Τα μαθήματα της 11άδας του Αβραάμ

Κυριακή, 26 Απριλίου 2020 - 09:52

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Διάβασα με εξαιρετικό ενδιαφέρον τις επιλογές των παικτών που έκανε για Τα Νέα ο Αβραάμ Παπαδόπουλος. Του ζητήθηκε να επιλέξει την κορυφαία 11άδα (που έγινε κατ' εξαίρεση 13άδα) με την οποία ο ίδιος συνεργάστηκε από το 2008 και έπειτα που μετακόμισε από τον Άρη στον Ολυμπιακό, εξαιρώντας ωστόσο (για ευνόητους λόγους) την τωρινή ομάδα.

Ο πολύπειρος αμυντικός του Θρύλου επέλεξε (σε διάταξη 4-3-3) τους Νικοπολίδη, Χολέμπας, Τοροσίδη, Άντζα, Μέλμπεργκ (και Μανωλά μία από τις αλλαγές), Στολτίδη, Ιμπαγάσα, Φουστέρ, Τζόρτζεβιτς, Γκαλέτι (Μιραλάς η άλλη αλλαγή) και Μήτρογλου. Φαντάζομαι, λίγο-πολύ, όλοι μας συμφωνούμε με τις επιλογές του. Ναι, μπορούν να μπουν κι άλλοι αλλά... Πόσοι καλοί να χωρέσουν; Ο Αβραάμ έκανε δυο... ατασθαλίες αφού, όπως αναρωτήθηκε, πώς ν' αφήσεις έξω Μιραλάς και Μανωλά;

Αν ρίξει κανείς λοιπόν μια προσεκτική ματιά σ' αυτές τις επιλογές θα διαπιστώσει ότι οι αγαπημένοι, κορυφαίοι και κομβικοί δεν κόστισαν, απαραίτητα, ένα... καράβι λεφτά για την υπογραφή τους (σ.σ.: είτε άμεσα, είτε αργότερα όλοι πήραν πολύ καλά λεφτά σε ετήσιο συμβόλαιο, τα άξιζαν). Ή δεν ήρθαν, απαραίτητα, από μεγάλες ομάδες του εξωτερικού. Έξυπνες επιλογές χρειάστηκε να κάνει ο Ολυμπιακός. Παράλληλα, προσέχει κανείς ότι ακόμα και μετά τα 30 χρόνια μπορεί ένας παίκτης ν' αρχίσει έναν άλλο, μεγάλο, κύκλο. Μια... δεύτερη ποδοσφαιρική ζωή.

Π.χ. ο Νικοπολίδης αποκτήθηκε ως ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό στα 32 του. Για τον Μέλμπεργκ ο Ολυμπιακός έβαλε το χέρι στην τσέπη, 2,5 εκατ. ευρώ κόστισε, αλλά τον πήρε από τη Γιουβέντους και αν αναλογιστεί κανείς την αξία του, δεν ήταν πολλά. Και ήταν στα 32 του χρόνια. Ο Ιμπαγάσα επίσης αποκτήθηκε σαν ελεύθερος (είχε συμβόλαιο αλλά τον είχαν εκτός πλάνων) από τη Βιγιαρεάλ στα, σχεδόν, 34 χρόνια του.

Από εκεί και έπειτα, οι Άντζας και Τοροσίδης ήρθαν από την Ξάνθη, ο Μανωλάς από την ΑΕΚ ως ελεύθερος και περίπου… αποτυχημένος και με αρκετές ενστάσεις από τους περισσότερους για το αν έχει αρκετό ταλέντο για να τα καταφέρει στον Ολυμπιακό. Τον Χολέμπας τον έφερε από τη β' Γερμανίας ο Λίνεν, ο Στολτίδης αποκτήθηκε από τον Ηρακλή (στα 28 του) και τον Φουστέρ (στα 28 του) τον έφερε από τη β' Ισπανίας ο Βαλβέρδε.

Ο Τζόλε (ως πακέτο με τον Γιαννακόπουλο) στοίχισε πολλά αλλά σε άλλες εποχές (που λεφτά υπήρχαν) και ήρθε από τον Πανηλειακό ενώ τον Μήτρογλου τον πήρε από τα τσικό της Γκλάντμπαχ. Δύο εκατ. ευρώ στοίχισε ο Γκαλέτι αλλά αποκτήθηκε από την Ατλέτικο στα 27 του χρόνια... Κάτι παραπάνω, τέλος, στοίχισε ο Μιραλάς για να αποκτηθεί από την Σεντ Ετιέν όπου ήταν παγκίτης και ο Ολυμπιακός του έδωσε την ευκαιρία να δείξει το ταλέντο του και να κάνει και μεταγραφή στην Πρέμιερ Λιγκ.

ΥΓ: Τον εαυτό του δεν τον έβαλε ο Αβραάμ σ' αυτή την 13άδα για ευνόητους λόγους. Αναμφίβολα άξιζε να είναι βασικός σ' αυτή την ομάδα όσο το αξίζουν και οι Άντζας, Μέλμπεργκ και Μανωλάς. Όλοι τους υπέροχοι. Ο Παπαδόπουλος το αξίζει ωστόσο και για έναν παραπάνω λόγο. Τον χαρακτήρα του. Η συμπεριφορά του στα αποδυτήρια είναι υποδειγματική και δεν το λέω αυτό εγώ, το έχουν εκτιμήσει προπονητές όπως ο Βαλβέρδε και τώρα ο Μαρτίνς. Λύνει προβλήματα, δεν δημιουργεί (όπως συμβαίνει με παίκτες που επιτρέπουν σε χαζοεγωϊσμούς να τους οδηγούν σε λάθος συμπεριφορές) κι αυτό είναι ανεκτίμητο.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!