Η ομάδα του Σπανούλη!

Παρασκευή, 23 Φεβρουαρίου 2018 - 12:56

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Δεδομένο 1ο: Μετά το στραπάτσο στο Κύπελλο, δεν θα μπορούσε να μην μπει… αγριεμένος. Ξεκίνησε με 22-11 στον αγώνα και μάλιστα με ωραίο μπάσκετ, με τη μπάλα να κυκλοφορεί, με κίνηση και συνεργασίες, με σκληρή και αποτελεσματική άμυνα πάνω στον Γκριν αλλά φυσικά και συνολικά.

Δεδομένο 2ο: Το δεύτερο ροτέισον του Ολυμπιακού δεν ήταν καλό. Έκανε το επιμέρους 18-28 στο 2^ο δεκάλεπτο, ενώ στο 4^ο δεκάλεπτο κρατούσε τη Βαλένθια με διαφορά στο… καλάθι. Έβαλε ο Σφαιρόπουλος τους βασικούς και ο Ολυμπιακός δεν έμπλεξε σε μπελάδες. Έχω την αίσθηση ότι κάπου… αναγκάστηκε ο κόουτς να δώσει χρόνο περισσότερο στους παίκτες του δεύτερου ροτέισον για να βρουν ρυθμό, για να βοηθήσουν και… να βοηθηθούν. Επέμεινε κάπως παραπάνω, αλλά εκ του αποτελέσματος φάνηκε να παίζει με τη φωτιά. Γι αυτό οι αλλαγές ήταν επιτακτικές ιδίως στο 4^ο δεκάλεπτο (γιατί έγιναν και στο 2^οκαι μάλιστα στο 15΄). Δείτε κάτι: Σχεδόν 29 λεπτά ο Σπανούλης, 25 ο Μιλουτίνοφ, 27 ο Πρίντεζης, 32ο Παπανικολάου, πάνω από 26 ο Μάντζαρης, ενώ δεν βοήθησε σε αυτό το ματς καθόλου και ο Στρέλνιεκς γι αυτό και φάνηκε περισσότερο η διαφορά βασικών-πάγκου.

Δεδομένο 3ο: Ο Βασίλης Σπανούλης είναι ένα κεφάλαιο μόνος του. Εξαιρετικό βράδυ με 7 πόντους σερί (από τους 25 και τις 9 ασίστ) όταν έπρεπε στο τέλος, ώστε ο Ολυμπιακός να αποσπαστεί και να θέσει τις βάσεις της νίκης. Να προσθέσουμε κάτι άλλο; Δεν χρειάζεται! Για τον Σπανούλη μιλάμε και όπως είπε και ο Παπανικολάου «δεν μπορεί κανείς να πει κουβέντα για τον Σπανούλη»! Οφείλουν οι υπόλοιποι πολλά σε αυτόν. Ακόμα και συμβόλαια. Αυτό και τίποτα παραπάνω.

Ο Ολυμπιακός δεν έγιανε. Είναι σαφές και οφθαλμοφανές αυτό. Δεν έκλεισε τις πληγές του αλλά βρίσκεται σε μία φάση που προσπαθεί να τις επουλώσει. Θυμηθείτε κάτι… Λίγο πριν τελειώσει το ματς αλλά με τον Ολυμπιακό να έχει σφραγίσει τη νίκη, ο Πρίντεζης ύψωσε τα χέρια ψηλά και έκανε κινήσεις ξεσπάσματος και για το τρίποντό του που σφράγισε τη νίκη σα να έλεγε «επιτέλους». Ο Παπανικολάου μετά τις δύο χαμένες βολές και καπάκια το άστοχο τρίποντο έχασε το μυαλό του πάλι με τις γνωστές αντιδράσεις και με λάθη στο παιχνίδι του αβίαστα. Έπεσαν πάνω του όλοι για να τον ενθαρρύνουν. Συμπαίκτες και προπονητής που του φώναζε να τον κοιτάξει για να δει το χειροκρότημα ενθάρρυνσής. Φαίνεται η πίεση πάνω τους, φαίνεται και η προσπάθεια ώστε να μην την αφήσουν να τους πνίξει αλλά να… επανέλθουν.

Είναι σα να ξεκινάνε και πάλι από την αρχή. Θέλουν να το βρουν και πάλι, παιχνίδι με παιχνίδι και φυσικά δεν θα έρθει ο Μπόμπι Μπράουν με το μαγικό ραβδάκι για να λύσει όλα τα θέματα μονομιάς. Είμαι της άποψης ότι ο Ολυμπιακός χρειάζονταν έναν παίκτη που ανά πάσα στιγμή θα βάζει τη μπάλα στο καλάθι αλλά από η θεωρία απέχει από τη πράξη αρκετά και φυσικά μένει να δούμε και την κατάσταση του Μπράουν αλλά και το πώς θα χρησιμοποιηθεί. Μέχρι τότε ότι και να πούμε δεν θα έχει καμία αξία.

