Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

«Πρωτάθλημα και παρουσία στο Final 4 της Ευρώπης»

«Πρωτάθλημα και παρουσία στο Final 4 της Ευρώπης»
Δευτέρα, 14 Αυγούστου 2017 - 21:19

Στη νέα αγωνιστική χρονιά που έρχεται, αναφέρθηκε σε δηλώσεις της η Φιλιώ Μανωλιουδάκη. Η αρχηγός της γυναικείας ομάδας πόλο του Ολυμπιακού, μίλησε για την 11η της χρονιά στον Πειραιά, τους στόχους που έχει βάλει ο Θρύλος ενόψει της αγωνιστικής σεζόν 2017-18, ενώ μίλησε και για την απόφασή της να σταματήσει από την Εθνική ομάδα μετά από 13 ολόκληρα χρόνια.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:

Για το τι ήταν αυτό που την ώθησε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό και ιδίως με το πόλο:

«Γενικά ασχολιόμουν μόνο με τα ομαδικά αθλήματα. Έπαιζα στο σχολείο ποδόσφαιρο, μπάσκετ και βόλεϊ. Κάποια στιγμή μαζί με την αδελφή μου μας είχαν διαλέξει για αντοχή διότι έκαναν κάποιες προεπιλογές από σχολεία να πάμε στον στίβο, το οποίο βέβαια πήγαμε δύο φορές. Δεν μας κράτησε γιατί δεν μας άρεσε καθόλου. Το θεωρούσαμε πολύ βαρετό το να τρέχεις μόνο σου. Τυχαία ένα καλοκαίρι, το 1999 που ήμουν 13 χρονών μας βρήκε στην θάλασσα ήταν νεκρή σεζόν είχαν πάει στο κολυμβητήριο δίπλα στην παραλία που κολυμπούσαμε εμείς η ομάδα του ΝΟ Χανίων, ο Φαρμάκης με τα κορίτσια και ήρθε μια μπάλα την πετάμε, μας είπε τι κάνουμε και λέμε τίποτα. Εκείνο το διάστημα ξεκινήσαμε αλλά σταματήσαμε τον Νοέμβριο γιατί κρυώναμε τον χειμώνα. Μετά μας είδε τον επόμενο Απρίλη και μας είπε τι κάνετε, που χαθήκατε. Εν τέλει ξεκινήσαμε και έτυχε εκείνη τη χρονιά να έχει πρωτάθλημα στην ηλικία μας. Το ερωτεύτηκα, οπότε και κόλλησα. Δεν θυμάμαι μετά να ξανάφυγα».

Για τα πρώτα βήματα της καριέρας της στον ΝΟ Χανίων αλλά και για τα δύο χρόνια που έζησε στον ΑΝΟ Γλυφάδας:

«Ξεκίνησα στον ΝΟ Χανιών. Τα Χανιά πάντα ήταν μια υπερδύναμη ομάδα στο χώρο τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Κατακτήσαμε αρκετά πρωταθλήματα στην ηλικία μου. Στο γυναικείο ήμασταν συνήθως στις θέσεις 6-7, δηλαδή τις δύο χρονιές που έπαιξα πιο ενεργά γιατί μέχρι πριν δεν έπαιζα. Ήμουν απλά αν συμμετείχαν στην 13άδα ή μπορεί και όχι. Την τελευταία χρονιά ήρθε η πρόταση από τον ΑΝΟ Γλυφάδας από τον Χάρη Παυλίδη που ήταν εκεί προπονητής. Δεν το σκέφτηκα ούτε δευτερόλεπτο. Στην Γλυφάδα ήταν δύο υπέροχα και γεμάτα χρόνια χωρίς να κατακτήσουμε κάποιο πρωτάθλημα αλλά τότε το πρωτάθλημα ήταν αρκετά πιο ανταγωνιστικό γιατί υπήρχαν τέσσερις καλές ομάδες αλλά και η ΝΕ Πατρών που έκανε ζημιές. Πήραμε την δεύτερη θέση στο Len Trophy. Μετά περάσαμε στο Φάιναλ-4 της Ευρωλίγκα αποκλείοντας τη Βουλιαγμένη μου ήταν για μας η μεγάλη έκπληξη σε αγαπημένη πόλη, τη Φλωρεντία. Βγήκαμε τρίτες. Νομίζω δεν μπορούσαμε για κάτι παραπάνω διότι οι ομάδες ήταν καλές. Ήταν πολύ γεμάτα χρόνια με πολύ ωραίο κλίμα».

