Υψωμένοι αγκώνες στο «Νατατόριουμ»

Σάββατο, 16 Ιουλίου 2011 - 04:39

Ο στίχος θαρρείς πως γράφτηκε ταμάμ για την εθνική ομάδα πόλο Ανδρών. Λέει, «έγινε η απώλεια συνήθειά μας». Η απουσία της Εθνικής του Δούμπα, τότε, από τη Ρώμη απέκτησε το δίδυμο αδελφάκι της, αφού η ομάδα του Ντράγκαν Άντριτς δεν βρίσκεται στη Σανγκάη, για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ας όψεται το «καταραμένο» παιχνίδι με τη Γερμανία στο Ζάγκρεμπ, που η ήττα με 6-5 την άφησε εκτός νυμφώνος. Επρόκειτο για ευκαιρία περιωπής, ειδικά για μία ομάδα που είχε, δύο μέρες πριν, αποσπάσει ισοπαλία από την Ουγγαρία, σε ένα παιχνίδι που παρ’ ολίγον να εξελιχθεί σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τον ελληνικό γουότερ πόλο, αν και εφόσον ο περιώνυμος Μπόρις Μαργκέτα έδινε το πέναλτι που έγινε πάνω στον Αντρέα Μίραλη και δεν κατοχύρωνε το γκολ του Ντάνιελ Βάργκα, που έδωσε το μόνο προβάδισμα της ουγγρικής ομάδας στην αναμέτρηση. Ο Γιάννης Φουντούλης ισοφάρισε για την Εθνική, 6’’ πριν τη λήξη της αναμέτρησης, η Εθνική έσωσε τη μάχη, αλλά μετά έχασε τον πόλεμο και έμεινε εκτός… κινέζικου ωροσκοπίου.

Τούτα είναι περυσινά ξινά (στην κυριολεξία) σταφύλια. Το τουρνουά του γουότερ πόλο στο «Νατατόριουμ» της Σανγκάης θα τραβήξει εις μάκρον και θα είναι συναρπαστικό. Δεν προβλέπεται, θα είναι. Όσον αφορά στους Μαγυάρους του Ντένες Κέμενι, που μέσα σε ένα χρόνο δεν έγινε σοφός, αλλά… σοφότερος. Διότι, ακόμα και υπό την οπτική των γεγονότων να το δεις, ο Νέστορας του ουγγρικού πόλο και αρχιτέκτονας της ομάδας που έχει κατακτήσει τρία συνεχόμενα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια) έζησε την ανατροπή: ότι ο Τάμας Κάσας είπε το ΟΚ για την επιστροφή του, αλλά μετά (την ήττα της Προ Ρέκο από την Παρτιζάν με 11-7 στον τελικό της Ευρωλίγκας στη Ρώμη) αποφάσισε να αποχωρήσει από την «Αραντσιπάτ» του υδάτινου κόσμου. Βεβαίως, ο πολίστας με το σκουφάκι με το νούμερο 5 δεν ξέρει κανείς αν θα επιστρέψει για το Λονδίνο και, ακόμα και αν αυτό συνιστά σχήμα καθ’ υπερβολή, δεν πειράζει και πολύ η απουσία του. Δεν είναι ότι… πεινάνε στα ντεμί οι Μαγυάροι, με την παρουσία των Ντένες και Ντάνιελ Βάργκα- που στην ξενιτιά και τη χλωριούχα ζούγκλα της Κροατίας (και Αδριατική Λίγκα και Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα και κύπελλο Κροατίας)- σαφώς βελτιώθηκαν στα στοιχεία που δίνουν μία εξτρά αίσθηση αυτοπεποίθησης στα κρίσιμα ματς, αλλά και του Νόρμπερτ Χοζνιάνσκι, ωστόσο κάποιοι επέστρεψαν. Ο Γκέργκελι Κις και ο Πέτερ Μπίρος δίνουν το «παρών» για να πάει η Ουγγαρία σε μία διοργάνωση που έχει να κατακτήσει από το 2003 και τη Βαρκελώνη: στο Μόντρεαλ, δύο χρόνια αργότερα ο Βλάντο Ικοντίνοβιτς έκλεψε την μπάλα, δίνοντας στους Σέρβους, τον νεαρό Βάνια Ουντόβιτσιτς και τον σχεδόν βετεράνο Βλάντα Βουγιασίνοβιτς- που τότε μόνο σε κατάσταση γλεντιού θα μπορούσαν οι φίλοι του να κάνουν την υπόθεση ότι θα ήταν MVP, παρά το γεγονός ότι η LEN έβγαλε τον Κάσας πολυτιμότερο παίκτη, σε Final 4 της Ευρωλίγκας- τον παγκόσμιο τίτλο, για πρώτη φορά μετά το 1991 και το Παγκόσμιο του Περθ.

