Έφηβος… 94 ετών

Η 10η Μαρτίου αποτελεί ημερομηνία-ορόσημο για τα εκατομμύρια των οπαδών του Ολυμπιακού σε όλη τη Γη. Αποτελεί την ημερομηνία της εδραίωσης μίας ιδέας, η οποία στο πέρασμα των χρόνων γνώρισε πιστούς ακολούθους, αγαπήθηκε απαράμιλλα και προσέφερε στους συνοδοιπόρους της ασύγκριτα δυνατές συγκινήσεις. Ενενήντα τέσσερα χρόνια πίσω, στο μακρινό 1925, λαμβάνει και τυπικά σάρκα και οστά ένα όραμα, το οποίο ήδη βρίσκονταν στα σκαριά από το 1924. Στην «Ταβέρνα του Μοίρα» στον Πειραιά, με πρωτοστάτες, μεταξύ άλλων, του θρυλικούς αδερφούς Ανδριανόπουλους, το Νότη Καμπέρο και το Μιχάλη Μανούσκο, επισημοποιείται η ίδρυση του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς. Μάλιστα, λίγους μόλις μήνες μετά την ίδρυση του ποδοσφαιρικού τμήματος, ο Ολυμπιακός επεκτείνει τη δραστηριότητα του στα περισσότερα ομαδικά και ατομικά αθλήματα, γυναικών και ανδρών. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, η ομάδα του λιμανιού, κατορθώνει να κάνει το αντίπαλο δέος, το σύλλογο της αστικής τάξης των Αθηνών, τον Παναθηναϊκό, να μοιάζει με «νάνο» έναντι του μεγαλείου της.

Τα πρώτα χρόνια και η ομάδα-Θρύλος του '50

Ήδη από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του ο Ολυμπιακός κυριαρχεί πλήρως στα ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα. Η μυθική ομάδα των «πατριαρχών» Ανδριανόπουλων, του Γιάννη Βάζου, του Κουράντη και των υπολοίπων αστέρων της εποχής στέφει τους ερυθρόλευκους για πρώτη φορά το 1931 πρωταθλητές Ελλάδας, κατόρθωμα που θα επαναληφθεί μέσα στη δεκαετία για ακόμη πέντε φορές. Η απόλυτη καταξίωση όμως για την ομάδα του Πειραιά θα έρθει μετά το πέρας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κυρίως κατά τη «χρυσή» δεκαετία του '50, με την κατάκτηση επτά Πρωταθλημάτων, εκ των οποίων τα έξι συνεχόμενα (1953-59), επίδοση που αποτέλεσε ιστορικό ρεκόρ, αλλά και ισάριθμων Κυπέλλων Ελλάδας, με τον Ολυμπιακό να γίνεται παράλληλα η πρώτη ελληνική ομάδα που εκπροσωπεί τη χώρα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, αντιμετωπίζοντας σε διπλές αναμετρήσεις το 1959 την πανίσχυρη Μίλαν. Εξέχοντα στελέχη της θρυλικής αυτής ομάδας αποτέλεσαν οι Ρωσίδης, Μουράτης, Υφαντής, Θεοδωρίδης, Μπέμπης, Πολυχρονίου Κοτρίδης,, Δαρίβας, Κίνλεϊ, Καραπατής, Δρόσος και αρκετοί ακόμα.

«Του Μπούκοβι την ομαδάρα...»

