Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Η ιδιοφυΐα και το «Φάντασμα»

Η ιδιοφυΐα και το «Φάντασμα»
Σάββατο, 7 Δεκεμβρίου 2013 - 20:20

Οι σχολιαστές του SkySports, του πρότυπου τηλεοπτικού δικτύου για το πώς καλύπτεται ένα πρωτάθλημα όπως η Premier League- και του πρότυπου τηλεοπτικού δικτύου για το πώς ένα πρωτάθλημα όπως το αγγλικό γίνεται Premier League- στο «Άνφιλντ» πέρασαν 3 αγωνιστικά λεπτά να λένε ότι ο Λουίς Σουάρες είναι ιδιοφυΐα. Μάλιστα, επειδή η μετάδοση ακουγόταν στα αυτιά τόσο ηλεκτρισμένη και άψογη, σαν συναυλία ροκ συγκροτήματος στο Χάμπντεν Παρκ, η παράσταση του Ουρουγουανού απέναντι στη Νόριτς θα μείνει αξιομνημόνευτη επειδή οι φωνές που περιέγραφαν το ματς αύξαναν τα ντεσιμπέλ τους στα γκολ. Κι όταν τελικά ο Σουάρες ολοκλήρωσε το χατ τρικ απέναντι στη Νόριτς,ο ένας από τους δύο σχολιαστές έδωσε και την είδηση: ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Λίβερπουλ που κάνει χατ τρικ απέναντι σε μία ομάδα τρεις φορές σε ματς πρωταθλήματος.

Της Λίβερπουλ. Πάνω από τον Ίαν Κάλαχαν. Πάνω από τον Κέβιν Κίγκαν. Τον Κένι Νταλγκλίς. Τον Ίαν Ρας. Τον Τζον Όλντριτζ. Τον Πίτερ Μπίρντσλι. Τον Ρόμπι Φάουλερ. Τον Μάικλ Όουεν. Τον Φερνάντο Τόρες.

Τη νύχτα της Τετάρτης στο «Άνφιλντ» είχε γραφτεί ιστορία, κάτι που είναι τόσο δύσκολο να γίνει πια στην κόκκινη ομάδα της πόλης. Για 31 χρόνια η Λίβερπουλ έφτιαχνε τα ρεκόρ της και τα τελευταία 23 έχει βρεθεί να παλεύει. Μερικές φορές ο ήλιος φαίνεται ότι ανατέλλει και οι εργάτες πέφτουν ευτυχισμένοι για ύπνο, αλλά δεν είναι παρά εκλάμψεις. Φέτος, μάλιστα, είναι μία καλή χρονιά. Συνήθως οι «κόκκινοι», μέσα σε αυτήν την εικοσαετία και κάτι ψιλά που τείνουν να γίνουν χοντρά, απέχουν πολύ περισσότερο από την κορυφή, απ’ ό,τι κάνουν τώρα, που είναι μόλις επτά βαθμούς πίσω από την Άρσεναλ και ενώ πλησιάζει η πιο όμορφη εβδομάδα του αγγλικού ποδοσφαίρου: εκείνη των Χριστουγέννων, που βγάζει μέχρι και μετά την Πρωτοχρονιά.

Ο κόσμος της Λίβερπουλ είναι ο πιο δημοκρατικός ποδοσφαιρικής ομάδας. Ο Λουίς Σουάρες είναι ζήσει αλλού αυτές τις εκδηλώσεις λατρείας που ζει στο «Άνφιλντ», ωστόσο με τον ίδιο τρόπο οι «Λιβερπούντλιανς» λάτρεψαν τον Τζέιμι Κάραγκερ, τον Τέρι ΜακΝτέρμοντ, τον Φιλ Νιλ, τον Άλαν Χάνσεν, τον Τόμι Σμιθ και τον Σάμι Χίπια. Αγάπησαν, με όλες τις γκάφες του, τον Πέπε Ρέινα και εκτίμησαν πολύ τον Ντίτμαρ Χάμαν. Όλοι αυτοί οι παίκτες για την ομάδα και τον κόσμο της σημαίνουν κάτι: είναι η ιστορία της και δίνουν άδολη αγάπη, ζητώντας πίσω μόνο τον εαυτό τους. Συγχώρεσαν τα λάθη, σαν να μην έγιναν καν. Το «Άνφιλντ», χρόνια τώρα, είναι γεμάτο. Ήταν γεμάτο τις εποχές των τίτλων, δεν πέφτει καρφίτσα τώρα. All you need is love.

Ο Σουάρες μπαίνει σε αυτήν την κατηγορία, αν και είναι ένας ποδοσφαιρικός αλητάκος. Δαγκώνει αυτιά, μπλέκει σε τσαμπουκάδες. Η καταγωγή του βοηθάει να καταλάβει κάποιος ολοκληρωτικά τον λόγο. Οι Ουρουγουανοί δεν είναι ξυλοκόποι με την μπάλα. Αν απομόνωνες το παιχνίδι του Πάμπλο Γκαρσία με την μπάλα και το έδειχνες σε κάποιον που δεν τον ξέρει, δεν αποκλείεται να έκανε λόγο για έναν βαρύ πλην δαντελένιο αμυντικό χαφ. Οι πιο ρομαντικοί μπορεί να μιλάνε για σύνορα, αλλά μέσα στο ποδόσφαιρο μπορείς να καταλάβεις την καταγωγή του άλλου. Η χώρα που έχει βγάλει τους δρεπανηφόρους αμυντικούς- οι οποίοι είναι σκληροί, αλλά όμως δεν ευθύνονται για κανέναν σκληρό αμυντικό στην ιστορία του ποδοσφαίρου- έχει βγάλει τον Αλμπέρτο Σκιαφίνο και τον Έντσο Φραντσέσκολι, που όταν έβλεπε μία σέντρα να έρχεται προς το μέρος του προτιμούσε, αντί για κεφαλιά, να βρεθεί μπροστά από την μπάλα και να πηδήξει με σκοπό την οριζοντίωση, ώστε να κάνει ένα πλάγιο ψαλιδάκι.

