«Προνόμιο ο Θρύλος»

Κυριακή, 2 Οκτωβρίου 2011 - 22:39

Η τερματοφύλακας της ομάδας πόλο Γυναικών, Γεωργία Γαραντζιώτη, παραχώρησε συνέντευξη στον «ΓΑΥΡΟ» της Κυριακής, 2 Οκτωβρίου και τον συντάκτη του, Λευτέρη Ελευθερίου, και μίλησε για τον Ολυμπιακό, τη δημοσιογραφία και την κάσκα που φοράει στο τέρμα.

«Τερματοφύλακας στην ομάδα πόλο Γυναικών του Ολυμπιακού, εκκολαπτόμενη αθλητική συντάκτης, με ιντερνετική ραδιοφωνική εκπομπή και θαρραλέα στα τερτίπια που της έπαιξε ο εγκέφαλός της, η Γεωργία Γαραντζιώτη είναι πολυάσχολη. Από πέρυσι στο έμψυχο δυναμικό της πρωταθλήτριας Ελλάδος, η 21χρονη γκολκίπερ πήρε χρόνο συμμετοχής και στο τέλος… μέθυσε χωρίς να έχει πιει, απλώς με την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Η αντίδρασή της με την κούπα στο νερό ήταν αξιομνημόνευτη, όπως, γενικώς, η παρουσία της: είναι ένα κορίτσι που θέλει να γίνεται καλύτερο με αυτά που καταπιάνεται, που λαχταρά να ζει και που τρέφει σεβασμό προς τους μεγαλύτερους και καταξιωμένους, όπως, άλλωστε, αποδεικνύεται και από τον τρόπο που μιλάει για τις συμπαίκτριές της στον Ολυμπιακό. Η Γεωργία έχασε το τρένο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Νέων Γυναικών στην Τεργέστη, αλλά δεν έχει ενστάσεις για την προσπάθειά της καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας. Επίσης, δεν έχει ενστάσεις και για τα ολυμπιακά αισθήματά της, τα οποία και δεν κρύβει.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν θα ξεχάσω τον τρόπο που πανηγύρισες το περυσινό πρωτάθλημα.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλά, εντάξει, είχα τρελαθεί. Δεν είμαι μόνο παίκτρια του Ολυμπιακού, είμαι και Ολυμπιακός. Αυτό είναι το σημαντικό.

Ε: Μέσα στο νερό, αλαλάζουσα.
Α: Ναι, με το που πέσαμε στο νερό με το κύπελλο τους είπα «για φέρτε το εδώ».

Ε: Το πρώτο στην καριέρα σου.
Α: Με τον Νηρέα Χαλανδρίου έπαιζα δύο χρόνια βασική. Είχαμε καταφέρει να μείνουμε κατηγορία και ήμαστε στην έκτη θέση. Δεν είχαμε πέσει όσο ήμουν εγώ. Στην Α1 δεν είχαμε πάρει διάκριση, αλλά τα είχαμε καταφέρει στην κατηγορία των Νεανίδων, των Νέων Γυναικών. Είχαμε πάρει μετάλλια. Οπότε για μένα ήταν το πρώτο χρυσό.

Ε: Το πρωτάθλημα.
Α: Ναι, ναι, το πρωτάθλημα. Ήταν μία δύσκολη χρονιά για την ομάδα, είχαμε περάσει γενικώς πολύ άσχημα. Όχι τόσο εγώ, που ήμουν καινούργια, όσο οι συμπαίκτριές μου. Και από οικονομικής άποψης. Οπότε χαρήκαμε πάρα πολύ.

Ε: Και εσύ περισσότερο από όλες.
Α: Ημουν και καινούργια. Πώς ήταν ο Κολόμβος, που του αφιέρωσαν το πρωτάθλημα; Ετσι.

Ε: Επαιξες κιόλας, πήρες και χρόνο συμμετοχής σε κάποια παιχνίδια.
Α: Επαιξα πολύ περισσότερο από αυτό που περίμενα. Δεν έχω κανένα παράπονο από τον προπονητή μου. Μου έδωσε πολλές ευκαιρίες. Και στο ελληνικό πρωτάθλημα και στο εξωτερικό, που με έβαλε να παίξω. Νομίζω ότι τα πήγα σχετικά καλά.

Ε: Επιασες και εκείνο το πέναλτι και στο Χαλάνδρι.
Α: Ναι, αυτή ήταν η κορυφαία στιγμή μου. Ελπίζω να έρθουν και άλλες τέτοιες.

