Ο Θοδωρής και το πηγάδι

Σάββατο, 4 Ιουνίου 2011 - 15:48

Ο Χρήστος Αφρουδάκης ήταν ο πρώτος και μόνος Έλληνας που είχε κατακτήσει Ευρωλίγκα παίζοντας σε ξένο σύλλογο. Ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου θέλει να ρεφάρει αυτό το χάσμα, αν και είναι το μόνο για το οποίο παίζει για την ισοφάριση.
Παρτιζάν- Προ Ρέκο, το Σάββατο, 4 Ιουνίου, στις 22:00, πάει να πει τιτανομαχία. Πάει να πει, ο πιο προβλέψιμος τελικός Ευρωλίγκα πόλο όλων των εποχών. Πάει να πει ότι ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου θα έχει πληροφορηθεί για το τι έκανε ο Ολυμπιακός στον τελικό του κυπέλλου στην Κάλυμνο, κόντρα στον Πανιώνιο (16:15, ΕΤ1, live από το gavros.gr) και θα θέλει να κάνει παρέα στους «ερυθρόλευκους», στις κούπες, κατακτώντας και σηκώνοντας στον ουρανό της Ρώμης ένα από τα πιο επιβλητικά τρόπαια που υπάρχουν. Αυτό το διώροφο, της Ευρωλίγκας. Οι παλιές αγάπες δεν πάνε μόνο στον Παράδεισο, αλλά κάνουν αυτή τη διαδρομή μαζί.

Η Ρέκο περιμένει, στην πρωτεύουσα της Ιταλίας, κάνοντας επίδειξη στον ημιτελικό με την Μπούντβα (9-4), όχι ότι η Παρτιζάν πήγε πίσω στο ματς με τη Μλάντοστ, νικώντας με 12-9. Ο πετρελαιάς που στην υδατοσφαίριση βρίσκει μία αξιόπιστη επένδυση, η ιταλική επαρχία που ξέρει μόνο τα δύο και τα πέντε μέτρα (και παλαιότερα γνώριζε τα τρία και τα επτά) και ο Θοδωρής κάπου στη μέση, να βλέπει ως Μαρτσέλο Μαστρογιάννι την Ανίτα Έκμπεργκ του να μπαίνει με το μαύρο φόρεμα στη Φοντάνα Ντι Τρέβι. Αυτός ο αγώνας δεν θα ήταν τόσο σημαντικός, αν δεν υπήρχε πριν από πενήντα, περίπου, χρόνια ο Φεντερίκο Φελίνι για να φτιάξει την Dolce Vita. Αν ο Θοδωρής έριξε ένα νόμισμα στο περίφημο ιταλικό πηγάδι, το γνωρίζει μόνο ο ίδιος και οι Σέρβοι φίλοι του. Συν τοις άλλοις, πρόκειται για αγώνα μποξ: το 2001, ο Τάμας Κάσας τον είδε να νικάει, με τον Ολυμπιακό, την Ποζίλιπο στον ημιτελικό του Ντουμπρόβνικ, το 2002, δε, τον είδε να σηκώνει ψηλά τα χέρια και να σημαδεύει τους οπαδούς του Ολυμπιακού που βρέθηκαν στη Βουδαπέστη, τη στιγμή που η ομάδα του και σύλλογος από τη Νάπολη αρκούταν στην τρίτη θέση του Final 4. Αλλά η μόδα είναι ο Κάσας να μην έχει σταματήσει να γελά, ως τελευταίος.

Ο Χατζηθεοδώρου βρήκε μπροστά του τον σπουδαίο Ούγγρο από το πρώτο μεγάλο σπουδαίο παιχνίδι στην καριέρα του: τον τελικό του Παγκόσμιου Εφήβων, το 1995, στη Δουνκέρκη. Τότε η Ουγγαρία υπήρξε ακαταμάχητη, νίκησε με 13-8, ο «Τέοντορ» πήρε το MVP, αλλά και τα δύο σκουφιά με το νούμερο 5 επέπλευσαν στις πισίνες όλου του κόσμου. Ο Έλληνας έφυγε, πια, και στα 35 του βρίσκει απέναντί του τον μεγάλο αντίπαλο, σε μία κόντρα που, αν και δεν είναι ατομική εν τούτοις, μοιάζει με τις σπειροειδείς βόλτες δύο ανθρώπων που οι δρόμοι τους συναντιούνται, χωρίς να μπορούν να κάνουν κάτι για να το εμποδίσουν. Ο Θοδωρής πέρυσι, τέτοια εποχή, πανηγύριζε το γκολ του, που, 8’’ πριν τη λήξη της παράτασης, χάριζε το κύπελλο στον Ολυμπιακό κόντρα στον Πανιώνιο, στη Σύρο. Φέτος τα πράγματα έχουν γίνει πολύ πιο σοβαρά.

Το αν είναι ο προφήτης, που θα χαρίσει το πρώτο μεγάλο τρόπαιο στους Παρτιζάνους (και έβδομο συνολικά, για να ισοφαρίσουν στην πρώτη θέση την κατηγορία με τους πολυνίκες τη Μλάντοστ, μετά από 35 χρόνια- ακριβώς όσα χρειάστηκε η ΤΣΣΚΑ Μόσχας για να αναγερθεί εκ νέου στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, με ηγέτη τον Θοδωρή Παπαλουκά- ή θα αφήσει την Προ Ρέκο να την προσπεράσει, θα φανεί στη Ρώμη. Στην πόλη που όλοι οι δρόμοι οδηγούν εκεί, αλλά μόνο ένας δεν αφήνει σημάδια.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!