Αν κλείνουν έτσι οι κύκλοι...
Έχει «φορεθεί» πολύ φέτος η ατάκα: έκλεισε ο κύκλος αυτής της ομάδας του Ολυμπιακού. Διαφωνώ. Διαφωνώ όταν το ακούω έτσι, σκέτο. Το σωστό μπορεί να είναι: έκλεισε ο κύκλος κάποιων παικτών, όχι απαραίτητα ή μόνο των πιο μεγάλων σε ηλικία. Μπορεί κάποιος να είναι νέος αλλά να αισθάνεται ότι θέλει μια αλλαγή περιβάλλοντος. Αν συμβαίνει το σωστό είναι να το παραδέχεται και όχι να λέει «όλα καλά» και να ζημιώνει, παίζοντας διαρκώς μέτρια ή κάτω του μετρίου, στη θέση άλλων που έχουν δίψα για αγωνιστικά λεπτά. Για να τα λέμε όλα, μακάρι κάθε φορά να κλείνουν κύκλοι των ομάδων του Ολυμπιακού κατακτώντας στο... περπατητό πρωταθλήματα. Ή για να το πω αλλιώς, πόσο ευλογημένος είναι κάποιος που είναι Ολυμπιακός και η ομάδα του που -υποτίθεται- κλείνει ο κύκλος της στέφεται άνετη πρωταθλήτρια και οι άλλες ομάδες που... θριαμβεύουν είναι διψήφιες διαφορές πίσω. Φανταστείτε να γίνει και νταμπλ δηλαδή πόσο... κλειστός θα πρέπει να χαρακτηριστεί αυτός ο κύκλος.
Τέλος πάντων, αρκετά με τα πως και τα γιατί. Αρκετά με το τι έχει συμβεί ως τώρα και αρκετά με τι μπορεί να συμβεί το καλοκαίρι. Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα. Σήμερα, αύριο και κυρίως μεθαύριο που έρχεται ο πρώτος ημιτελικός με τον ΠΑΟΚ. Το να... γυαλίζει το μάτι το θεωρώ αυτονόητο. Αλίμονο αν επαγγελματίες παίκτες του Ολυμπιακού χρειάζονται κάποιον να τους εξηγεί γιατί πρέπει να έχουν κίνητρο παίζοντας ημιτελικό μιας διοργάνωσης κόντρα σε έναν από τους βασικούς ανταγωνιστές τους. Αν χρειάζεται αυτό τότε δεν πρέπει να έχουν θέση στην ομάδα. Νομίζω ότι όλοι το καταλαβαίνουν και απλά πίστεψαν ότι... σβηστοί θα μπορούν να πάνε μέχρι τέλους. Το κατάλαβαν ότι δεν γίνεται και τώρα πρέπει να αυξήσουν λίγο την ένταση και να απαντήσουν στο γήπεδο. Μόνο στο γήπεδο γιατί τα λόγια δεν προσφέρουν κάτι, αντιθέτως μπορεί και να εκνευρίζουν λίγο πια...
ΥΓ: Είναι... εκπληκτικό πάντως πως «έχουμε» καταφέρει να συζητάμε μόνο για τον Ολυμπιακό αρνητικά και να περνάνε στο... ντούκου όλοι οι υπόλοιποι. Όλοι οι φοβερά... επιτυχημένοι. Έχει την πλάκα του αλλά, ποιός ασχολείται και με αυτούς; Το θέμα είναι τι κάνει ο Ολυμπιακός κι αυτό πρέπει να είναι πάντα γιατί μόνο έτσι μπορεί να γίνεται καλύτερη η ομάδα. Με το να... τρώγεται με τα ρούχα της. Με μέτρο βέβαια, μην φτάνουμε και στην υπερβολή...
ΥΓ2: Έχει χτυπήσει... ταβάνι η προσμονή για τους αγώνες των πλέι οφ του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα. Μας έλειψε πάρα πολύ όλο αυτό το πακέτο και μακάρι η ομάδα να το απολαύσει πάνω απ' όλα και να καταφέρει να προκριθεί γιατί αξίζει για την τεράστια προσπάθεια που έκανε όλη τη σεζόν.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Να διαλέξει ποιον θα δικαιώσει
Τα λίγα λόγια είναι ζάχαρη και τα καθόλου μέλι, λέει μια σοφή φράση που ταιριάζει απόλυτα πλέον στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Η ομάδα μπάσκετ και το «πρέπει» του ποδοσφαίρου
Μάτια που γυάλιζαν. Άμυνα που τσάκιζε κόκκαλα. Θέληση που... τρυπούσε τοίχο… Γράφει στο σημερινό του blog ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Ο λογαριασμός και οι αποφάσεις
Ο Σπύρος Γρομητσάρης αναλύει το ντέρμπι στη Λεωφόρο και γράφει για το «σήμερα» και το «αύριο» της ομάδας.
Οι δύο κόσμοι σ' ένα ματς αλλιώτικο από τα άλλα
Το «αιώνιο» ντέρμπι μέσα από τη ματιά του Σπύρου Γρομητσάρη!
