Άντε μπράβο, καιρός δεν ήταν;

Κυριακή, 3 Μαΐου 2015 - 16:38

Το έχω σαν αρχή να μην γράφω ακριβώς μετά από τέτοια παιχνίδια, όπου η ένταση είναι ακόμη σε υψηλά επίπεδα και το μυαλό σε καμία περίπτωση καθαρό. Στο παρελθόν με δικαίωσε, τώρα όμως δεν μπορεί να γίνει.

Καιρός δεν ήταν; Όχι να κερδίσετε στο ΟΑΚΑ, έγινε και πέρσι άσχετα με την κατάληξη του τίτλου. Αλλά να μπείτε μέσα στο παρκέ και να αντιμετωπίσετε τον Παναθηναϊκό ως την ομάδα που είναι. Ως ένα ακόμα σημαντικό ματς -και όχι με τα «πρέπει» και την πίεση του ντέρμπι- και τίποτα παραπάνω. Ήταν καιρός να δείξετε έμπρακτα - και όχι μόνο στη θεωρία όταν έχουμε μεμονωμένα την εικόνα των δύο ομάδων από τα παιχνίδια τους στην Ευρωλίγκα- ότι είστε ανώτεροι, είστε καλύτεροι. Δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση η ποιότητα των δύο ομάδων. Τί να κάνουμε τώρα;

Ούτε άγχος, ούτε κόμπλεξ, ούτε θολό μυαλό, ούτε τρέμουλο στην ιδέα του «δεν πάει καλά το ματς, τι κάνουμε τώρα, πω θα χάσουμε». Είχαν απαντήσεις σε όλα, σε όλα όμως.

Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος και το +11 με το οποίο κέρδισε στο ΟΑΚΑ τον αδικεί καθόλα και είναι ιδιαίτερα τιμητικό για τους «πράσινους». Αυτή τη φορά πήγε επιβλητικά, με τον «αέρα» του ανώτερου όπως είναι και πραγματικά από τα πρώτα λεπτά του αγώνα είχε τον πλήρη έλεγχο. Δεν μπορούσε αυτός ο Παναθηναϊκός ούτε καν να τον κοιτάξει στα μάτια. Δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει σε καμία περίπτωση. Ναι, ο Μπατίστα έπαιζε μόνος του αλλά ας όψονται τα πολλά φάουλ στον Ντάνστον και τον Χάντερ. Όταν χρειάστηκε πάντως ο Πρίντεζης τον έπαιξε αμυνάρα πριν ακριβώς το τρίποντο του Σπανούλη. Φάουλ με τα οποία οι ρέφερι εξ αρχής έδειξαν τις προθέσεις τους.

Λίγα παραδείγματα μόνο: Αγκωνιά του Γιάνκοβιτς στον Σπανούλη, στην αρχή του αγώνα και φάουλ αμυντικό. Κόψιμο του Διαμαντίδη πεντακάθαρα στο χέρι του Πρίντεζη, αλλά κανονικό μπλοκ. Ο Γιάνκοβιτς κατέβασε όλο το χέρι του στον Ντάνστον αλλά κανένα αντιαθλητικό. Ούτε φυσικά τα πετάγματα μπάλας του Διαμαντίδη στον Χάντερ (από 1 τεχνική) και του Μπατίστα στον Ντάρντεν. Εν πάση περιπτώσει. Η διαιτησία εμένα προσωπικά δεν μου άρεσε και η νίκη δεν πρόκειται να το κρύψει.

