Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Η αξία της σταθερότητας

Η αξία της σταθερότητας
Σάββατο, 19 Ιουνίου 2021 - 09:59
Αρθρογράφος: Σπύρος Γρομητσάρης
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Ο Μπρούμα, κατά τη γνώμη μου, είναι ένας παίκτης που έχει πολλά καλά στοιχεία ως πακέτο. Τα περισσότερα μάλιστα απ' όσα πρέπει να έχει ένας εξτρέμ τα έχει σε ικανοποιητικό ή αρκετά καλό επίπεδο. Έχει ωστόσο κι ένα πολύ σημαντικό μειονέκτημα. Βλέποντας κανείς το συνοπτικό μεταγραφικό βιογραφικό του Πορτογάλου (με τις ρίζες από τη Γουϊνέα) εξτρέμ παίρνει μια πρώτη γεύση - απάντηση για το αρνητικό του. Έλλειψη σταθερότητας. Αυτό που διαπιστώσαμε και ειδικώς βλέποντάς τον να αγωνίζεται και γενικώς τσεκάροντας το βιογραφικό του. Το κακό με τον Μπρούμα είναι, κυριολεκτικά, ότι δείχνει μόνιμα... φευγάτος. Δείχνει... αλλού. Δίχως διάθεση δέσμευσης, είτε ημερήσιας σε ένα ματς είτε μακροπρόθεσμης σε μία ομάδα.

Δε μπορεί να είναι τυχαίο ότι πριν καλά καλά συμπληρώσει τα 27 του χρόνια σε Σπόρτινγκ, Γαλατασαράι, Γκαζιάντεπσπορ, Σοσιεδάδ, Λειψία, Αϊντχόφεν και Ολυμπιακό. Όλες είναι πολύ σημαντικές ομάδες ενώ σε κάποιες εξ' αυτών πήγε και ήρθε. Κι αυτά τα πήγαινε-έλα του κόστισαν στις ομάδες πολλά εκατομμύρια. Με αφορμή αυτό το στόρι του Μπρούμα θέλω να τονίσω την αξία της σταθερότητας (και) στο ποδόσφαιρο. Και παικτικά αλλά και προπονητικά παραδείγματα υπάρχουν άπειρα. Μην πάτε μακριά, φανταστείτε τι εντυπώσεις θα είχαν μείνει και τι θα είχε χάσει ο Ολυμπιακός αν ο Πέδρο Μαρτίνς απομακρύνονταν μετά την πρώτη «άνυδρη» από τίτλους σεζόν.

Μάλιστα, σε αντίθεση με την πλειοψηφία θεωρώ ότι οι ερυθρόλευκοι θα πάρουν πολλά περισσότερα από παίκτες όπως ο Ρέαμπτσιουκ και ο Λαλά εφόσον κάνουν δίχως προβλήματα προετοιμασία. Τα fast food συμπεράσματα που έχουν βγει αδικούν και τους δύο, για διαφορετικούς λόγους. Προσωπικά βέβαια δεν ανήκω σ' εκείνους που δεν έχουν ικανοποιηθεί από τα όσα είδαν από τον Μολδαβό. Αν σκεφτείς την ηλικία του, από τι απαιτήσεων ομάδα ήρθε και φυσικά ότι αφίχθη μεσούσης της περιόδου, και πολλά έδωσε. Ο Λαλά είναι διαφορετική περίπτωση (αφού είναι πιο έμπειρος αλλά έπαιξε και λιγότερο) αλλά και εκείνος για μένα μπορεί να δείξει πολλά περισσότερα φέτος. Ας μη βλέπουμε τα... δέντρα ωστόσο κι ας δούμε το... δάσος. Το δάσος της υπομονής και σταθερότητας που είναι υπερ-απαραίτητα για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για άτομα και σύνολα.

Διαβάστε επίσης

11 χρόνια για case study

11 χρόνια για case study

Όταν η Ελλάδα (2010) έμπαινε στα μνημόνια ο Ολυμπιακός έβγαινε... Γράφει για την εποχή Βαγγέλη Μαρινάκη, ο Σπύρος Γρομητσάρης.