Pedro's (and Oly's) way

Κυριακή, 20 Σεπτεμβρίου 2020 - 11:56

ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Ο Ολυμπιακός μπήκε με το δεξί στο πρωτάθλημα κόντρα σ' έναν αντίπαλο που παραδοσιακά του βγάζει τα... συκώτια κι αντί να συζητάμε για τα δείγματα γραφής των νέων παικτών η κουβέντα (μερικών, ευτυχώς όχι όλων) περιστράφηκε γύρω από το αν έπρεπε να παίξει από την αρχή ή όχι ο Φορτούνης (και δευτερευόντως ο Μασούρας). Ήταν μαγκιά του Μαρτίνς οι αλλαγές στο ημίχρονο ή λάθος που δεν τους είχε στην 11άδα;

Ειλικρινά δεν ξέρω πόσα άλλα μαθήματα πρέπει να μας δώσει το ποδόσφαιρο για να μάθουμε να το βλέπουμε σωστά. Πώς γίνεται το χαστούκι του ΠΑΟΚ να περνάει απαρατήρητο δίχως αυτό να σημαίνει ότι συγκρίνω τον δικέφαλο με τον Ολυμπιακό αφού οι Πειραιώτες είναι σαφώς καλύτερη ομάδα. Τέσσερις μέρες νωρίτερα οι Θεσσαλονικείς ήταν οι... άρχοντες του σύμπαντος με τη νίκη-πρόκριση επί της Μπενφίκα και ύστερα... κόντυναν ξανά απότομα. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Από τη ζέστη στο κρύο πας σε χρόνο dt. Σίγουρος δεν είσαι ποτέ και για τίποτα. Ούτε υπάρχουν αυτονόητα, μόνο προσπάθεια και σκληρή δουλειά για να πετύχεις τους στόχους σου.

Δυστυχώς κάθε φορά επιβεβαιώνεται, για σημαντική μερίδα του πληθυσμού, ότι είμαστε ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Κάθε φορά τα ίδια κλισέ. Τα ίδια εύκολα και «ρηχά» συμπεράσματα. Γιατί έπαιξε εκείνος και δεν έπαιξε ο άλλος; Γιατί ήταν τέτοια η διάταξη και όχι άλλη; Γιατί δεν έκανε αλλαγές νωρίτερα; Γιατί, γιατί, γιατί; Άπειρα γιατί που συχνά οι απαντήσεις είναι απλά αλλά συχνότερα πολύπλοκες και για να απαντηθούν πρέπει κανείς να έχει όλα τα δεδομένα στα χέρια του. Κι εμείς που παρακολουθούμε απέξω να είμαστε βέβαιοι πως δεν έχουμε ούτε το 20% των δεδομένων.

Μετά από δύο και πλέον χρόνια στον πάγκο του Ολυμπιακού είναι περιττό να το συζητάμε για τον Μαρτίνς. Έχουμε ολοκληρωμένη γνώμη. Ξέρουμε ποιός είναι, πως δουλεύει, πως σκέφτεται. Ότι φτάσαμε από πέρυσι στο σημείο να τον συγκρίνουμε (αρκετοί να τον έχουν ήδη και πιο πάνω) με τον Βαλβέρδε τα λέει από μόνο του όλα. Δε λέει κανείς ότι δεν κάνει λάθη. Ποιός δεν κάνει; Αυτό που λέμε είναι ότι είναι απίστευτα κουραστικό μετά από κάθε ματς να γίνονται οι ίδιες χαζές συζητήσεις. Και ειδικά μιλώντας για ματς ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ όπου είναι αναπόφευκτες οι δυσλειτουργίες.

Προσωπικά, όπως έγραψα και στο προηγούμενο blog, εμπιστεύομαι απόλυτα τον Μαρτίνς και μαζί μ' αυτόν τον οργανισμό Ολυμπιακός. Ό,τι κι αν πούμε ή γράψουμε εμείς κι εσείς, να είστε βέβαιοι ότι θα αδιαφορήσουν. Ευτυχώς... Θα ανησυχούσα αν μας έπαιρναν σοβαρά υπόψιν... Αυτός ο Ολυμπιακός λοιπόν βαδίζει εδώ και δύο και κάτι χρόνια στον Pedro's way που γίνεται και κατ'επέκταση Olympiacos way. Πόσο δύσκολο «μας» είναι να το χωνέψουμε;

ΥΓ: Κάπου πήρε το μάτι μου ότι η ΑΕΚ είχε παράπονα από τη διαιτησία στο χθεσινό ματς με τον Παναιτωλικό και πήγε να μου βγει από τη μύτη ο καφές. Αντί να λέει και ευχαριστώ που δεν είχε αποβολή και 2-3 κίτρινες παραπάνω, βγήκε και παραπονούμενη...

ΥΓ2: Η Ομόνοια είναι ένα πολύ σκληρό καρύδι και θα πουλήσει ακριβά το τομάρι της, να είμαστε βέβαιοι γι' αυτό. Προφανώς το ζευγάρι εξαρτάται, στον μεγαλύτερο βαθμό, από τον Ολυμπιακό. Αν ο Ολυμπιακός πιάσει καλά διαστήματα απόδοσης (όπως έκανε στο β' ημίχρονο με τον Παναιτωλικό) εύκολα ή δύσκολα θα τα καταφέρει.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!