έχει ήδη αρχίσει, από τη στιγμή που γνωστός Ελληνοαμερικάνος δημοσιογράφος τραγούδησε τον εθνικό ύμνο πριν το ματς των Μπακς με τους Γκρίζλις, όταν δηλαδή ο Αντεντοκούνμπο αντιμετώπισε τους Κώστα Κουφό και Νικ Καλάθη.

Ή, μάλλον, θα ήταν αυτονόητο, αν η μύτη μας δεν μας εμπόδιζε να δούμε χωρίς να αφορίζουμε την αμιγώς ελληνική προσπάθεια ενός παιδιού στο ΝΒΑ.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!