Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Μιλάει σιγά, για να τον ακούνε…

Μιλάει σιγά, για να τον ακούνε…
Τρίτη, 28 Απριλίου 2020 - 12:40

Ο Ολυμπιακός, σε κάθε υπόθεση στην οποία τον ενέπλεξαν οι δυνάμεις της «εξυγίανσης», είχε πάντα ένα σημαντικό ατού: Ήταν αθώος. Επομένως, δεν υπήρξε ποτέ κανένας λόγος, για τον Ολυμπιακό, να βγει και να «φωνάζει» δεξιά και αριστερά. Να βάζει «πένες-πιστόλια» να γράφουν από 2-3 άρθρα την ημέρα ο καθένας, να βάζει τον… κάθε πικραμένο να κάνει δηλώσεις και να διαλαλεί την αθωότητα της ομάδας του Πειραιά.

Πολύ απλά, γιατί εκείνη, ήταν πάντα εκεί. Η αθωότητα. Δεν υπάρχει λόγος να «φωνάζει» κάποιος, για να αποδειχθεί εκείνη, όταν είναι εκεί. Όταν είναι δεδομένη. «Αθώος, μέχρι αποδείξεως του εναντίου», λέμε. Σωστά; Σωστά. Για τον Ολυμπιακό, σε όλες τις υποθέσεις, στις οποίες τον ενέπλεξαν, ήταν «αθώος από την αρχή μέχρι το τέλος». Σωστά; Σωστά.

Ο πανικός δεν ήταν ποτέ κάτι που διέκρινε κανείς στον Ολυμπιακό. Ακόμη και σε σκοτεινά μονοπάτια, όταν τον έβαλαν οι δυνάμεις της «εξυγίανσης», εκείνος τα περπάτησε με το ανάστημα ψηλά. Και βγήκε νικητής. Δικαιωμένος. Και με την αλήθεια να λάμπει. Ο Ολυμπιακός δεν τα έβαλε με… δικαστές και επιτροπές. Και δεν χρειάστηκε ποτέ να πει τίποτα περισσότερο από ένα απλό «θα λάμψει η αλήθεια». Και έλαμπε. Κάθε φορά! Πανηγυρικά! Συντρίβοντας, με άπλετο φως της, τους σκευωρούς και τις σκευωρίες τους.

Και κάτι άλλο. Ο Ολυμπιακός δεν χρειάστηκε να «φωνάξει» πολύ ούτε στην υπόθεση πολυιδιοκτησίας. Το είπε μία, δύο. Τέλος. Στοιχεία, αποδείξεις, νομικό σύστημα έκαναν τη δουλειά τους. Έλαμψε, ξανά, η αλήθεια, δικαιώνοντας ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ εκείνον που σε ΟΛΗ τη διαδικασία δεν χρειάστηκε να «φωνάξει». Τον Ολυμπιακό. Και αυτό, επίσης, κάτι λέει…

Διαβάστε επίσης