Η ψευδαίσθηση του Χακίμ

Παρασκευή, 27 Ιουνίου 2014 - 22:20

Το πρόβλημα με τον Γιάννη Μπουρούση δεν έχει να κάνει με το πόσο καλός παίκτης είναι. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι θεωρεί ότι είναι ο Χακίμ Ολάζουον. Όταν ο Μπουρούσης έπαιζε στον Ολυμπιακό, σούταρε τρίποντα. Ο αμέσως προηγούμενος παίκτης του Ολυμπιακού σε αυτό το ύψος που μπορούσε να περάσει ένα ματς σουτάροντας μόνο τρίποντα, ήταν ο Ρόι Τάρπλεϊ.

Δεν ξέρει κανείς γιατί συνέβη αυτό. Ήταν επειδή κάρφωσε στα 2 λεπτά που έπαιξε στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του 2005 (το μόνο τρόπαιο που έχει κατακτήσει πλην Κυπέλλων, ως 13ος παίκτης της ομάδας); Αυτό που ξέρεις είναι ότι από τη μια στιγμή στην άλλη έχει γίνει ντίβα. Εκείνη την εποχή, συγκεκριμένα, μπορούσε να σκοράρει μόνο παίρνοντας ριμπάουντ, δεν έχει μεγάλο ρεπερτόριο κινήσεων, δεν ήταν απειλή. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν δούλεψε. Το έκανε, και μάλιστα πολύ. Έφτιαξε το χουκ του, έφτιαξε πολύ το μακρινό σουτ του. Αλλά ξαφνικά έγινε ο Χακίμ Ολάζουον.

Υπάρχει ένα ματς της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό για το Κύπελλο, τον Οκτώβριο του 2005. Ο Βασίλης Σπανούλης έχει μόλις πάει στους «πράσινους» και ο Γιάννης Μπουρούσης παίζει ακόμα στην ΑΕΚ. Σε μία φάση ο Σπανούλης βάζει γκάζια στον Μπουρούση, για κάτι που κάνει μέσα στο ματς. Ο δεύτερος τον κοιτάζει και δείχνει να αντιλαμβάνεται ποιος του μιλάει. Δεν υπάρχει συνέχεια σε κάτι που θα μπορούσε να είναι τσακωμός και στα μάτια του θεατή είναι ένα μίνι ρομαντικό καυγαδάκι, ανάμεσα σε δύο παίκτες που ήταν μαζί στη «χρυσή» περιπέτεια του Βελιγραδίου. Αλλά είναι μεμονωμένο γεγονός στο πώς θα εξελιχθεί ο διεθνής σέντερ. Είναι μεμονωμένο, διότι ο Μπουρούσης πέφτει σε έναν Ολυμπιακό ο οποίος έδινε αφειδώς χρήματα και επειδή εκείνος είναι 2,10μ. Περνώντας το επίπεδο του «ξυλοκόπου», γίνεται ένας σέντερ ο οποίος θα έχει πάντα δουλειά. Αλλά αυτό που δεν μπορεί να ξεπεράσει είναι η ματαιοδοξία του.

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης (ο οποίος είναι ούτως ή άλλως ένας εργασιομανής αναρχικός προπονητής, ο οποίος κάνει την πλέον ρηξικέλευθη κίνηση στην ιστορία της εθνικής ομάδας- μαζί με τους τρεις κοντούς του Ιωαννίδη, δηλαδή τον Γιαννάκη, τον Γκάλη και τον Κορωναίο στο Challenge Round του 1981 στην Κωνσταντινούπολη- αποκλείοντας τον Γιώργο Σιγάλα και τον Ευθύμη Ρεντζιά και βάζοντας στην ομάδα τους Βασίλη Σπανούλη και Νίκο Ζήση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004) βρίσκει έναν εχθρό στον Ολυμπιακό. Την τελευταία χρονιά του στον πάγκο της ομάδας, ο Μπουρούσης κάνει κόμμα με τον Λίνας Κλέιζα, ο οποίος λατρεύεται από τους περισσότερους οπαδούς των «ερυθρόλευκων», αλλά επί της ουσίας ως δίδυμο γίνονται γκανιάν για να μην πάρει η ομάδα την Ευρωλίγκα και να μην καταφέρει να επικρατήσει στους τελικούς του πρωταθλήματος. Τον προηγούμενο χρόνο ο Μπουρούσης τα βάζει με τους φίλους του Παναθηναϊκού, στον μικρό τελικό με την Μπαρτσελόνα, αλλά στη σειρά των τελικών του πρωταθλήματος εκτίθεται ανεπανόρθωτα. Εκείνο το καλοκαίρι, ωστόσο, είναι που κάνει ακόμα ένα μεγάλο συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό.

