Γιατί θέλω τον Οτσόα
Για δύο τερματοφύλακες πάει ο Ολυμπιακός μετά το τέλος με τον Πάρντο. Ενα τέλος για το οποίο δεν… άνοιξε μύτη και έχω την αίσθηση πως μόνο ο Βαλβέρδε ήθελε να τον έχει και του χρόνου στο Ρέντη. Το θέμα τώρα είναι πώς θα κινηθούν οι Πειραιώτες. Αν θα πάνε για έμπειρες και δοκιμασμένες λύσεις ή θα έχει και δόση ρίσκου το… μενού.
Στο ανανεωμένο gavros.gr καθημερινά ο κόσμος προτείνει τους δικούς του τερματοφύλακες. Σαφέστατα και ο Καμενί θα μπορούσε να αποτελεί μια ιδανική λύση. Δεν είναι ελεύθερος, όμως. Είναι ακριβός και όλα αυτά, θα πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη μας. Δεν σας κρύβω πως το θέμα τερματοφύλακα με έχει απασχολήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Ισως και γιατί δεν με… τρέλαινε ο Πάρντο.
Πολλοί προτιμούν τον Αλμούνια. Τα έχει τα χρονάκια του, θέλει και λεφτάκια αρκετά… Επιλογή με ρίσκο, αρκετά μεγάλο. Αν πάντως μου έδιναν το δικαίωμα να επιλέξω αύριο τους δύο, τότε θα πήγαινα στον Οτσόα και στον Σηφάκη. Ναι, ο πορτιέρο του Αρη με εμπειρία στο Ρέντη, δεν είναι εύκολη περίπτωση. Ενα… καράβι χρήμα μπορεί να ζητήσει ο Κόντης, αλλά αν βρεθεί φόρμουλα, καλό είναι να επιστρέψει.
Για τον Οτσόα, αυτό που διαπίστωσα ξενυχτώντας ουκ ολίγα βράδια μπροστά στην τηλεόρασή μου και βλέποντας την Αμέρικα, είναι ότι πρόκειται για έναν κοντό τερματοφύλακα, αλλά με εξαιρετικά στοιχεία. Και υπολογίστε και κάτι ακόμη. Η άμυνα της Αμέρικα δεν έχει Μέλμπεργκ και Αβραάμ. Δεκαπέντε φάσεις για πλάκα σε κάθε ματς δέχεται ο Μεξικανός πορτιέρο. Πόσα να σου πιάσει δηλαδή; Πέντε, εφτά, δέκα; Κάπου θα τον εκθέσουν.
Κι αν όντως αληθεύει ότι με 1 εκατ. ευρώ το χρόνο υπογράφει στον Θρύλο, τότε μπορεί να αποτελέσει την ιδανική και άμεση λύση. Αφήστε δε που η ηλικία του (25 στα 26) αλλά και το πάθος που έχει (ταιριάζει σε εμάς τους ΓΑΥΡΟΥΣ), ίσως τον κάνει να ρίξει… άγκυρα στο Λιμάνι.
(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον ΓΑΥΡΟ στις 15/5/2011)