Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Το «έργο» θα αλλάξει…

Το «έργο» θα αλλάξει…
Παρασκευή, 7 Δεκεμβρίου 2018 - 18:00
Αρθρογράφος: Θεόφιλος Τυριντζής
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Ο Σφαιρόπουλος ήταν υπέρ το δέον αυστηρός και «σκληρός», οπότε με τον Μπλατ «μια χαρά είμαστε, ε»; Αμ δε… Αυτά τελειώσανε! Οι νίκες πάντα κρύβουν πράγματα κάτω από το χαλάκι, οι ήττες τα φέρνουν στην επιφάνεια, πόσο μάλλον με τον τρόπο που έρχονται αυτές!

* Γιατί είμαστε πρώτοι στο να αντιμιλήσουμε στον προπονητή για την μ@λ@κι@ που κάναμε (πάλι) και στην «γκρίνια» ή να «δειχθούμε» στον κόσμο μπροστά στα court seats, αλλά το να βάλουμε κάτω το κεφάλι και να παίξουμε μπάσκετ, να παθιαστούμε και να δείξουμε «είμαστε Ολυμπιακός ρε», ούτε κατά διάνοια…

* Γιατί είμαστε πρώτοι να μουρμουράμε και να κάνουμε παράπονα για τον χρόνο συμμετοχής και τον ρόλο (και να το βγάζουμε παντού προς τα έξω), αλλά μία γ@μημέν# σωστή πάσα που να μην καταλήξει σε αιφνιδιασμό και κάρφωμα (πάλι, γιατί έγινε και στο ΟΑΚΑ) μετά από 8 χρόνια «εμπειρίας», μάλλον είναι πυρηνική φυσική…

* Γιατί είμαστε πρώτοι στο να πάμε για κοκορομαχία και να κολλήσουμε το κεφάλι στον άλλον, αλλά να παίξουμε με τσαμπουκά, να «απαντήσουμε» στο «ξύλο» που ρίχνει ο αντίπαλος, να παίξουμε δυνατά και να μην κάνουμε… βήματα στην επαναφορά (!!) ή το ένα λάθος πίσω από το άλλο, μάλλον δεν το σκεφτόμαστε, γιατί παίζουμε λιγότερο από τον άλλον.

Ο Μπλατ θα στηριχθεί μέχρι να βγάλει πάγο ο ήλιος! Η χαλαρότητα και το «καλά είμαστε» τελείωσαν. Τον αναγκάσατε να δείξει ένα άλλο πρόσωπο. Όλοι. Παλιοί και νέοι στην ομάδα.

Όταν είστε μαλθακοί πάλι απέναντι στο ξύλο που ρίχνει ο αντίπαλος (και το επιτρέπουν οι διαιτητές), όταν δεν μπορείτε να αλλάξατε μία γ@μημεν# πάσα και την στέλνετε στα χέρια του αντιπάλου και τον βλέπετε να καρφώνει, όταν έχετε δώσει 25 πόντους από δικά σας λάθη (16 στο 2ο ημίχρονο από τα 0 του πρώτου), εύκολους και ξεκούραστους στον αντίπαλο, χωρίς καν να μοχθήσει, όταν τα περιμένετε πάλι όλα από τον Σπανούλη (και τρώει ξανά το ανάθεμα αυτός) δίχως κίνηση, δίχως βοήθεια δίχως τσαγανό, σαφέστατα και δεν θα ρίξουμε πάλι το βάρος στον προπονητή, γιατί εσείς πρέπει να είστε στον αφρό και πάντα κάτι άλλο φταίει, αλλά ποτέ οι ίδιοι και αυτό που κάνουμε στο παρκέ.

Δεν είχε φωνές και σόου αλλά είπε και… χειρότερα

Ο Μπλατ μετά το τέλος του αγώνα μίλησε σκληρά αλλά σε ήρεμο ύφος (όσο οξύμωρο κι αν μοιάζει αυτό) στους παίκτες του, δείχνοντας ότι δεν είναι μόνο λόγια θυμού και οργής, αλλά πολλά περισσότερα. Τους έχει πει και χειρότερα από αυτά που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας. Χωρίς φωνές και σόου, αλλά σε ήρεμο τόνο τους έφερε όλους προ των ευθυνών τους. Δεν βγάζει την ουρά του απ’ έξω, δεν κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του και αναλαμβάνει τις δικές τους ευθύνες – γιατί φυσικά έχει και ο ίδιος- αλλά ήρθε η ώρα για αλλαγές. Αν θα γίνει δουλειά με έναν τρόπο αυτός σίγουρα θα είναι ο ΔΙΚΟΣ του. Και σε όποιον αρέσει. Όποιος νομίζει ότι είναι θιγμένος, ότι είναι αδικημένος κτλ. ας ζητήσει να πάει σε άλλη ομάδα. Ας ζητήσει να είναι εκτός αποστολής γιατί δεν μπορεί. Δηλαδή ο Μπόγρης τι να πει; Που παίζει ελάχιστα και είναι ο πρώτος που θα ενθαρρύνει τους συμπαίκτες του και θα τους παροτρύνει;