Για την 11η σεζόν που θα διανύσει με τον Ολυμπιακό, με τον οποίο έχει κατακτήσει τα πάντα:

«Η αλήθεια είναι ότι ήρθα στην ομάδα που ήμουν και πριν Ολυμπιακός από παιδάκι. Έχουμε κατακτήσει τα πάντα αλλά ποτέ δεν νιώθεις γεμάτος, δεν χορταίνεις. Θέλεις πάντα να κατακτάς περισσότερα. Όταν τελειώνει η σεζόν σκέφτεσαι την επόμενη τι στόχους θα έχεις και πάντα κυνηγάς όλα σου τα όνειρα».

Για τους στόχους της επόμενης σεζόν αλλά και για το πώς έκλεισε η περσινή με την κατάκτηση του πρωταθλήματος με ολική ανατροπή από το 0-2 στο 3-2 απέναντι στη Βουλιαγμένη και τον τελικό στην Ευρώπη:

«Νομίζω ότι στόχος κάθε χρονιάς του Ολυμπιακού είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος και η είσοδος στο Φάιναλ-4 αλλά και του κυπέλλου που έχει ακουστεί φέτος ότι θα το βάλουν. Η περσινή χρονιά ήταν κάτι διαφορετικό ζήσαμε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει γυρνώντας τη σειρά των τελικών από 0-2 σε 3-2 αλλά και ο τελικός στην Ευρώπη που δείχνουμε σιγά-σιγά ότι είμαστε μια σταθερή και υπολογίσιμη ομάδα όταν έχουμε προκριθεί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στο Φάιναλ-4. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Αποκτάμε εμπειρίες. Αποκλείσαμε από τον τελικό μια ομάδα η οποία είναι στο χώρο κάτι ξεχωριστό, τη Σαμπαντέλ. Η καινούργια χρονιά μας βρίσκει πάντα με τους ίδιους στόχους. Νομίζω όταν η ομάδα γίνεται πιο έμπειρη χρόνο με το χρόνο ότι πάντα μπορείς να κυνηγάς τα όνειρά σου».

Για την κίνηση της διοίκησης του Ολυμπιακού να «δέσει» τον ελληνικό κορμό, δείχνοντας την εμπιστοσύνη του στα κορίτσια:

«Ο Ολυμπιακός είναι δίπλα μας όλα αυτά τα χρόνια από τότε που ανέλαβε ο κ.Κουντούρης. Είναι πάρα πολύ σημαντικό όταν έχεις συμβόλαιο τριετίας ή εξαετίας όπως η Νικόλ Ελευθεριάδου διότι σου δίνει άλλη αυτοπεποίθηση. Δεν έχεις να σκεφτείς αυτά τα εξωαγωνιστικά θέματα και μένεις πιο προσηλωμένος στους στόχους σου. Σου λύνουν όλα τα προβλήματα που μπορείς να βρεις μπροστά σου δεν είναι μόνο τα οικονομικά. Ότι έχουμε ζητήσει και μπορούν μας το παρέχουν. Οπότε όταν έχεις όλα αυτά μένει στο μυαλό σου στο τι πρέπει να κάνεις προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του συλλόγου».

Για το αν η προσθήκη της Χριστίνας Τσουκαλά δυναμώνει τον Ολυμπιακό:

«Σίγουρα η Χριστίνα είναι μια πάρα πολύ καλή παίκτρια. Δεν χρειάζεται να το πω εγώ το ξέρουμε όλοι. Θα μας βοηθήσει πολύ γιατί είναι μια παίκτρια που μπορεί να παίξει παντού, όπου της ζητηθεί. Σίγουρα στην άμυνα είναι ένα κομμάτι που χρειαζόμαστε αλλά όπου κι αν την χρειαστούμε μπορεί να μας προσφέρει το κάτι παραπάνω που ζητάμε».

