Η μπάλα που μιλάει

Σάββατο, 14 Ιουνίου 2014 - 23:15

Είναι αληθινά εντυπωσιακό το γεγονός ότι την Παρασκευή, εναντίον της Ισπανίας, δύο Ολλανδοί κατόρθωσαν να σκοράρουν για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Φέτος, άλλωστε, συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από τότε που η εθνική Ολλανδίας έφτασε για πρώτη φορά στον τελικό ενός Παγκόσμιου Κυπέλλου, παρουσιάζοντας μία από τις πιο ισχυρές και ψυχαγωγικές, πανθομολογουμένως, ομάδες όλων των εποχών.

Ακόμα κι αν δεν την υποστηρίζει κάποιος, η Ολλανδία έχει σημαντική παράδοση σε σπορ που δεν αφορούν στον μέσο φίλαθλο. Δεν είναι μία χώρα η οποία ασχολείται μόνο με το ποδόσφαιρο. Ήταν «χρυσή» ολυμπιονίκης στο πόλο Γυναικών το 2008, με τη μάνα, πια, Ίφκε φαν Μπέλκουμ, έχει φανταστικούς κολυμβητές (ενδεικτικά τις Ίνχε ντε Μπρούιν, Ίνχε Ντέκερ και Ράνομι Κρομοβιντζότζο και τον Πιέτερ φαν ντερ Χούγκεμπαντ, ο οποίος κλήθηκε προσφάτως σε εκπομπή του Eurosport για το Ρολάν Γκαρός και μίλησε για την κούρσα του στα 200μ. ελεύθερο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, όταν έκανε την «κηδεία» στους Αυστραλούς και στον Ίαν Θορπ), ο Ρίτσαρντ Κράιτσεκ πήρε το Γουίμπλεντον το 1996, είναι σχολή στο χόκεϊ επί χόρτου και μία από τις ισχυρές δυνάμεις, πάντα στην πρώτη πεντάδα των μεταλλίων, στους χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

Είναι, αναμφισβήτητα, αθλητική σχολή και στην ποδοσφαιρική ιστορία έχει ένδοξη θέση. Ο Άγιαξ από το 1968 έως το 1974 θεωρείται από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες όλων των εποχών, η τελευταία ομάδα που κατέκτησε δύο συνεχόμενες χρονιές το Κύπελλο Πρωταθλητριών, δηλαδή η Μίλαν το 1989 και το 1990, στηρίχθηκε σε τρεις Ολλανδούς, ενώ πριν 20 χρόνια ξεκινούσε η πορεία των φαινομενικών παιδιών του Λουίς φαν Χάαλ για την κατάκτηση του τρίτου επίσημου Champions League στην ιστορία: ο νυν τεχνικός της εθνικής Ολλανδίας έχει τεράστια ποδοσφαιρική παράδοση και είναι ήδη η μεταγραφή του καλοκαιριού. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βρήκε τον κατάλληλο προπονητή για την παράδοσή της και όσα πρεσβεύει, έναν Άλεξ Φέργκιουσον των Κάτω Χωρών. Οι δημοσιογράφοι λογικά θα δεινοπαθήσουν μαζί του, αλλά δεν είναι τόσο απρόσιτος. Τουλάχιστον, ο Τζιοβάνι, που δεν τον… αγαπάει και πολύ, δεν τον παρουσίασε έτσι στη βιογραφία του.

Είναι θαυμάσιο που δύο Ολλανδοί, ο Άριεν Ρόμπεν και ο Ρόμπιν φαν Πέρσι, έχουν σκοράρει σε τρία διαδοχικά Μουντιάλ. Είναι ακόμα καλύτερο που δεν συμπαθιούνται και πολύ. Στο δεύτερο γκολ του με τους Ισπανούς ο Φαν Πέρσι κατάλαβε ότι ο Ρόμπεν ήταν δίπλα του και δεν έκανε οπτική επαφή. Αλλά είναι ωραίο να βλέπεις τους Ολλανδούς να παίζουν ποδόσφαιρο και όχι μόνο για τα μεγάλα ονόματά τους. Αλλά διότι είναι τόσο τεχνικά καταρτισμένοι που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν υπάρχει έστω και ένας ποδοσφαιριστής στη χώρα που να μην ξέρει μπάλα. Στις αρχές του ματς με την Ισπανία έδειξε τον πάγκο, με τον Φαν Χάαλ δίπλα στον Κλάιφερτ και τον Ντάνι Μπλιντ (έναν από τους πιο υποτιμημένους αμυντικούς όλων των εποχών, που η διαφορά του με τον Φράνκο Μπαρέζι ήταν η εθνικότητα. Για να ανακαλύψεις άλλες διαφορές πρέπει να δεις 100 ώρες ματς του Μπαρέζι και άλλες τόσες του Μπλιντ). Ένας λόγος για να φοβάσαι κατευθείαν, αν είσαι αντίπαλος. Καμία άλλη ομάδα δεν πλησίασε τόσο κοντά στο να κάνει το «ριπίτ», όσο ο Άγιαξ το 1996 στον τελικό της Ρώμης με τη Γιουβέντους, που έχασε στα πέναλτι.