Κατά την πρώτη πενταετία της δεκαετίας του 1960 η απόλυτη κυριαρχία του Ολυμπιακού των έξι συνεχόμενων τίτλων έμοιαζε να αποτελεί γλυκιά ανάμνηση, με τους Πειραιώτες να αρκούνται σε επιτυχίες μονάχα στο θεσμό του Κυπέλλου, αλλά και στην κατάκτηση του Βαλκανικού Κυπέλλου του 1963 στην Κωνσταντινούπολη, κόντρα στη Λέφσκι Σόφιας. Η κατάσταση αυτή αλλάζει άρδην το 1965, με την έλευση του σπουδαίου Μαγυάρου τεχνικού ΜάρτονΜπούκοβι, που έμελλε να λατρευτεί όσο κανείς. Η ομάδα-κόσμημα του Μπούκοβι κατακτά δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα, γκρεμίζοντας τα πέτρινα χρόνια, ενώ η πιο χαρακτηριστική στιγμή λατρείας προς το σύνολο του Ούγγρου τεχνικού αποτελεί η κατάληψη των Τρικάλων στις 12 Ιουνίου του 1966, από σχεδόν 20.000 ερυθρόλευκους εκδρομείς, εκ των οποίων χιλιάδες διανυκτέρευσαν στις όχθες του ποταμού, για να ωθήσουν την ομάδα τους στη νίκη-τίτλου απέναντι στην τοπική ομάδα με 0-5. Το Δεκέμβριο του 1967 το δικτατορικό καθεστώς ωθεί το Μπούκοβι στην πόρτα της εξόδου, για να ακολουθήσει εκ νέου μαρασμός στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο. Η δεκαετία του 1960 κλείνει με τον Ολυμπιακό να κατακτά 2 Πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα και 1 Βαλκανικό Κύπελλο, αποδίδοντας ανά διαστήματα εξαιρετικό ποδόσφαιρο, φέροντας στις τάξεις του αστέρες του ελληνικού ποδοσφαίρου, μεταξύ των οποίων τους Σιδέρη, Μποτίνο, Στεφανάκο Αριστείδη και Κώστα Παπάζογλου, Γιούτσο, Αγανιάν, Φρονιμίδη και Ζαντέρογλου.

Η ομάδα-κόσμημα του Γουλανδρή

Η δεκαετία του 1970 σηματοδοτείται από την ανάδειξη σε κορυφαίου διοικητικού άντρα των Πειραιωτών του σπουδαίου Νίκου Γουλανδρή και από την παρέλαση αστέρων από τους ερυθρόλευκους. Ο Γουλανδρής αναλαμβάνει τα ηνία της ομάδας το 1972, δίνει τα κλειδιά της τεχνικής ηγεσίας στο Λάκη Πετρόπουλο και μαζί δημιουργούν μία ομάδα-Θρύλο, την ενδεχομένως κορυφαία στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που κατακτά τρία συνεχόμενα Πρωταθλήματα, καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ και πετυχαίνει σημαντικές ευρωπαϊκές επιτυχίες, με σπουδαιότερη μεταξύ αυτών την πρόκριση στους 16 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τη σεζόν 1974-75, έπειτα από το θρίαμβο με 2-0 επί της Σέλτικ. Ο εκ των έσω ωστόσο εξαναγκασμός του Γουλανδρή σε παραίτηση το 1974 οδηγεί τον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος της δεκαετίας σε νέο μαρασμό. Ορισμένοι εκ των σπουδαιότερων άσσων που αγωνίστηκαν με τα ερυθρόλευκα κατά την εποχή αυτή είναι οι Δεληκάρης, Κελεσίδης, Αργυρούδης, Τριαντάφυλλος, Κρητικόπουλος, Λοσάντα, Κυράστας, Γαλάκος, Βιέρα, Αγγελής, Παμπουλής Γκαϊτατζής, Γκλέζος, Συνετόπουλος, Καραβίτης, Σιώκος και Δαβουρλής.

Εποχή Νταϊφά

Η εγκαθίδρυση του επαγγελματικού Πρωταθλήματος τη δεκαετία του 1980 ξεκινάει με τους καλύτερους οιωνούς για τον Ολυμπιακό, που επί προεδρίας Σταύρου Νταϊφά και με πρωταγωνιστικές φυσιογνωμίες τους Νίκο Αναστόπουλο Τάσο Μητρόπουλο, αλλά και άλλες σπουδαίες μορφές, όπως ο Κροάτης αμυντικός Μάρτιν Νοβοσέλατς, κατακτά τέσσερα συνεχόμενα και συνολικά μέσα στη δεκαετία πέντε Πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο καθώς και το παρθενικό Ελληνικό Σούπερ Καπ, με κορυφαίες στιγμές τους θριάμβους στα μπαράζ του Βόλου ενάντια στον Άρη (1980) και στον Παναθηναϊκό (1982). Ωστόσο η περίοδος αυτή θα σημαδευτεί τόσο από την τραγωδία της Θύρας 7, όσο και από την αθρόα μετακίνηση αστέρων του Ολυμπιακού προς τον αιώνιο αντίπαλο, συχνά ελέω διοικητικών ανεπαρκειών, που οδήγησε στην παρακμή και στα λεγόμενα πέτρινα χρόνια, που ακολούθησαν μετά την κατάκτηση του τελευταίου Πρωταθλήματος, το 1987. Την ίδια εποχή ο Ολυμπιακός θα γράψει και μία λαμπρή σελίδα στην ευρωπαϊκή του ιστορία. Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1983 οι Πειραιώτες υποτάσσουν στο Ολυμπιακό Στάδιο των Αθηνών το μεγάλο Άγιαξ με 2-0 και τον αφήνουν εκτός Κυπέλλου Πρωταθλητριών, πανηγυρίζοντας μία ένδοξη πρόκριση!