Στη Μελβούρνη, το 2007, ο Τέο Ντόγκας έπεσε σε πλήρη έκσταση στην αφίσα της διοργάνωσης, αφού οι Ούγγροι είχαν δύο τετ α τετ τα οποία έπιασε ο Φράνο Βίκαν, πριν ισοφαρίσει ο αριστερόχειρας παίκτης της Γιουγκ, Μάρο Γιόκοβιτς και ο Πάβο Μάρκοβιτς βάλει δύο γκολ στην παράταση, για να δώσει τη νίκη στους Κροάτες και το 2009, στο «Φόρο Ιτάλικο», οι Σέρβοι τους έβγαλαν έξω από τα προημιτελικά, για να φθάσουν στην κατάκτηση του τίτλου επί της Ισπανίας στα πέναλτι, με το τελευταίο να το εκτελεί ο Μίλαν Άλεξιτς, όπλο νέας τεχνολογίας, τότε, και πλέον ένα από τα αστέρια του τουρνουά Ανδρών.

Ο ΡΑΤΚΟ, Ο «ΚΑΙΣΑΡ» ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΙ

Ειρήσθω εν παρόδω, στη Μελβούρνη, το 2007, έκανε ο Σάντρο Καμπάνια ένα από τα λάθη του στην εθνική ομάδα. Οι στασιαστές του Ευρωπαϊκού του Βελιγραδίου, ένα χρόνο πριν, ορκίζονται ότι η ευκαιρία που έχασε η Εθνική στη Μελβούρνη, για να πάρει ακόμα ένα μετάλλιο, ήταν τεράστια. Ο μέγας Σάντρο αποφάσισε να ξεκινήσει, στον αγώνα μπαράζ με την Ισπανία, τον Γιώργο Ρέππα, τον έβγαλε μετά από επτά λεπτά, για να βάλει τον Νικόλα Δεληγιάννη και αυτό θεωρήθηκε εγκληματικό λάθος ψυχολογίας, αφού «σκότωσε» δύο παίκτες και η Εθνική έχασε από μία ομάδα του χεριού της, για να πάρει, εν τέλει, την έκτη θέση στη διοργάνωση, μετά την ήττα από την Ιταλία με 7-3. Αυτό έμελλε να είναι το τελευταίο παιχνίδι του Θοδωρή Χατζηθεοδώρου με την εθνική ομάδα, αλλά αφού στο ελληνικό πόλο οι 30 συν κάτι παίζουν ακόμα στο υψηλότερο επίπεδο, ουδείς είναι σίγουρος ότι θα αποτελέσει το κύκνειο άσμα του, γενικώς, τέτοιοι παίκτες, άλλωστε δεν έχουν ηλικία. Ο «Τεό» ήταν ο αγαπημένος του Καμπάνια, αφού εκτιμούσε το ένστικτό του. Τώρα τέτοιο παίκτη δεν έχει στην εθνική Ιταλίας του, αλλά έχει μία ομάδα η οποία είναι μία μύγα και μία κουνούπι: τρώει, δηλαδή, σίδερο και ατσάλι. Ο «Καίσαρας» λίγο έλειψε να πάρει το World League από τη Σερβία, αφού έχασε με 8-7 στον τελικό, που ήταν σπέσιαλ προάγγελος για το τουρνουά που ξεκινά από τη Δευτέρα, 18 του μηνός Ιουλίου.

