Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

«Θάνατος» στα κλισέ (νο2)

«Θάνατος» στα κλισέ (νο2)
Παρασκευή, 1 Μαρτίου 2019 - 16:17
Αρθρογράφος: Σπύρος Γρομητσάρης
ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΟΜΗΤΣΑΡΗΣ

Ήλπιζα να μην «πρέπει» να γράψω σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα κείμενο με τον ίδιο τίτλο. Λες και δε φτάνει που βουίζει ακόμα το κεφάλι από το χθεσινοβραδινό, ακούμε / διαβάζουμε τα ίδια και τα ίδια κλισέ. Ας αφήσουμε τους μεγάλους προλόγους κι ας πάμε παρακάτω.

1) «Ο Ολυμπιακός είχε ανεξήγητα υπερβολική αυτοπεποίθηση, πίστευε θα περάσει. Δεν έβαλαν όλους τους βασικούς», δήλωσε στο sport24 ο σκόρερ Τομάς κι αυτή η δήλωση έγινε... σημαία. Γουάου, τι είπε ο άνθρωπος. Τη δήλωση αυτή την έκανε (προσέξτε) παίκτης της Λαμίας η οποία είχε σκορ αποκλεισμού από το 1ο ματς και πήγε στο Καραϊσκάκη για ν' αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό και για να προκριθεί χρειάζονταν νίκη. Μια Λαμία ο προπονητής της οποίας άφησε εκτός αποστολής 6 (!) παίκτες για λόγους ξεκούρασης. Αν λοιπόν το ρόστερ της Λαμίας «επιτρέπει» ροτέισον και δεν της στερεί το δικαίωμα της πρόκρισης, γιατί δεν επιτρέπει το ρόστερ του Ολυμπιακού;

2) «Για Ολυμπιακό μιλάμε, δεν γίνεται να μείνει εκτός τίτλων για 2η σερί χρονιά». Τι λέτε; Σοβαρά; Ο Ολυμπιακός ήταν εκείνος που μετά το νταμπλ του 1975 κατέκτησε ξανά κούπα το 1980. Ολυμπιακός ήταν εκείνος που μετά το πρωτάθλημα του 1983 κατέκτησε ξανά κούπα το 1987, επίσης το πρωτάθλημα. Ολυμπιακός ήταν κι εκείνος που μεταξύ των δύο πρωταθλημάτων που άρχισαν (1987) και έκλεισαν (1997) τα «πέτρινα» χρόνια μέτρησε μόλις δύο κύπελλα, του 1990 και του 1992. Και υπάρχουν κι άλλες «στείρες» διετίες παλιότερα γι' αυτό ας αφήσουμε και αυτή την κλισεδούρα.

3) «Ναι, οκ, είναι δουλευταράς και καλός προπονητής ο Μαρτίνς αλλά δεν ξέρει από πρωταθλητισμό», λέγεται / γράφεται. Να σας πω την αλήθεια δεν θυμάμαι κανένα νεογέννητο στο... μαιευτήριο των προπονητών να βγαίνει με κούπα πρωταθλητή στα χέρια. Και ο Μουρίνιο και ο Καπέλο και ο Λίπι υπήρξε κάποια στιγμή που πήραν τον πρώτο τους τίτλο πρωταθλητή, δεν γεννήθηκαν μ' αυτόν.

Τα παραπάνω δεν τα γράφω γιατί θέλω να υπερασπιστώ κάποιον. Δεν είναι η δουλειά μου αυτή. Απλά οφείλω να γράψω αυτά που σκέφτομαι και (αν δεν έχω τρελαθεί) αποτελούν δεδομένα. Δεν ξέρω αν είμαι παράλογος ή εκτός τόπου και χρόνου. Δεν ξέρω επίσης τι θα κάνει ο Ολυμπιακός με τον προπονητή και το υπάρχον ρόστερ. Δική του η τσέπη, δική του και η απόφαση.

Αυτό που ξέρω σίγουρα, και παρά τη μεγάλη πίκρα από το χθεσινό, είναι ότι δεν βλέπω την οικοδομή που λέγεται Ολυμπιακός να γράφει απέξω, όπως συνέβαινε πέρυσι, κατεδαφίζεται. Φέτος γράφει απλά: επιδιορθώνεται.

Διαβάστε επίσης

Όχι συγνώμες, νίκες

Όχι συγνώμες, νίκες

Η σημαντική ατάκα του group therapy και η τελική αξιολόγηση από τη διεύθυνση προσωπικού. Γράφει ο Σπύρος Γρομητσάρης.