Τα «πέτρινα χρόνια»

Η περίοδος 1987-96, τα ονομαζόμενα «πέτρινα χρόνια», σημαδεύτηκε από εσωστρέφεια, διοικητική ανεπάρκεια, διαιτητικές αδικίες και φυσικά έλλειψη τίτλων. Στο διοικητικό θώκο του Ολυμπιακού ανέρχονται οι αμφιβόλου αξιοπιστίας Κοσκωτάς και Σαλιαρέλης, με αποτέλεσμα να βυθίσουν οικονομικά και αγωνιστικά τους Πειραιώτες, μέχρι την ελπιδοφόρα ανάληψη του συλλόγου από το Σωκράτη Κόκκαλη το 1993. Η περίοδος αυτή ωστόσο, που ολοκληρώνεται μονάχα με την κατάκτηση 2 Κυπέλλων και 2 Σούπερ Καπ, θα χαρακτηριστεί και από την κατά διαστήματα εξαιρετική απόδοση της ομάδας, κυρίως επί τεχνικής ηγεσίας του Όλεγκ Μπλαχίν, με αποκορύφωμα την πρόκριση στους 8 του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1992 κόντρα στη Μονακό, από την ένθερμη αγάπη του κόσμου προς το Σύνδεσμο, παρά τις δυσκολίες και φυσικά από την παρουσία αστέρων παγκόσμιας κλάσης στο λιμάνι, μεταξύ των οποίων οι σπουδαίοι Λάγιος Ντέταρι, Φούνες, Προτάσοφ, Λιτόφτσενκο, Κρίστενσεν, Γιουσκόβιακ, αλλά και αθλητών-σύμβολα όπως οι Καραπιάλης, Καραταΐδης, Τσιαντάκης και Τσαλουχίδης.

Η ώρα της κυριαρχίας

Η περίοδος 1997-2009 χαρακτηρίστηκε από τη μετάβαση απ' τα πέτρινα χρόνια σε αυτά της απόλυτης καταξίωσης και φυσικά από την κατάκτηση των επτά διαδοχικών Πρωταθλημάτων, επίδοση ρεκόρ, και συνολικά δώδεκα σε δεκατρία χρόνια, που συνδυάστηκαν και με την προσθήκη πέντε Κυπέλλων και ενός Σούπερ Καπ Ελλάδας, με τους Πειραιώτες να διαθέτουν στις τάξεις τους αστέρες παγκοσμίου φήμης. Με μπροστάρη το Σωκράτη Κόκκαλη και με τους Ντούσαν Μπάγεβιτς, Τάκη Λεμονή και Ερνέστο Βαλβέρδε να ξεχωρίζουν μεταξύ των τεχνικών της λαμπρής αυτής περιόδου, ο Ολυμπιακός χτίζει ένα θρυλικό σύνολο, που αποδίδει εκπληκτικό θέαμα και κυριαρχεί απόλυτα στην εγχώρια σκηνή, ενώ κάνει αισθητή και την παρουσία του στην Ευρώπη, με κορυφαία στιγμή την πορεία έως τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 1998-99. Την περίοδο αυτή την ερυθρόλευκη φανέλα φορούν αθλητές ασύγκριτου βεληνεκούς για τα ελληνικά δεδομένα όπως οι Τζόρτζεβιτς, Τζιοβάνι, Ριβάλντο, Γιαννακόπουλος, Αλεξανδρής, Γεωργάτος,, Ελευθερόπουλος Ίβιτς, Γκόγκιτς, Ζάχοβιτς, Καρεμπέ, Ζε Ελίας, Ζέτερμπεργκ, Άντζας, Μαυρογενίδης και αργότερα οι Στολτίδης, Νικοπολίδης, Τουρέ, Καστίγιο, Γκαλέτι και Κοβάτσεβιτς.

