Αμισθί και ασκαρδαμυκτί
Υπήρχε εποχή που ο Τάσος Κάκος θεωρούνταν, από αρκετούς, κορυφαίος Έλληνας διαιτητής. Νομίζω ότι ο πραγματικά καλός διαιτητής είναι εκείνος που δεν θέλει να... φαίνεται στα 90 λεπτά. Όταν τελειώνει ένας αγώνας θυμάσαι ελάχιστα δικά του πλάνα από την TV που σημαίνει ότι σφύριξε και ελάχιστα και όταν το έκανε οι παίκτες δεν ασχολήθηκαν μαζί του. Ο Τάσος Κάκος, αντιθέτως, ανήκει στην ακριβώς αντίθετη κατηγορία. Συνήθως στα ματς που διηύθυνε έβλεπες περισσότερα δικά του κοντινά από τους σέντερ φορ των δύο ομάδων. Με το πάντα περιποιημένο μουστακομουσάκι του (η ατάκα Μελισσανίδη πέρασε στην τηλεοπτική και όχι μόνο ιστορία) και τη στενή φορεσιά του διαιτητή έδειχνε να ζει για τα κοντινά πλάνα της TV.
Συνεπώς η σημερινή του ενασχόληση, στο τηλεοπτικό γυαλί, κάθε άλλο παρά θα έπρεπε να εκπλήξει τον οποιονδήποτε. Ήταν η φυσική συνέπεια. Ο Τάσος Κάκος θέλει να είναι στο επίκεντρο. Να τραβάει την προσοχή. Και θα το κάνει με οποιονδήποτε τρόπο. Είτε αμισθί (το αμφισβήτησε ο Μελισσανίδης, ίσως ξέρει κάτι παραπάνω, εγώ δεν ξέρω) είτε... ασκαρδαμυκτί. Για το τελευταίο, το ασκαρδαμυκτί δηλαδή, είμαι βέβαιος. Μένεις με τα μάτια ανοιχτά, γουρλωμένα, όταν ακούς το... πόρισμα του Κάκου για διάφορες διαιτητικές αποφάσεις. Όπως έμεινε και ο Μελισσανίδης και πήρε τηλέφωνο στη Δίκη.
Βεβαίως, κι αυτό που κάνω τώρα εγώ κι αυτό που έκανε ο Μελισσανίδης και όλοι εσείς κάθε Κυριακή βράδυ, λάθος είναι. Δίνουμε στον Κάκο αυτό που θέλει, προσοχή. Όσο έχει τη δική μας προσοχή, θα «υπάρχει» στο γυαλί. Αν τον αγνοήσουν άπαντες θα πάει εκεί που νομίζω πρέπει για το καλό των αυτιών και των ματιών όλων και φυσικά του ποδοσφαίρου. Στο γυαλί, τον καθρέφτη δηλαδή, του σπιτιού του. Εκεί θα περιποιείται το μουστακομουσάκι προβάροντας τις διαιτητικές φορεσιές θυμίζοντας κάτι παλιούς/παλιές σταρ του σινεμά που τους έχουν ξεχάσει άπαντες και ζουν με τις αναμνήσεις των παλιών καλών ημερών...
ΥΓ: «Αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και δεχόμαστε την όποια αγωνιστική κριτική και «τιμωρία» μας. Εξάλλου μόνο εντοπίζοντας και αναγνωρίζοντας τα λάθη μας μπορούμε να γινόμαστε καλύτεροι», έγραψαν (κάτω κάτω) στην επιστολή τους προς την ΚΕΔ οι διαιτητές της Σούπερ Λιγκ και με τη συμπεριφορά και τις... διαρροές τους πριν και μετά απ' αυτή δείχνουν ξεκάθαρα ότι ΔΕΝ αναγνωρίζουν λάθη και, κυρίως, το όποιο δικαίωμα της κριτικής προς το πρόσωπό τους. Παρεμπιπτόντως, τη δημόσια διαπόμπευσή τους την... πετυχαίνουν κάποιοι εξ' αυτών και μόνοι τους με τις αποφάσεις που παίρνουν στα ματς, πλέον και με VAR. Ούτε... βαλσαμωμένο πουλί δεν πετυχαίνουν.
ΥΓ2: Αντί να παίρνουμε αφορμές να μιλάμε για μπαλίτσα, κοιτάξτε πού καταντήσαμε...
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Πώς «τολμάς» κ.Χούμπελ;
Έτσι γίνεσαι από υπερ-ήρωας διάσωσης του ποδοσφαίρου σε κατηγορούμενος, σε μια νύχτα. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Ναι στο πρωτάθλημα, αλλά το κανονικό
Να μην ανακαλύπτουμε κάθε αγωνιστική νέους κανονισμούς ποδοσφαίρου. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Τσιμίκας ή Γιαννούλης;
Μερικές σκέψεις με αφορμή τη σύγκριση που γίνεται και έχει αρκετά «ίσως» και «μπορεί». Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Διαφυγόντα κέρδη, διαφυγούσα δόξα
Και τα γραφεία που σε κάνουν αρχιδιαιτητή. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