Για την διαφαινόμενη αποχώρηση της Ρομπέρτα Μπιανκόνι που σύμφωνα με τους Ιταλούς επιστρέψει στην πατρίδα της και έχει αναδειχθεί δύο συνεχόμενες χρονιές η κορυφαία παίκτρια στην Ευρώπη αλλά και πρώτη σκόρερ στο πρόσφατο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, η Φιλιώ τόνισε:

«Από ότι ξέρω η Ρομπέρτα δεν θα συνεχίσει στον Ολυμπιακό. Είναι μια πάρα πολύ καλή παίκτρια. Το ότι έχει πάρει δύο φορές τον τίτλο της κορυφαίας μπορεί να είναι και λίγο. Εγώ την εκτιμάω πάρα πολύ και την σέβομαι. Πραγματικά χάρηκα που την είχα τρία χρόνια συμπαίκτρια. Είναι από τις λίγες ξένες, οι οποίες έχουν δεθεί στην ομάδα. Δεν την θεωρούσαμε ξένη, την είχα ότι ήταν μαζί μας. Όπως και η Τζούλια Έμολο έχει δεθεί πάρα πολύ».

Για το τι ήταν αυτό που την οδήγησε να αποχωρήσει από την Εθνική ομάδα μετά από 13 χρόνια με το γαλανόλευκο σκουφάκι, υποστήριξε:

«Είναι μια πάρα πολύ δύσκολη απόφαση για όλους τους αθλητές όταν αποχωρούν από την Εθνική ομάδα. Είναι ένα κομμάτι της ζωής για μένα αφού ήμουν τα μισά χρόνια της ηλικίας μου στις τάξεις της Εθνικής. Παρείχα τις υπηρεσίες μου για την Εθνική ομάδα γιατί είναι πολύ τιμητικό να αγωνίζεσαι με το γαλανόλευκο σκουφάκι. Ήταν μια απόφαση που την ζύγιζα αρκετά στο μυαλό μου. Θα ήθελα να είχα πάει πέρσι στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ίσως το είχα κάνει από πέρσι. Εφόσον είχα στο μυαλό μου ότι δεν θα φτάσω μέχρι το Τόκιο γιατί το θεωρώ πολύ μακρινό. Επίσης θεωρούσα άδικο να είμαι στην Εθνική ομάδα ενώ σίγουρα κάποιο παιδί που υπάρχει άφθονο ταλέντο θα μπορούσε να προσφέρει κι αυτό. Ίσως να διεκδικεί μια θέση για το Τόκιο. Βέβαια έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι θέλω να κάνω οικογένεια. Οπότε πήρα αυτή την απόφαση τώρα. Σίγουρα θα ήθελα να είχα κλείσει με μια καλύτερη θέση αλλά αυτά έχει ο αθλητισμός. Φεύγω πολύ γεμάτη. Οι στιγμές που έχω ζήσει θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στο μυαλό γιατί οι στιγμές και οι αναμνήσεις είναι αυτά που μένουν».

Για το αν αδικεί την Εθνική η έβδομη θέση που κατέλαβε στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βουδαπέστης αλλά και για το αν μπορεί να επιστρέψει στις επιτυχίες στο άμεσο μέλλον:

«Είμαι σίγουρη ότι η ομάδα θα κάνει επιτυχία το άμεσο μέλλον. Σίγουρα η έβδομη θέση μας αδικεί και πάνω από όλα αδικήσαμε τους εαυτούς μας. Νομίζω αυτό είναι που μας στεναχωρεί γιατί ξέραμε ότι μπορούμε. Είχαμε κάνει μια πολύ καλή προετοιμασία και τα παιχνίδια που παίξαμε δείξαμε μια σταθερή πορεία. Απλά σε εκείνο το παιχνίδι με την Ισπανία έπαιξε σημαντικό ρόλο και η τύχη. Ο Γιώργος Μορφέσης είναι ένας προπονητής που ξέρει να μας κουμαντάρει. Έχει μεγάλη εμπειρία και το έχει ξανακάνει στο παρελθόν πολύ καλά και θα το κάνει και τώρα γιατί ένας πολύ ήρεμος χαρακτήρας. Επειδή εμείς οι γυναίκες είμαστε λίγο ιδιαίτερες προσπαθεί να παίρνει το 110% της καθεμίας. Νομίζω αν το καταφέρει αυτό θα έχουμε τα αποτελέσματα του παρελθόντος».

Πέρα από τον Γιώργο Μορφέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα είχαμε άλλους δύο Έλληνες προπονητές τον Χάρη Παυλίδη που κατέκτησε την τέταρτη θέση με τον Καναδά αλλά και τον Σάκη Κεχαγιά που πήρε την όγδοη με την Αυστραλία. Δύο προπονητές που γνωρίζεις καθώς έχεις συνεργαστεί και συνεργάζεσαι ακόμα:

«Με τον Χάρη Παυλίδη συνεργάζομαι ας το πω όσα χρόνια παίζω. Αυτός είναι που με έφερε από τα Χανιά και είμαι μαζί του όλα αυτά τα χρόνια. Είναι πάρα πολύ καλός προπονητής. Το απέδειξε και τώρα που πήρε μια ομάδα η οποία έχει να εμφανιστεί στα παγκόσμια δρώμενα σχεδόν από το 2009. Με το δικό του στυλ και φιλοσοφία μπορεί να αναγεννήσει όλες τις ομάδες και βρέθηκε να παίζει σε έναν μικρό τελικό το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό. Επίσης κατέκτησε και μια δεύτερη θέση στο World League εξίσου σημαντική. Δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω. Όλοι ξέρουν ότι είναι καλός προπονητής. Από την άλλη ο Σάκης Κεχαγιάς πήγε στην Αυστραλία και νομίζω ότι η ομάδα είναι σαφώς ανανεωμένη. Είχαν μια καλή παρουσία στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα και πέτυχαν μια καλή νίκη απέναντι στη Ρωσία. Όμως θέλει χρόνο προκειμένου να περάσει τη δική του φιλοσοφία στα κορίτσια. Νομίζω ότι μέχρι το Τόκιο θα έχει βρει τον τρόπο του».

Η Φιλιώ Μανωλιουδάκη προσπάθησε να χαρακτηρίσει τις συμπαίκτριες της στην Εθνική:

Έλενα Κούβδου: Είναι αρκετά της διασκέδασης ενώ δεν της φαίνεται τόσο προς τα έξω.

Χριστίνα Τσουκαλά: Για μας είναι η Τσούκι που είναι η πιο μικρή από την παρέα των μεγάλων που είμαστε όλα αυτά τα χρόνια μαζί. Είναι μια ήρεμη δύναμη.

Βασιλική Διαμαντοπούλου: Είναι θεά. Γελάμε πάρα πολύ. Είναι καλό παιδί και βράχος.

Νικόλ Ελευθεριάδου: Είναι ένα παιδί με πολύ μέλλον μπροστά της και θα την έλεγα Κομανέτσι, ξέρει αυτή (γέλια).

Μαργαρίτα Πλευρίτου: Εμείς τη φωνάζουμε και Μάργκο. Είναι μπουλντόζα, δεν καταλαβαίνει τίποτα.

Άλκηστης Αβραμίδου: Ένα παιδί με πολύ όρεξη και πάθος.

Αλεξάνδρα Ασημάκη: Είναι μαύρο σκυλί του πολέμου. Δεν καταλαβαίνει τίποτα. Είναι άξια θαυμασμού όλα αυτά που κάνει όλα αυτά τα χρόνια.