Πάμε παρακάτω… Ο Ολυμπιακός ήταν εξαίσια διαβασμένος και προετοιμασμένος και κυρίως πνευματικά γιατί προερχόταν και από την πρόκριση στο Final 4 επί της Μπαρτσελόνα, όχι καμίας τυχαίας ομάδας και με τρεις σερί νίκες. Όλα αυτά που είχαν σχεδιάσει οι προπονητές βγήκαν σχεδόν στο άριστο. Το κυριότερο; Τα έκαναν αυτή τη φορά με συγκέντρωση και χωρίς κόμπλεξ. Το 9-4 έγινε 10-16 και μετά πήραν φόρα και δεν κοίταξαν ποτέ πίσω. Έβγαζαν το μπάσκετ που μπορούν, με πολύ καλή άμυνα (4/16 τρίποντα και 8/17 δίποντα ο Παναθηναϊκός στο ημίχρονο και 5/30 τρίποντα και 15/30 δίποντα τελικά) και στην επίθεση με καλή κυκλοφορία, αναζητώντας την καλύτερη δυνατή λύση.

Μου έκανε εντύπωση τρομερή ότι ο Ολυμπιακός ενώ είχε πάρα πολλές ευκαιρίες να τρέξει στο τρανζίσιον δεν το έκανε. Και το έπραξε εσκεμμένα. Αυτό αναζητούσε. Τα γκαρντ κάθε φορά κοιτούσαν τον Σφαιρόπουλο και αυτός με τα χέρια (μήπως να έπαιρνε τεχνική ποινή) τους έλεγε «ήρεμα». Πήγε στο σετ παιχνίδι ο Ολυμπιακός, στο 5 εναντίον 5 και κτύπησε ακριβώς εκεί τον Παναθηναϊκό, σκοτώνοντάς τον με 10/23 τρίποντα. Κτύπησε πολύ στην αδύναμη πλευρά ο Ολυμπιακός και δικαιώθηκε με ψυχραιμία και καθαρό μυαλό.

Σημαντική παράμετρο του αγώνα ήταν και τα ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός είχε χάσει αρκετά ωστόσο όταν τα ισορρόπησε άρχισε να φεύγει όλο και περισσότερο με διαφορά (έφτασε στους 16, με 48-64) και όχι απλά να ελέγχει το παιχνίδι αλλά να δείχνει ότι οδεύει προς ολοταχώς για 20 πόντους διαφορά και πάνω.

Ειλικρινά, το μόνο που με άγχωνε ήταν το μυαλό των «ερυθρόλευκων», δεν είδα όμως πάθη και λάθη του παρελθόντος, αλλά «Ολυμπιακό Ευρωλίγκας», ικανό να κερδίσει και κάθε εξτρά ιδιαιτερότητα ή παράγοντα που θα προέκυπτε στο ματς και σε αυτό κομβικό - το πνευματικό κομμάτι- και καταλυτικό έχει παίξει και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Προσφέρει ηρεμία στην ομάδα ρε παιδιά, ψυχραιμία, είναι εκεί όποτε τον χρειαστούν με άμεσες κινήσεις. Έτοιμος κι αυτές για απαντήσεις από τον πάγκο.

Και ανέβηκε ακόμα περισσότερο στην εκτίμησή μου (κόουτς πας να ξεπεράσεις τον Ίβκοβιτς) με τη στάση και τα λεγόμενά του στη συνέντευξη Τύπου. Αληθινός, γνήσιος και όχι ψεύτης και υποκριτής. Είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Τι έκανε δηλαδή ο Σπανούλης που σας πείραξε; Και τίποτα να μην είχε κάνει πάλι ίδια κατάληξη θα είχε το ματς. Θα είχε διακοπή από αντικείμενα. Εδώ στα κορίτσια του βόλεϊ πετούσαν αντικείμενα… Έλεος πια με αυτή την υποκρισία. Αλλά αυτά ας τα βλέπει ο Κοντονής και ο Τσίπρας (όπως τους επικαλέστηκαν), να τα βλέπουν όλα. Και τα βίντεο με τις χυδαίες εκφράσεις στην οικογένεια του Σπανούλη, τη γυναίκα και τα παιδιά του.