Η παρέα του Βάνια Ουντόβιτσιτς (και, γιατί όχι, του Νίκολα Ράτζεν, που έρχεται στα ημέτερα μέρη για λογαριασμό του ΝΟ Χίου) βρήκε τον μπελά της από τα μπλοκ στην άμυνα των «σετεμπέλο», δηλαδή των «επτά ωραίων», αλλά είχε τη λύση που δεν βρήκε ο Ράτκο Ρούντιτς στον ημιτελικό, όταν η Ιταλία έστειλε αδιάβαστη την Κροατία του με 13-11. Σε εκείνο το ματς κάποιους Έλληνες έπιασε νοσταλγία, αλλά μετά από επτά χρόνια στην Ελλάδα, ο Καμπάνια δεν ήθελε να μείνει, όσο και αν ο Διαθεσόπουλος ψόφαγε να τον κρατήσει. Μαχαίρι και καρπούζι τα κρατούσε ο Ιταλός, ο οποίος δέχθηκε με στωικότητα την καταστροφή στο Παγκόσμιο της Ρώμης και την 11η θέση, σχεδίασε μία καινούρια εθνική ομάδα- χωρίς, απαραιτήτως, νέα πρόσωπα- επιδόθηκε σε… καμπ του κρυμμένου θησαυρού και, εν τέλει, κατάφερε να είναι «ασημένια» πρωταθλήτρια Ευρώπης στο Ζάγκρεμπ, στις 12 Σεπτεμβρίου του 2010, χάνοντας μόνο από την Κροατία.

Η «Χρβάτσκα» του Ράτκο Ρούντιτς, βέβαια, δεν μπορούσε να χάσει στο νεότευκτο κολυμβητήριο και μπροστά στους… υπαλλήλους του πυρετού, φίλους της. Σε αυτό το πρώτο ραντεβού το μεγάλο ψάρι έφαγε το μικρό. Ο πανέξυπνος και παμπόνηρος Ράτκο, που δεν αποχωρίζεται ποτέ αυτό το παχύ μουστάκι, το οποίο έχει όλη την τριχωτή ζωή του, είναι έμβλημα για την παγκόσμια υδατοσφαίριση, λόγω της υπέροχης προσωπικότητάς του και της προσφοράς του στο παιχνίδι. Η Κροατία, αξίζει να υπενθυμιστεί ότι, είχε ξεκινήσει με ήττα το Ευρωπαϊκό, χάνοντας με 11-9 από το Μαυροβούνιο των «ζώων», όπως είχε αποκαλέσει ο Καμπάνια τους παίκτες του Πέταρ Πόρομπιτς. Οι Μαυροβούνιοι θα συνεχίσουν να εκτοξεύουν αυτές τις απίστευτες βόμβες, αλλά πολλά είναι εκείνα που θα εξαρτηθούν από το αν οι Αλεξάντερ Ίβοβιτς και Μπόρις Ζλόκοβιτς έχουν ξεπεράσει το στραπάτσο της Προ Ρέκο στη Ρώμη. Ο πρόεδρός της, Τζιουζέπε Βόλπι, πάντως, δεν το θυμάται καν. Σαν αλεπού με λεφτά βγήκε στο παζάρι και, πλην του κλεισμένου Άντρια Πρλαΐνοβιτς, έκλεισε τον σούπερ φουνταριστό της Παρτιζάν, Ντούσκο Πιέτλοβιτς, τον εντυπωσιακό Σάντρο Σούκνο της Γιουγκ και τους ντόπιους Φιορεντίνι και Φοντέλι, από Σαβόνα και Προ Ρέκο αντιστοίχως. Στη Ρέκο οι Ιταλοί δεν θα έβλεπαν μεταγραφή, αν δεν ήταν ο Σάντρο Καμπάνια.

Ανταγωνιστική στο τουρνουά πόλο Ανδρών αναμένεται να είναι η Ρουμανία, των λεγεωνάριων που η πλειοψηφία τους παίζει στο ιταλικό πρωτάθλημα, αλλά και η παραδοσιακή δύναμη και δις πρωταθλήτρια κόσμου (1998 Περθ, 2001 Φουκουόκα) Ισπανία. Οι αγκώνες ήδη ακονίζονται, τα χέρια μαγκώνουν μέρη που κάνουν τους αντίπαλους να τρελαίνονται από τον πόνο, άλλος τραβάει το μαγιό και άλλος το σκοινί από το σκουφάκι.

Το γουότερ πόλο είναι παιχνίδι: παιχνίδι επιβίωσης. Σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αν κάθε οιωνός είναι άριστος και οι «πολεμιστές» παλεύουν για την πατρίδα, τα σπασμένα πλευρά, οι μελανιές και τα τσιρότα στη μύτη είναι στην ημερήσια διάταξη. Το πόσο θα υποφέρει μία ομάδα για να φθάσει στην τελειωτική νίκη, ο θεατής δεν θα το μάθει ποτέ.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!