Ο Μπουρούσης είναι και άτυχος: δεν έχει τον Ίβκοβιτς προπονητή 4 χρόνια πριν. Αλλά όπως ακόμα και οι Σέρβοι λένε, αν το μυαλό δεν είναι εκείνο που δίνει τις σωστές εντολές στην κίνηση, δεν γίνεται τίποτα. Στο πόλο, μάλιστα, αναφέρεται το παράδειγμα του Αλεξάντερ Σάπιτς, ενός παίκτη με γαργαντουικό ταλέντο, ο οποίος από παιδί ακόμα ήταν βεντέτα. Ο Σάπιτς κατάφερε και κέρδισε τίτλους, επειδή η Σερβία ήταν δεδομένο ότι θα έπαιρνε τρόπαια, χρόνο παρά χρόνο στην καλύτερη περίπτωση. Αλλά δεν πήρε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο και τη στιγμή που έπρεπε- στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 με την Ουγγαρία- πήρε στο τέλος όλες τις προσπάθειες, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η άμυνα ήταν κλεισμένη πάνω του και ότι υπήρχαν ελεύθεροι συμπαίκτες του. Οι Ούγγροι ήταν εκείνοι που στο τέλος πήραν το δεύτερο διαδοχικό χρυσό μετάλλιο.

Το καλοκαίρι του 2011 ο Γιάννης Μπουρούσης δεν γινόταν να παραμείνει στον Ολυμπιακό. Είχαν βγει στο φως της δημοσιότητας συνομιλίες και φυσικά το «αντίο» ήταν αναπόφευκτο. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι πρέπει να αισθάνθηκαν πολύ κορόιδα τότε, αλλά με τη φυγή του αποζημιώθηκαν. Αυτό που έδειξε μετά τον πέμπτο προημιτελικό με τον Ολυμπιακό ο νυν σέντερ της Ρεάλ Μαδρίτης είναι ότι δεν αισθάνεται άσχημα για ό,τι έγινε τότε. Τρία χρόνια μετά, ο Μπουρούσης όχι μόνο δεν κατάλαβε τίποτα από εκείνο το σκηνικό, αλλά στην ουσία κατηγόρησε και την ΚΑΕ για τη συμπεριφορά της προς το πρόσωπό του, λέγοντας ότι στη Ρεάλ του συμπεριφέρονται καλά. Φυσικά, η απορία τώρα είναι αν έχει την ίδια γνώμη, μετά τον χαμένο τελικό από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, το ξέσπασμα του Σέρχιο Γιουλ και το νέο χαμένο πρωτάθλημα από την Μπαρτσελόνα, το οποίο επιβεβαιώνει τον κανόνα. Η dream team του Δεκέμβρη τελείωσε τη χρονιά με ένα Κύπελλο.

Φυσικά, δεν πρέπει να κάνει εντύπωση που στο πρόσφατο Ευρωμπάσκετ ο Αντρέα Τρινκιέρι προτιμούσε τον Καββαδά από αυτόν. Και το σκηνικό με τον Αντώνη Φώτση να πηγαίνει στον πάγκο, τον Μπουρούση να προσπαθεί να του πιάσει συζήτηση και τον πρώτο να μην ακούει καλά, με αποτέλεσμα ο διεθνής σέντερ να προλάβει να το ξανασκεφτεί και να σωπάσει, είναι επίσης ενδεικτικό, έστω κι αν χρειάζεται, σε αυτήν την περίπτωση, να χρησιμοποιήσεις την πονηριά σου.

Ο Μπουρούσης θα βρει δουλειά. Είναι σαν τον τύπο που τσακώνεται με τους άλλους, ενώ οι άλλοι δεν τσακώνονται μεταξύ τους και παρ’ όλα αυτά νομίζει ότι φταίνε οι άλλοι. Είναι κρίμα, διότι θα μπορούσε να είναι σημείο αναφοράς για τους μελλοντικούς σέντερ του ελληνικού μπάσκετ. Σίγουρα υπάρχουν λεπτομέρειες που άνθρωποι που ασχολούνται με το ρεπορτάζ γνωρίζουν καλύτερα και αποτελούν άλλοθι για τον ίδιο, αλλά το γενικό περίγραμμα ανάγεται ήδη στη στατιστική. Άλλη μια χρονιά πέρασε με την ελπίδα ότι στην εσωτερική διεργασία θα αναλάβει τις ευθύνες του. Είναι κρίμα να πηγαίνουν χαμένοι παίκτες που δουλεύουν τόσο πολύ, επειδή διαφωνούν με μία προτροπή, όταν δεν μπορούν να την καταλάβουν και νομίζουν ότι ο κόσμος τους χρωστάει. Ο Μπουρούσης χρωστάει στον εαυτό του και στο ελληνικό μπάσκετ μία ιστορία λύτρωσης. Θα πρέπει να έχει ήδη καταλάβει- και αυτό δεν ισχύει μόνο για τον ίδιο αλλά φαίνεται να αντανακλά σε όλο το φετινό καλοκαίρι- αυτό που είχε πει ο Βενιαμίν Φραγκλίνος: πως ό,τι αρχίζει με οργή, τελειώνει με ντροπή.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!