Ε: Βελτιώθηκες ως παίκτρια στον Ολυμπιακό;
Α: Σίγουρα. Η προπόνηση είναι άλλου βεληνεκούς, διαφορετικές παίκτριες, παγκόσμιες πρωταθλήτριες πλέον. Με βοηθάνε ακόμα περισσότερο οι ίδιες να εξελιχθώ, ακόμα θέλω πολλή δουλειά. Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλο σχολείο για μένα και προνόμιο. Είναι πολύ όμορφο να κάνεις προπόνηση με παγκόσμιες πρωταθλήτριες. Είμαι πολύ χαρούμενη.

Ε: Πώς προέκυψε η μεταγραφή σου;
Α: Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε ενδιαφέρον και από τις δύο μεγάλες ομάδες (σ.σ. Ολυμπιακός και Βουλιαγμένη) τα προηγούμενα χρόνια, που ήμουν πιο μικρή. Αλλά εκτός ότι η ομάδα μου δεν ήθελε να με δώσει, θεωρούσα ότι δεν ήμουν έτοιμη να πάω σε ένα μεγάλο σύλλογο, πήγαινα ακόμα σχολείο, ήταν πιο μακρινές οι αποστάσεις. Ήθελα να μείνω στην ομάδα που ήμουν, μέχρι να νιώσω έτοιμη να κάνω το βήμα παραπάνω. Με ενδιαφέρει το πόλο ως άθλημα, το αγαπάω, μου αρέσει αυτό που κάνω.

Ε: Θα συνεχίσεις δηλαδή.
Α: Ναι, σκέφτομαι να το συνεχίσω.

Ε: Ειδικά από τη στιγμή που βλέπεις βελτίωση.
Α: Και από τη στιγμή που με χρειάζεται η ομάδα μου. Θέλω να μείνω στον Ολυμπιακό.

Ε: Και να τελειώσεις εκεί την καριέρα σου;
Α: Σίγουρα. Θέλω να ασχοληθώ και με το επάγγελμά μου, όμως, να δουλέψω. Είμαι στο τρίτο έτος τώρα, έχω άλλο ένα.

Ε: Σε ποιο πανεπιστήμιο;
Α: Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην Αθήνα. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ το πτυχίο μου, θέλω να δουλέψω.

Ε: Θέλεις να γίνεις δημοσιογράφος δηλαδή.
Α: Πάρα πολύ. Γενικότερα να ασχοληθώ με τον κλάδο μου. Είτε αυτό είναι
δημοσιογραφία ή ραδιόφωνο, παρουσίαση και δημόσιες σχέσεις.

Ε: Τι θέλεις να κάνεις περισσότερο απ’ όλα αυτά που λες;
Α: Οι καιροί είναι δύσκολοι, αν μπορώ να κάνω λίγο απ’ όλα θα ήταν τέλεια. Είμαι ανοικτή σε όλες τις προτάσεις.

Ε: Πάμε ξανά στον Ολυμπιακό. Είπες ότι ήταν δύσκολη η χρονιά, αλλά τα καταφέρατε. Η ευρωπαϊκή εμπειρία;
Α: Ηταν η πρώτη μου συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση το Champions Cup. Και εκεί είδα από κοντά σπουδαίες παίκτριες, όπως τα κορίτσια της Οριζόντε. Εκείνος ο αγώνας ήταν επεισοδιακός.

Ε: Πολλή στενοχώρια μετά.
Α: Από όλα τα κορίτσια, και από τον προπονητή. Ξέρεις ποιο ήταν το άσχημο; Ότι δεν μας άφησαν να ολοκληρώσουμε την προσπάθειά μας. Στο τέλος δεν άφηνε η παίκτρια της άλλης ομάδας την μπάλα, ενώ είχαμε κατοχή.

Ε: Περασμένα ξεχασμένα;
Α: Περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι. Τώρα προχωράμε, τον Νοέμβριο έχουμε και την Ευρώπη.

Ε: Θεωρείς ότι έκανε καλά ο Ολυμπιακός και δήλωσε την ομάδα πόλο Γυναικών στο LEN Trophy;
Α: Αυτό δεν θα το κρίνω εγώ. Νομίζω ότι ο καλύτερος για να το κρίνει και να το σχολιάσει είναι ο προπονητής μου. Διότι αυτός ξέρει κάτι παραπάνω. Οσον αφορά στην Ευρώπη, δεν μπορώ να ξέρω τόσα πράγματα όσο ο Παυλίδης και οι συμπαίκτριές μου.

Ε: Η ομάδα έχει κρατήσει τον κορμό της, πήρε την Γκιλ, έχει χάσει την Ιφκε.
Α: Ναι, θα τα πάμε πολύ καλά.

