Ούτε μυστικά ούτε συνταγές, ένα μονόπρακτο θα είναι
Συνηθίζεται πριν από σπουδαία ματς όπως η ρεβάνς που έχει την Πέμπτη ο Ολυμπιακός με την Αταλάντα να ανατρέχουμε στο παρελθόν για να βρούμε πότε μια ομάδα έχει καταφέρει κάτι ανάλογο ή ψάχνουμε τα «μυστικά» και τις «μαγικές συνταγές» προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος. Guess what: δεν υπάρχουν ούτε συνταγές και μυστικά, ούτε το παρελθόν θα... παίξει μπάλα για το παρόν.
Το βράδυ της Πέμπτης στο Γ. Καραϊσκάκης θα είναι ο Μαρτίνς, οι παίκτες, ο κόσμος στην κερκίδα και φυσικά εκείνος που πληρώνει την ομάδα και οι συνεργάτες του που βοηθούν στο να «τρέξει» ο οργανισμός.
Κι αν θέλουμε να το θέσουμε ακόμα πιο στενά, ο Μαρτίνς και οι παίκτες του θα κληθούν να φέρουν εις πέρας μια πολύ πολύ δύσκολη αποστολή. Ένα... μονόπρακτο θα είναι ουσιαστικά το ματς και ό,τι ήθελε προκύψει. Προσωπικά αυτό που θέλω και περιμένω είναι το φινάλε της βραδιάς (πέρα από το προφανές, μια νίκη-πρόκριση) να βρει άπαντες με την αίσθηση ότι η ομάδα έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε.
Αν αυτό το καλύτερο που μπορούσε θα είναι και αρκετό για την πρόκριση, μένει να φανεί. Δεν θα ήθελα να υπάρχει αυτό το «κενό», το μισοάδειο συναίσθημα ότι η ομάδα μπορούσε καλύτερα αλλά για κάποιο λόγο δεν έφτασε στην κορύφωσή της. Προσωπικά αυτό το συναίσθημα, το μπορούσε πολύ καλύτερα, μου άφησε το πρώτο ματς στο Μπέργκαμο όπου η ομάδα «το είχε» σαφώς ένα καλύτερο αποτέλεσμα αλλά οι αδράνειες στα στημένα πληρώθηκαν ακριβά.
ΥΓ: Έδωσε αφορμή για τρελό τρολάρισμα η εικόνα με τον Ιωάννη Παπαπέτρου να σηκώνει τα χέρια σε 3ποντο του Ντόρσεϊ στην 4η περίοδο της μεγάλης ανατροπής του Ολυμπιακού στον τελικό κυπέλλου του μπάσκετ. Κατά τη γνώμη μου ο Ιωάννης αποτελεί το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγή.
Όταν ήταν στον Ολυμπιακό προσωπικά εκτιμούσα πως θα μπορούσε να γίνει ένα από τα βασικά μέλη της ομάδας με υπομονή και σκληρή δουλειά. Αποδείχθηκε ότι δεν είχε σίγουρα το πρώτο, την υπομονή. Είχε επίσης και λανθασμένη εντύπωση για τον εαυτό του, υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του. Ένας χρήσιμος ρολίστας είναι, όχι πρώτο «βιολί» σε ομάδες πρώτης γραμμής τουλάχιστον. Ο Ιωάννης πίστεψε ότι αδικείται στον Ολυμπιακό και μένει στη... σκιά άλλων σπουδαίων παικτών.
Και πίστεψε ότι θα πάει στον Παναθηναϊκό και θα τον πάρει από το χέρι για να τον οδηγήσει σε θριάμβους και επιστροφή στην κορυφή της Ευρώπης όπως είχε δηλώσει. Αντ' αυτού η πραγματικότητα λέει ότι είναι μέλος μιας από τις πλέον χαμηλοτάβανες και αποτυχημένες ομάδες του ΠΑΟ που μάχεται για την αποφυγή της τελευταίας θέσης στην Ευρωλίγκα. Όσο για κατάκτηση Ευρωλίγκας... Μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί... Στερνή του γνώση...
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Ζητούνται ατομικές υπερβάσεις
Για να γίνει η συνολική υπέρβαση, εκείνη που θα δώσει το εισιτήριο για τη συνέχεια στο Europa League, απέναντι στην Αταλάντα. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε
Ξανασηκώνουμε το κεφάλι ψηλά για τα αμέσως επόμενα και όλα όσα πρέπει θα γίνουν στο σωστό τάιμινγκ. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης
Η μεγάλη διαφορά Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ ΔΕΝ είναι οι 11 βαθμοί
Blogάρει στο gavros.gr για ποδόσφαιρο (κυρίως) και μπάσκετ, ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Το ιδανικό του ποδοσφαίρου, το πρέπει του μπάσκετ
Ο Σπύρος Γρομητσάρης γράφει για μπάσκετ και ποδόσφαιρο και αναλύει τα δεδομένα.