Ο υιός Μπλιντ τώρα, που φαινομενικά μοιάζει με αριστερό μπακ χαφ με αστείρευτες δυνάμεις, μπορεί να βγάλει μία σέντρα όπως αυτή που έβγαλε στον Φαν Πέρσι για το πρώτο γκολ των Ολλανδών. Οι μακρινές μπαλιές των «οράνιε» είναι μία πραγματική ωδή για το ποδόσφαιρο. Η αίσθηση που αποκομίζεις από εκείνες είναι διαφορετική, διότι είναι τόσο άψογες που αναιρούν τις θεωρίες περί σεντρών. Δεν είναι σέντρες: η μπάλα μιλάει όταν βρίσκεται στον αέρα. Οι μπαλιές αυτές είναι πρόκληση: μπορεί ο Φαν Πέρσι να σκόραρε με κεφαλιά, παρ’ όλα αυτά ουδεμία σχέση είχε με το τυπικό «σέντρα-κεφαλιά»: η μπαλιά έγινε για να μπορέσει ο Φαν Πέρσι να τη σταματήσει, να δημιουργήσει κάτι με αυτή.

Η Ολλανδία είναι ο Κρόιφ: η διαφορά του με τους άλλους μεγάλους είναι ότι ποδόσφαιρο σε τέτοιο επίπεδο δεν θα υπήρχε στη χώρα αν ο ίδιος δεν έπαιζε. Πολλοί λένε ότι έτσι αδικήθηκε ο Ρόμπιν Ρέζενμπριγκ, αλλά «Φον Κάραγιαν» του ποδοσφαίρου, όπως ήταν το παρατσούκλι που του είχε αποδοθεί, ήταν κατάτι μεταγενέστερος. Μπορούσες να πεις ότι βγήκε από το εργαστήριο που βγήκε ο Κρόιφ, ένα εργαστήριο που δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε ο δεύτερος. Στον Άγιαξ και στην Ολλανδία του, όμως, όλοι ήξεραν να κάνουν τέτοιες μπαλιές. Ο Ρούντι Κρολ, ο Γιόχαν Νέεσκες και ο Τζόνι Ρεπ, ενδεικτικά. Τη δεκαετία του ’80 επίσης. Η ομάδα του 1998 ήταν τόσο καταρτισμένη, που επί της ουσίας επρόκειτο για μία ιστορική αδικία που δεν έπαιξε τελικό.

Η μπαλιά του Ντάλεϊ Μπλιντ ήταν υπέροχη. Στο γκολ του Ντένις Μπέργκαμπ με την Αργεντινή, στον προημιτελικό του 1998, υπάρχει ένα ονειρώδες ταξίδι της μπάλας (ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ που μπαίνει στη χώρα του Ποτέ, στο Big Fish) προς το πόδι του Μπέργκαμπ, ο οποίος κάνει μετά τα δικά του επειδή μπορεί, μετά από το ρίσκο του Φρανκ ντε Μπουρ να κάνει μία μακρινή μπαλιά. Είναι τόσο όμορφες αυτές οι εναέριες μεταβιβάσεις, επειδή δεν ενέχουν το στοιχείο της απελπισίας. Γίνονται για να συμβεί κάτι, να τη σταματήσει ο επιθετικός ή να εκτελέσει. Είναι 100% επιτηδευμένες, παραγωγικές και ο εκτελών τις επιχειρεί ακριβώς όπως στην προπόνηση. Εκεί είναι που αντιλαμβάνεσαι πόσες ώρες έχουν σπαταλήσει οι Ολλανδοί στο να παίζουν απλώς ποδόσφαιρο, μακριά από τις τακτικές.

Τώρα, δεν έχει σημασία. Μπορεί στη φάση των «16» να χάσουν και να φύγουν για την πατρίδα. Αν αυτό ήταν συνολικά το ποδόσφαιρο, τέτοιες φάσεις θα ήταν κακόγουστο αστείο. Αλλά το ποδόσφαιρο παίζει και τον ρόλο του ψυχοθεραπευτή, δηλαδή να σε κάνει να αισθάνεσαι καλά την κάθε στιγμή. Χωρίς τη σέντρα του Μπλιντ η κεφαλιά του Φαν Πέρσι-ο οποίος δικαιολογεί το παρατσούκλι «Ιπτάμενοι Ολλανδοί»- δεν θα ήταν επιθυμία, αλλά ανάγκη. Ο Φαν Πέρσι θα μπορούσε να σκοράρει με τρεις διαφορετικούς τρόπους, τουλάχιστον, με αυτήν την μπαλιά. Προτίμησε τον πιο σοκαριστικό, διότι το να ξέρεις αληθινά ποδόσφαιρο, το να είσαι ποδόσφαιρο, είναι κάτι που πρώτα μαθαίνεις και μετά γίνεσαι. Και δεν ξέρεις πότε αληθινά το έμαθες, αν δεν συνεχίσεις να το μαθαίνεις ενώ έχεις μετατραπεί σε αυτό.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!