Ποιόν πρόσβαλε με το «δεν σας ακούω»; Και στο ΣΕΦ το έχει κάνει. Ο Μπατίστ κτύπαγε κάποτε το στήθος του επιδεικτικά και φώναζε στους οπαδούς του Ολυμπιακού. Ο Γκιστ στο ΣΕΦ φέτος είχε πιάσει… «κουβέντα» στα court seats με τους φίλους των «ερυθρόλευκων». Σας πείραξε ο Σπανούλης που έδειξε τα αυτιά του; Ο Μπεργκ που έδειχνε… «άλλα» γιατί αποθεωνόταν; Παναθηναϊκός δεν είναι και εκεί; Ο Κουτρουμπής στην προθέρμανση στο Καραϊσκάκη το ίδιο δεν είχε κάνει; Έθιξε κανέναν; Έκανε καμία προκλητική χειρονομία;

Μάγκας ο Σφαιρόπουλος λοιπόν που απάντησε ως είχαν τα πράγματα και δεν είπε ότι ο Φώτσης που καταλαβαίνω ότι του παιδιού είναι δύσκολη η θέση του. Μάγκας που δεν δέχθηκε να του βάλουν και λόγια στο στόμα του. Απάντησε όπως έπρεπε και εξέθεσε ανεπανόρθωτα αυτόν που του έκανε την ερώτηση ζητώντας συγνώμη για τον τόνο της φωνής του.

Σε τρία πρόσωπα ήθελα να σταθώ, στο ένα το έκανα, στον κόουτς. Το δεύτερο είναι ο Ντάρντεν που επιτέλους είδαμε τον πραγματικό του εαυτό (μόνο με τον Παναθηναϊκό κάνει πλήρη ματς). Ήταν εξαιρετικός στην άμυνα (και πάλι) αλλά βοήθησε και στην επίθεση. Είδαμε επιτέλους τις κινήσεις από το λόου ποστ με πρόσωπο στο καλάθι να διασπά την άμυνα του αντιπάλου. Έχει βάλει καλαθάρα στο 64-74, πριν το τρίποντο του Σπανούλη και γενικότερα αυτόν τον Ντάρντεν θέλουμε και επιβάλλεται να βλέπουμε.

Τρίτο πρόσωπο; Ο Αγραβάνης. Μπήκε να βοηθήσει στο «5», ένα παιδί που δεν έχει την εμπειρία από τέτοια ματς και ήταν «σκύλος». Πήρε ένα κομβικό επιθετικό ριμπάουντ, είχε 1 μπλοκ και ψυχραιμία στις βολές του. Μπράβο του. Η απόδειξη ότι όλοι χρειάζονται ανά πάσα στιγμή και όλοι πρέπει να είναι έτοιμοι όποτε τους χρειαστεί ο κόουτς και η ομάδα.

ΥΓ: Κάποτε Βασίλαρε έρχονταν αυτοί που σε αποκαλούν Βασιλάκη τώρα και σε «γλείφανε». Ακόμα και όταν είχες φορέσει την «ερυθρόλευκη». Σου λέγανε «δεν το είπα εγώ αυτό», «δεν το έγραψα εγώ το άλλο».

ΥΓ2: κ. Κοντονή; Ο Σπανούλης δεν έχει χώρο στο μπάσκετ και την Ελλάδα; Αυτή την πολιτική θα επιλέξετε;

ΥΓ3: Αν κατάλαβα καλά, από σήμερα αφαιρούνται κάποιοι τίτλοι από τον Παναθηναϊκό ιδίως η Ευρωλίγκα στο Βερολίνο. Γιατί ο… Σπανούλης την είχε πάρει. Μόνος του.

ΥΓ4: Τίποτα δεν τελείωσε… Τώρα ξεκινάνε όλα!

ΥΓ5: «Μετά το ΟΑΚΑ, στο ΣΕΦ πάντως θα έχει κόσμο» μάς έλεγε ο Στάσι χτες χαριτολογώντας, αλλά να που η πρώτη εξελίχθηκε σε ευεργετική για τον Ολυμπιακό. Του έκανε τρομερό καλό. Όλα άλλαξαν προς το καλύτερο από τότε. Κυρίως ο κόουτς.

ΥΓ6: Τεράστια φάκα…

ΥΓ7: Το ήθελες ρε Μπίλι, το θέλαμε όλοι μας αυτό.