Ρεσιτάλ λαθών και πάρε βάλε στη Ζαλγκίρις

Για το ματς τι να πούμε; Ότι κατάφερε να χάσει από μία Ζαλγκίρις που σε καμία περίπτωση δεν είναι ομάδα φόβητρο; Που άλλες εποχές πήγαινε και τις έριχνε 18 πόντους στο κεφάλι; Ότι έχασε από την χειρότερη από πέρσι Ζαλγκίρις δίχως να αντιδράσει στο «ξύλο»; Λες και δεν ξέρουν πως παίζει ο Γιασικεβίτσιους. Αν έπαιζε μπασκετάρα η Ζαλγκίρις και ο Ολυμπιακός τα έδινε όλα και έχανε δεν θα άνοιγε μύτη. Ήταν στη μέρα τους και «οκ» το πήραν. Αλλά έτσι παραπάει! Μπήκαν τα τρίποντα στο πρώτο ημίχρονο (10/16), έβαλε τον Καβαλιάσουκας στον Πρίντεζη εν τη απουσία του Γιανκούνας και του έδωσε το τρίποντο, αλλά μέσα ο Ολυμπιακός με τον Λιθουανό και τον Ντέιβις τα έτρωγε όλα. Από το 2ο δεκάλεπτο είχε ξεκινήσει να δείχνει το πράγμα που πηγαίνει. Το επιμέρους ήταν 21-13. Μπήκαν δύο τρίποντα στο τέλος και «σώθηκε». Τα τρίποντα δεν θα μπαίνουν όλο το βράδυ όμως. Πόσο μάλλον από μία ομάδα που παίζει κατ΄ αυτόν τον τρόπο. Ότι έκανε ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ, έκανε και η Ζαλγκίρις. Ξύλο και απομόνωση τον Σπανούλη. Κόβουμε τα άλλα γκαρντ, τα οποία δεν ήταν καν σε μέτρια βραδιά και τον πάμε σε ένα παιχνίδι «ότι κάνει ο Σπανούλης», με αποτέλεσμα να περιμένουν οι τέσσερις τον Σπανούλη ακούνητοι. Όταν δε βγήκε για ανάσες, εκεί τους πήρε και τους σήκωσε. Ρεσιτάλ λαθών και πάρε βάλε στη Ζαλγκίρις.

Έμεινε πάλι με ένα γκαρντ

Ακόμα ένα ματς το οποίο επί της ουσίας έπαιξε με ένα γκαρντ. Ρωτήθηκε σχετικά με ερώτηση… τοποθέτηση στο Κάουνας ο Μπλατ και είπε: «Το πρόβλημα δεν ήταν στους ψηλούς αλλά στα γκαρντ». Και το φοβερό είναι ότι είχε και τον Στρέλνιεκς και τον Γκος μαζί του. Δεν είχε έλλειμμα θέλω να πω λόγω απουσίας όπως στο ΟΑΚΑ με τον Στρέλνιεκς. Αλλά ο Γκος, θέλει χρόνο. Ακόμα «ψήνεται» στην διαδικασία της Ευρωλίγκας, ενώ στο «ξύλο» κώλωσε και πάλι βγήκε έξω από τα νερά του, ενώ ο Στρέλνιεκς δεν ήταν επιθετικός στο παιχνίδι του. Με έναν έμεινε και πάλι. Τον Μάντζαρη που τον έβαλε… καλύτερα να μην τον είχε βάλει καν.

Γι αυτό είναι επιτακτική η ανάγκη για προσθήκη. Όχι απλά για να πάρει. Αλλά να πάρει παίκτη που να του δίνει αυτά που του λείπουν, αυτά που έχει ανάγκη! Γι αυτό το ψάχνει καλά και δεν πάει να πάρει τον πρώτο διαθέσιμο που του προτείνανε.

Διαβάστε επίσης

No Prisoners…

No Prisoners…

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τη μαγική «ερυθρόλευκη» Πέμπτη και την «αιχμαλωσία» των Εφές και Μίλαν σε ΣΕΦ και Καραϊσκάκη αντίστοιχα.

Ο Σάσα γράπωσε την ευκαιρία!

Ο Σάσα γράπωσε την ευκαιρία!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την διαφορετική πνευματική διαχείριση που κάνουν Βεζένκοφ και Τίμα… Ίδια γραμμή αφετηρίας αλλά διαφορετικός τερματισμός.

Α ρε Λεντέι που χρειάζεστε…

Α ρε Λεντέι που χρειάζεστε…

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον «διαβασμένο» και επαγγελματία Ολυμπιακό, αλλά και τη μαγική βραδιά του Αμερικανού που τρέλανε το ΣΕΦ και όχι μόνο!

Τα...τρία πρόσωπα!

Τα...τρία πρόσωπα!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον «διπρόσωπο» Ολυμπιακό με τον Πανιώνιο, όπου όταν σοβαρεύτηκε ήταν χάρμα ιδέσθαι αλλά και για το… «νέο», τον Δημήτρη Αγραβάνη που επέστρεψε.