Μέχρι τέλους... corner three
Κάποτε στο ΟΑΚΑ στα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός του μπάσκετ μας μάθαιναν, με πολύ άσχημο τρόπο, «κλέβοντας» τίτλους, τα non call. Χθες, εκεί όπου άρχισε το «μέχρι τέλους», μάθαμε το corner three. Ο Σλούκας, ο Βεζένκοφ, ο ΜακΚίσικ, ο Γουόκαπ και τα άλλα παιδιά (μέχρι και ο Πρίντεζης έβαλε καλάθι με τον τρόπο σήμα κατατεθέν του ώστε να τους θυμίζει ότι υπάρχει σύνδεση του προηγούμενου με τον σημερινό Θρύλο) κέρδισαν... περπατώντας στο ΟΑΚΑ. Ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε μπασκετάρα, όχι αυτό που μπορεί σίγουρα. Αλλά είναι πια τόσο εξόφθαλμα καλύτερος που και στη μέτρια μέρα του κερδίζει τον αιώνιο αντίπαλό του οι παίκτες του οποίου... στράβωσαν τα στεφάνια από τα «καλλιτεχνικά» τους σουτ δείγμα της... κλάσης τους.
Κάποτε στο ΟΑΚΑ πήγαιναν υπερ-παίκτες που είχε στο ρόστερ του ο Ολυμπιακός και έφευγαν ηττημένοι γιατί... έπρεπε. Τους χλεύαζαν ως loosers ανθρώπους που πριν και μετά από το πέρασμά τους από την Ελλάδα είχαν κατακτήσει τα πάντα και είχαν υποκλιθεί μπροστά τους άπαντες. Το «μέχρι τέλους» ήταν μια δύσκολη, επίπονη διαδικασία. Χρειάζονταν άντερα από την ιδιοκτησία για να παρθεί μια τέτοια απόφαση. Όμως ήταν μια αναγκαία απόφαση να γυρίσει ο Ολυμπιακός τόσο ξεκάθαρα την πλάτη στην ελληνική μπασκετική πραγματικότητα που απείχε έτη φωτός από το να χαρακτηριστεί δίκαιη ή αγγελικά πλασμένη.
Πλέον η ελληνική πραγματικότητα δείχνει καλύτερη. Δείχνει λέω γιατί με τα πλέι οφ να είναι μπροστά μας δεν θέλω να παρασύρομαι και να λέω μεγάλα λόγια, δεν ξέρει κανείς τι non callιές μπορεί να προκύψουν... Το σημαντικό είναι ο Ολυμπιακός να συγκεντρωθεί στα πλέι οφ που έχουν μεγαλύτερη σημασία απ' όλα, της Ευρωλίγκα, ώστε να επιστρέψει εκεί που ανήκει, στην κορυφαία 4άδα της Ευρώπης και τα φάιναλ φορ. Και τα πλέι οφ του πρωταθλήματος θα τα δει όταν πρέπει.
ΥΓ: Και ξανά σε πρώτο... πλάνο ο Πρίφτης που υποτίθεται πρέπει να παραιτηθεί γιατί τον έκανε... πελάτη ο Ολυμπιακός. Σωστά, να παραιτηθεί γιατί οι Ρος και Οκάρο δεν είναι Λεμπρόν Τζέιμς και οι Μποχωρίδης, Μέικον δεν είναι Στεφ Κάρι. Για να δημιουργήσει ένα μάτσο μέτριων ή κακών παικτών, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ομαδάρα δε χρειάζεται προπονητή, μάγο χρειάζεται ο Παναθηναϊκός. Που να... ακουμπήσουν όμως οι «αντικειμενικές» πένες αυτόν που φταίει πραγματικά... Βαράνε το... σαμάρι.
ΥΓ2: Ειλικρινής, φυσικά, ήμουν χθες που έγραφα ώρες πριν από το τζάμπολ ότι δεν πρόκειται να δω το ματς αφού δεν βλέπω τα μπασκετικά Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός σε ελληνικές διοργανώσεις εδώ και χρόνια για το καλό της ψυχικής μου υγείας. Κατά τη διάρκεια του ματς έγραφα για την εφημερίδα με κλειστά social media, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και ό,τι μπορούσε να με ενημερώσει για την εξέλιξη. Το είδα μετά σε επανάληψη, γνωρίζοντας το αποτέλεσμα. Είχα πρόγραμμα...
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Το χέρι του ΠΑΣ και τα... ταμπούρια
Μου αρέσει να βλέπω τα ματς των κορυφαίων ευρωπαϊκών διοργανώσεων αλλά και πρωταθλημάτων… Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Το ντέρμπι και ο... φόβος για Χουάνκαρ
Μα να μας λένε για τον Χουάνκαρ; Για τον Χουάνκαρ… ;! Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Σαν σήμερα και σήμερα... Παναθηναϊκός
Από το περσινό 3-1 στα πλέι οφ, στο σημερινό «3 στα 3» στο μπάσκετ. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
Η μόνη και πολύ σκληρή αλήθεια
Το μήνυμα εστάλη και μακάρι να ελήφθη. Αποστολέας ήταν ο Ολυμπιακός από το κέντρο του κόσμου το βράδυ του Σαββάτου που ήταν ο Πειραιάς. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.