Ε: Το πρωτάθλημα θα έχει δύο μεγάλες διακοπές. Εσύ, παραδείγματος χάρη, θα προπονείσαι με λίγες συμπαίκτριές σου ή σε κάποια μικρή εθνική ομάδα.
Α: Για μένα, ηλικιακά, η εθνική Νέων Γυναικών τελείωσε. Οπότε εγώ θα είμαι στην ομάδα. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό. Ισως οι διακοπές μας κάνουν να προπονούμαστε περισσότερο για τον επόμενο αγώνα. Δεν θυμάμαι τη σειρά τώρα, μόνο την τρίτη αγωνιστική θυμάμαι, το ματς με τη Βουλιαγμένη (γέλια).

Ε: Αυτή που πρέπει να θυμάσαι δηλαδή.
Α: Ναι, οπωσδήποτε.

Ε: Τα ματς με τη Βουλιαγμένη αφήνουν άλλη αίσθηση.
Α: Εννοείται. Πέρυσι στην κανονική περίοδο είχαμε μόνο ισοπαλίες. Δεν νομίζω να δυσκολευτούμε. Θα έχουμε παίξει αγώνες πριν από αυτό το ματς, τον πρώτο γύρο του LEN Trophy, είναι και οι νέες παίκτριες στην ομάδα, που είναι πολύ καλά και συνεργάσιμα παιδιά.

Ε: Τις ξέρεις από τις μικρές εθνικές ομάδες.
Α: Ναι, τις γνωρίζω χρόνια, αν και έχουμε ηλικιακή διαφορά. Αλλά είχαν διακριθεί από μικρές και ήταν στις εθνικές ομάδες. Τις γνωρίζω και από τον Νηρέα. Δεν θα έχουμε πρόβλημα.

Ε: Ονειρεύεσαι κάποια μέρα ότι με αυτές τις πολίστριες θα είστε τα βασικά στελέχη του Ολυμπιακού;
Α: Αυτά τα κορίτσια ήρθαν για να μείνουν. Έκαναν ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα τους. Είναι πολύ καλές παίκτριες και ο Ολυμπιακός θα τις βοηθήσει πάρα πολύ να βελτιωθούν.

Ε: Θεωρείς ότι ο προπονητής παίζει ρόλο στη διάπλαση;
Α: Βέβαια.

Ε: Ο Παυλίδης είναι καλός στο να σου μαθαίνει πράγματα;
Α: Βέβαια, έχω μάθει πάρα πολλά από τον Χάρη.

Ε: Συζητάτε κατ’ ιδίαν; Σου λέει τα τεχνικά λάθη που κάνεις;
Α: Είτε εν ώρα προπόνησης ή στο γυμναστήριο, όταν βλέπει κάτι λάθος, που πρέπει να διορθωθεί, μας μιλάει.

Ε: Το κλίμα στην ομάδα πώς είναι; Κάνετε παρέα και εκτός προπόνησης, είστε όλες μαζί.
Α: Μου έκανε εξαιρετική εντύπωση το πώς με δέχθηκε η ομάδα. Μετά την πρώτη μου προπόνηση πήγαμε για καφέ. Δηλαδή, έχω πάρα πολύ καλή σχέση με τις συμπαίκτριές μου, θα μπορούσα να πω και φιλική. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Και αυτό πιστεύουμε ότι ήταν το βασικό συστατικό που πήραμε το πρωτάθλημα. Ημαστε όλες ενωμένες.

ΤΟ... ΣΚΟΥΦΙ ΤΟΥ ΤΣΕΧ

Η Γεωργία Γαραντζιώτη πέρασε μία άσχημη περιπέτεια, όταν αναγκάστηκε να κάνει επέμβαση στον εγκέφαλό της, για να μείνει στη ζωή. Τότε, το μόνο που την ένοιαζε ήταν να παίξει πόλο, με το οποίο είχε μόλις ασχοληθεί μετά από μία άκρως επιτυχημένη παρουσία στη συγχρονισμένη κολύμβηση. Τώρα, το βλέπει λίγο αλλιώς και ευγνωμονεί τη ζωή. Εστω και φορώντας την κάσκα στο κεφάλι όταν παίζει, που οι πολίστριες του Ολυμπιακού αποκαλούν «το σκουφί του Τσεχ». Οι συμπαίκτριές της ακούνε την εκπομπή της στον ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό MoreRadio και αυτό την ευχαριστεί ιδιαιτέρως.