Ιωάννα Χυδηριωτή: Άλλη αδυναμία. Τρομερό παιδί, το οποίο έχει κι αυτή μέλλον. Γενικά η ομάδα είναι πολύ ταλαντούχα. Την έλεγα ξανθό Ρωσάκι.

Χριστίνα Κώστια: Είναι πολύ ήρεμη δύναμη και δυνατό παιδί. Έχω συνεργαστεί πολλά χρόνια με τον Ολυμπιακό.

Ελευθερία Πλευρίτου: Εκτός από το ταλέντο που έχει. Είναι σαν αυτό που λέμε τζόκερ στο poker face που πολλές φορές δεν καταλαβαίνεις τι σκέφτεται, τι δείχνει. Παίζουμε μαζί τόσα χρόνια και είναι δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια και στον Ολυμπιακό.

Έλενα Ξενάκη: Είναι παιδί-κουμπί. Τρομερό παιδί. Είναι τρελοκομείο από τα λίγα αλλά και καλή παίκτρια, φανταστική.

Χρυσή Διαμαντοπούλου: Είναι το χρυσό. Δεν χρειάζεται να πω κάτι. Είναι χρυσή όνομα και πράγμα.

Για το αν περίμενε να έχει πετύχει τόσα πολλά όταν ξεκίναγε το πόλο:

«Όχι, ποτέ. Το μεγάλο που όνειρο ήταν να παίξω στην Εθνική ομάδα. Το έλεγα ότι ήθελα παίξω Εθνική ομάδα ενώ πολλοί, ειδικά όταν έφυγα από τα Χανιά προσπάθησαν να βρεθούν απέναντι στην μεταγραφή μου. Μου έλεγαν ότι δεν μπορείς να παίξεις και τους έλεγα θα παίξω. Νομίζω αυτό είναι το μότο μου ότι όταν βάζεις στόχους σίγουρα μπορείς να τους πετύχεις. Αυτό είναι που λέω σε όλα τα παιδιά να μην σταματάς ποτέ να προσπαθείς γιατί εγώ δεν σταμάτησα ποτέ. Κάνω αυτό που έχω ερωτευτεί. Δεν είναι ότι κάνω κάτι διαφορετικό. Αν δεν το αγαπάς δεν μπορείς να το κάνεις επειδή αφιερώνεις πάρα πολλές ώρες της ημέρας σου. Υπάρχουν πάρα πολλές στιγμές μέσα στην χρονιά, που νιώθεις φορτωμένη και κουρασμένη, ότι δεν μπορείς άλλο. Πρέπει μόνη σου και με την βοήθεια κοντινών σου ανθρώπων να μπορείς να το αποβάλλεις κάνοντας restart».

Για το αν θυμάται κάποιο σκηνικό με την αποστολή με την Εθνική ομάδα:

«Επειδή είναι πάρα πολλά δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια έχουμε κι έχουμε κάνει σκηνικά, πλάκες και φάρσες. Θυμάμαι σκηνικά στην Σαγκάη που ντυνόντουσαν Κινέζες και οι υπόλοιπες κάναμε αγώνες σούμο. Έχουμε περάσει με όλα τα κορίτσια πολύ όμορφα. Από όλες έχω να θυμάμαι πάρα πολλά. Η κάθε μια ήταν ξεχωριστή και μοναδική και από τις παλαιότερες. Δηλαδή είτε να παίζουμε μπιρίμπες είτε να βρίσκεις κάποιον και να πηγαίνεις στα μουσεία. Συνήθως εγώ έπαιρνα την Ηλέκτρα Ψούνη. Είναι πάρα πολλά και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις κάτι. Αυτά είναι που μένουν», ήταν οι δηλώσεις της Φιλιώς Μανωλιουδάκη, στην ιστοσελίδα «pisina.net».

Διαβάστε επίσης

Στην κορυφή του κόσμου η Εθνική Νέων

Στην κορυφή του κόσμου η Εθνική Νέων

Το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε η Εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης των Νέων, επικρατώντας με 12-10 (7-7 κ.α.) στα πέναλτι της Κροατίας και έστειλε στα ουράνια το ελληνικό πόλο