Ο Σουάρες είναι ένα μείγμα όλων των παλιών Ουρουγουανών. Ένας προσβεβλημένος Ουρουγουανός δεν θα σου αμολήσει μπουκέτο, όπως θα έκανε ένας Πορτορικανός. Θα σου δαγκώσει το αυτί, θα τρέξει προς τα πάνω σου σαν αγριοκάτσικο, στοχεύοντας με το κεφάλι του την κοιλιά σου, θα σου δείξει με τον δείκτη του δεξιού χεριού του το μυαλό του και θα περιμένει να σε βρει μπόσικο για να σου σκάσει το κλωτσίδι. Και μετά θα κάνει ό,τι έκανε ο Λουιζίτο στο τρίτο γκολ του με τη Νόριτς. Θα έχει την μπάλα ανάμεσα σε τρεις αμυντικούς τρέχοντας προς το τέρμα, θα κάνει μισό σομπρέρο, τσιμπώντας την μπάλα μπροστά από το κορμί του ενός, ο οποίος με τίποτα δεν θα περιμένει αυτήν την εξέλιξη και θα φρενάρει αφήνοντας το πόδι από το γκάζι για μία ανάσα, σαν αμάξι που θέλει να ξεφύγει από περιπολικά σε ταινίες καταδίωξης. Θα βρεθεί στην περιοχή και θα προσποιηθεί ένα νέο σομπρέρο στον κεντρικό αμυντικό που, για να μην γίνει και εκείνος ένα από τα πολλά θύματά του, τα οποία μνημονεύονται ή όχι από την παιδική ηλικία του, θα αναγκαστεί να οπισθοχωρήσει. Και μετά, με το κορμί του μπροστά στην μπάλα θα διπλώσει σχεδόν το δεξί πόδι του για να τη βρει με το κουτουπιέ και να τη στείλει στα δίχτυα.

Η μεγάλη Ουρουγουάη, η πιο υποτιμημένη εθνική ομάδα όλων των εποχών, η ομάδα που έκανε φανερό ότι το μάρκετινγκ παίζει τον πιο μεγάλο ρόλο ώστε να διατηρηθεί ένας μύθος, η εθνική του Θεού Ντιέγκο Φορλάν, που δεν είναι καν ο αρχηγός της, και του «λόκο» Αμπρέου, του πιο φτωχού πρωθυπουργού του κόσμου και του Χοσέ Καρμπαχάλ, η Ουρουγουάη που ποτέ δεν είχε ανάγκη κανέναν, ούτε καν τη FIFA, η οποία την αντιμετώπισε σαν ποδοσφαιρικό αποπαίδι τη δεκαετία του ’70 και την καταράστηκε, ρίχνοντάς την στο πυρ το εξώτερον, η Ουρουγουάη του μυστηρίου, στην οποία δεν ξέρεις ακριβώς τι συμβαίνει και που δεν είναι καν ένας αξιοπρεπής τουριστικός προορισμός, που αν δεν ήταν το ποδόσφαιρο δεν θα ήξερες ότι υπάρχει σαν χώρα (κάτι που δεν ισχύει για τη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Βολιβία, την Κολομβία), που μοιάζει με έναν τεράστιο γρίφο, ένα μέρος στοιχειωμένο και μία ιστορία που ουδείς θέλει να μιλήσει για αυτήν επειδή ουδείς τη γνωρίζει ακριβώς, θα είναι στην κληρωτίδα της Μπαΐα την Παρασκευή, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014.

Επιστρέφοντας, με το «Φάντασμά» της, στον τόπο που είναι ποινικό αδίκημα να προφέρεις το ονοματεπώνυμο «Ομπντούλιο Βαρέλα». Θα μπει σε έναν όμιλο, θα την ξεχάσουν οι κριτικοί και θα τη θυμηθούν ξανά όταν, υποφέροντας, φθάσει στα ημιτελικά του Μουντιάλ όπου θα αντιμετωπίσει τη Βραζιλία. Μπαίνοντας, σκληρή και αλέγκρα, με τις επτά καρδιές των επτά ζωών της να χτυπούν δυνατά, για να αντιμετωπίσει μία ομάδα που την τρέμει με τον ίδιο τρόπο που όλοι οι αμυντικοί του κόσμου τρέμουν τα σλάλομ του αληθινού χαμινιού του ποδοσφαιρικού κόσμου: του Λουίς Σουάρες.

Διαβάστε επίσης

Μια σκηνή για να θυμάσαι

Μια σκηνή για να θυμάσαι

Οι φίλοι της Γιουνάιτεντ έφευγαν από το «Ολντ Τράφορντ» πριν τη λήξη του παιχνιδιού με τη Νιούκαστλ.

Ορεξάτοι οι Βέλγοι

Ορεξάτοι οι Βέλγοι

Εύκολα το 2-0 με την Μπέβερεν στις Βρυξέλλες για την ομάδα της Άντερλεχτ, πριν τον Θρύλο.

Σόου Σουάρες!

Σόου Σουάρες!

Εκπληκτική εμφάνιση πραγματοποίησε ο Ουρουγουανός πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ κόντρα στη Νόριτς.

Το σποτ της «σελεσάο»

Το σποτ της «σελεσάο»

Δείτε το απίστευτο σποτάκι γνωστής εταιρείας αθλητικών ειδών για την Βραζιλία, στην προσπάθεια να προμοτάρει την διοργάνωση.