Ε: Εκανες πάρα πολλή προπόνηση το καλοκαίρι, αλλά τελικά δεν πήγες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών.
Α: Ξεκινήσαμε προπόνηση με την εθνική Νέων Γυναικών τον Ιούνιο. Μου έκανε πάρα πολύ καλό αυτό, αφού γύρισα σχετικά έτοιμη στον Ολυμπιακό. Το ότι δεν με επέλεξε ο κύριος Πετράκης να πάω στην Τεργέστη με στενοχώρησε. Ηθελα πάρα πολύ να είμαι εκεί, πιστεύω ότι άξιζα να πάω. Μου το είπε και εκείνος, αλλά για διάφορους λόγους, δεν με επέλεξε. Στην αρχή το πήρα λίγο βαριά, αλλά προχωράμε.

Ε: Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία του πώς ξεκίνησες με το πόλο.
Α: Ξεκίνησα από ρυθμική, ήμουν κοριτσάκι. Στα 5 μου, με πήγε η μαμά μου. Στα 9 ξεκίνησα συγχρονισμένη κολύμβηση. Μέχρι τα 15 ήμουν στον Πανελλήνιο και πηγαίναμε καλά ως ομάδα. Πήγα στον Νηρέα για έναν χρόνο και εκεί τα πήγαμε πολύ καλά, είχαμε βγει τρίτες στο πρωτάθλημα β’ κατηγορίας. Το καλοκαίρι του 2006 πήγα στο πόλο.

Ε: Για ποιο λόγο;
Α: Ηταν μεγάλη αλλαγή για μένα. Την επόμενη χρονιά θα έδινα πανελλήνιες και η συγχρονισμένη είχε πολλή πίεση, από θέμα ωρών, για να κρατηθώ στο επίπεδο που έπρεπε. Το πόλο είχε λιγότερες ώρες προπόνησης. Ο προπονητής στον Νηρέα έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον, εξαιτίας του γεγονότος ότι ήμουν ψηλή και δυνατή, κατά την άποψή του. Με έβαλαν κατευθείαν τερματοφύλακα, μου είχε πει ότι δεν υπάρχουν πολλοί τερματοφύλακες, ότι έχω προοπτικές και μέλλον. Το σκέφτηκα και είπα «ναι». Νομίζω ότι έκανα καλά, τελικά. Και ότι είχαν δίκιο.

Ε: Και η κάσκα πώς προέκυψε;
Α: Η κάσκα… Το σκουφί του Τσεχ. Το 2008 αντιμετώπισα ένα μεγάλο πρόβλημα υγείας, αγγειακή δυσπλασία εγκεφάλου. Θα στο πω πολύ χύμα, είχα δύο μέρες ζωή. Το ανακάλυψα επειδή λιποθύμησα στην προπόνηση και με προτροπή του προπονητή μου πήγα για εξετάσεις. Το βρήκαμε. Μπήκα κατευθείαν στο χειρουργείο, έμεινα τρεις μήνες στο νοσοκομείο. Τότε ήταν η πρώτη χρονιά που έγινε το Ευρωπαϊκό στην ηλικία μου. Που ήταν στο Γκιορ, στην Ουγγαρία. Εννοείται ότι δεν πήγα στην προετοιμασία της Εθνικής. Εγώ το έπαθα Μάιο, η προετοιμασία ξεκινούσε Ιούνιο.

Ε: Ξαναγύρισες όμως.
Α: Ηθελα πάρα πολύ να παίξω πόλο. Ηταν η πρώτη χρονιά που έπαιζα και ήθελα να γίνω καλή. Να φανταστείς, έλεγα στους γιατρούς, «άντε, να τελειώνουμε το χειρουργείο και να πάω να παίξω. Εχω προετοιμασία τον Σεπτέμβρη». Μιλάμε για εννιά ώρες χειρουργείο. Τον Σεπτέμβριο ξεκίνησα προπονήσεις με χαρτί που υπέγραψα, υπ’ ευθύνη μου. Ηταν δύσκολα για μένα.

Ε: Από εκεί προέκυψε η κάσκα;
Α: Ναι, δεν γινόταν αλλιώς. Εκανα κάθε μήνα μαγνητική, μέχρι το 2010, αφού υπήρχε φόβος επιληπτικών κρίσεων. Τώρα πια δεν υπάρχει, αλλά το φοράω για παν ενδεχόμενο.

Ε: Από εκεί βγήκε το σκουφί του Τσεχ.
Α: Ναι, έτσι με φωνάζουν, άντρες, γυναίκες.

Ε: Τώρα το έχεις ξεπεράσει;
Α: Ναι, τελείως.».

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!