Εποχή Μαρινάκη και ισοφάριση του ιστορικού ρεκόρ

Το καλοκαίρι του 2010 ο Ολυμπιακός αλλάζει εποχή, καθώς ο Σωκράτης Κόκκαλης παραχωρεί τα κλειδιά του συλλόγου στο Βαγγέλη Μαρινάκη, γιο του αείμνηστου Μιλτιάδη. Από την πρώτη κιόλας σαιζόν επί προεδρίας Μαρινάκη ο Ολυμπιακός βάζει στο ρόστερ του αστέρια, ενώ δίνεται το χρίσμα της τεχνικής ηγεσίας εκ νέου στον Ερνέστο Βαλβέρδε. Μέσα σε μόλις μία επταετία οι ερυθρόλευκοι κατακτούν ισάριθμα συνεχόμενα Πρωταθλήματα, ισοφαρίζοντας το ιστορικό ρεκόρ της ομάδας του Κόκκαλη, καθώς και τρία Κύπελλα Ελλάδας, ενώ στην Ευρώπη ο Ολυμπιακός κοιτάζει στα μάτια μεγαθήρια και πετυχαίνει ασύλληπτες νίκες για τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου, αναρριχώμενος στην κορυφαία στην ιστορία του θέση στην κατάταξη της UEFA, γονατίζοντας μεταξύ άλλων μεγέθη όπως αυτά της Γιουβέντους, της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, της Ατλέτικο Μαδρίτης, της Άρσεναλ, της Μπενφίκα και της Ντόρτμουντ.

Μεγάλη βραδιά αναμφισβήτητα το 3-1 επί της Μίλαν το Δεκέμβριο του 2018, που χάρισε στους Πειραιώτες την πρόκριση στην επόμενη φάση του Γιουρόπα Λιγκ. Την ίδια περίοδο, αθλητές εγνωσμένης αξίας συμβάλλουν τα μέγιστα στην πορεία προς την κατάκτηση των επτά συνεχόμενων στεμμάτων, όπως οι Μέλμπεργκ, Μιραλάς, Τζεμπούρ, Ριέρα, Πάντελιτς, Μήτρογλου, Χολέμπας, Τοροσίδης, Φουστέρ, Παπαδόπουλος, Ιμπαγάσα, Ρομπέρτο, Τσόρι, Σαβιόλα, Μανωλάς, Αμπιντάλ, Καμπιάσο, Μιλιβόγεβιτς και Φορτούνης.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Διαβάστε επίσης

Χρόνια Πολλά «Πιστολέρο»!

Ο Κώστας Μήτρογλου συμπληρώνει 31 χρόνια ζωής και το Legend_Stories7 θυμάται έργα και ημέρες του «πιστολέρο» στο λιμάνι!

Οι διπλοί «πράκτορες»

Ο Ολυμπιακός διασταυρώνει τα ξίφη του με τον Παναθηναϊκό και το Legend_Stories7 θυμάται τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες που ακολούθησαν το… δρομολόγιο.

«Εκεί ψηλά, στο Ντέλλε Άλπι...»

Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται από τη μονομαχία του Ολυμπιακού κόντρα στη Γιουβέντους για τα προημιτελικά του Champions League και το Legend_Stories7 θυμάται την πιο «γλυκιά» ήττα της ερυθρόλευκης ιστορίας.

Θρυλικές προκρίσεις, εκτός έδρας!

Ο Ολυμπιακός αναζητά στο Κίεβο ένα «χρυσό» αποτέλεσμα κόντρα στη Ντιναμό και το Legend_Stories7 θυμάται τις μεγάλες εκτός έδρας ευρωπαϊκές προκρίσεις του Θρύλου…