Ο Ολυμπιακός πήρε το ματς κόντρα στη Βαλένθια με την… ασφάλεια του Σπανούλη, με τον Μιλουτίνοφ να παίζει πιο αποτελεσματικά και επιθετικά και να θυμίζει τον πραγματικά καλό Νίκολα, με τον Μάντζαρη (επιτέλους) να δείχνει σημάδια ζωής και ανάκαμψης, με τους Παπανικολάου και Πρίντεζη (έπαιξε καλές άμυνες, όχι το ίδιο μπροστά), φυσικά με την άμυνά του αλλά και πάλι… δίχως την απαιτούμενη βοήθεια από τον πάγκο.

Είναι γεμάτος σε θέσεις αλλά όχι στην ουσία του πράγματος. Καμία βοήθεια από τους Αμερικανούς και ζημιογόνοι αμυντικά, ενώ πιστεύω (μακάρι να λαθεύω) πως, ότι είδαμε από τον Ουίλτζερ… είδαμε. Αυτό ήταν… Όταν δεν τον γνώριζαν έδειξε τα επιθετικά του χαρίσματα. Κτυπώντας τον πλέον στην άμυνα με κάθε τρόπο καταφέρνουν να τον βγάλουν εκτός στο… 2λεπτο και να μην προλαβαίνει να δώσει το παραμικρό στο ματς.

Ο Ολυμπιακός, με τον Φλεβάρη να βγαίνει και έχοντας περάσει ήδη από τρεις-τέσσερις γερές κρίσεις (τις περισσότερες από κάθε άλλη χρονιά) δείχνει ότι είναι -και έτσι θα πορευτεί-… η ομάδα του Σπανούλη. Με αυτόν θα ζήσει με αυτόν θα πεθάνει και όσο τον βοηθούν οι υπόλοιποι. Το επαναλαμβάνω, να δούμε και τον Μπράουν, αλλά αυτή τη στιγμή έτσι πορεύεται. Στο Κύπελλο έπαιζε ολομόναχος. Με τη Βαλένθια είχε supporting cast και ο Ολυμπιακός κέρδισε με την ασφάλειά του. Δεν βλέπω πως μπορούν να βοηθήσουν οι Ρόμπερτς και Τόμπσον, η παρουσία του Μακλίν στα τελευταία ματς είναι απογοητευτική άρα γεννάται πρόβλημα και στους ψηλούς μεγάλο, αν δεν αλλάξει συμπεριφορά και με... εκρήξεις και αναλαμπές ο Ολυμπιακός βγάζει μία εικόνα που μπορεί να κερδίσει «μεγάλα» ματς, αλλά είναι ικανός και για το χειρότερο όταν δεν υπάρχουν αυτές. Ειλικρινά δεν θυμάμαι άλλη χρονιά που να έχει μαζεμένους τόσους παίκτες σε κακή κατάσταση είτε αγωνιστική είτε ψυχολογική. Να μπορεί να πάρει πράγματα και να στηρίζεται περίπου… στους μισούς.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε τη Βαλένθια βρίσκεται στο 16-7 στην Ευρωλίγκα και την 2^η θέση, ωστόσο πρέπει να αλλάξουν πολλά για να διεκδικήσει με αξιώσεις τους δύο μεγάλους του στόχους. Να δούμε τον Μπράουν, να μπει με το καλό και ο Τιλί για να βρει ρυθμό και τον εαυτό του, αλλά πρέπει αφενός να βοηθήσουν κι άλλοι, αφετέρου να βρεθεί αυτό το «πως» θα βοηθήσουν!

ΥΓ: Έχω την… αίσθηση ότι ο Τόμπσον αργά ή γρήγορα θα φύγει. Δεν είναι τόσο δύσκολο (μεγάλο) το συμβόλαιό του όσο του Ρόμπερτς.

ΥΓ2: Επίσης, πιστεύω, ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει τελειώσει με τις προσθήκες στο ρόστερ του.

(Κάτι μου έκανε αυτή η φωτογραφία, κάτι... δείχνει)

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Να ποιος είναι ο Ολυμπιακός!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον «γεμάτο» πλέον Ολυμπιακό, για την επίδραση του Μπράουν στον Ρόμπερτς, την ταχύτητα που τον κάνει άλλη ομάδα και τη… μία γροθιά μέχρι τέλους!

Μπήκε σε μια τάξη…

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον Ολυμπιακό των… τριών προσθηκών που έβαλαν σε μια σειρά τους «ερυθρόλευκους»! Γιατί δεν είναι μόνο ο τύπος με… την κορδέλα

Το λάθος με Τόμπσον-Ρόμπερτς!

Η θεωρία απέχει από την πράξη… όσο ο Πειραιάς από την… Καλιφόρνια και το Οχάιο και ο Θεόφιλος Τυριντζής αναλύει τις δύο περιπτώσεις και τα «αλλά» που υπήρχαν αλλά τα προσπέρασαν