Ντουντούκα
Θρύλε των γηπέδων, Ολυμπιακέ!

Η βία είναι κοινωνικό φαινόμενο

Η βία είναι κοινωνικό φαινόμενο
Τετάρτη, 25 Μαΐου 2011 - 01:58

Η βία είναι κοινωνικό φαινόμενο

Γεια σας, αδέλφια μου ΓΑΥΡΟΙ, χτες συναντήθηκε ο πρόεδρός μας, Βαγγέλης Μαρινάκης, με τον κύριο Μπιτσαξή. Δεν ξέρω ακριβώς για τι μιλήσανε, αλλά από ό,τι καταλαβαίνουμε όλοι μας, σίγουρα ένα από τα θέματα που θα «έπαιξαν» θα ήταν αυτό της βίας. Αδέρφια μου, θέλω να ξέρετε πως η βία είναι ένα φαινόμενο κοινωνικό και όχι μόνο αθλητικό. Με όλα αυτά που γίνονται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, ένα είναι το σίγουρο, ότι του χρόνου θα έχουμε έξαρση βίας παντού, πόσο μάλλον στα γήπεδα. Η πολιτεία, αν είναι σοβαρή, που δεν το βλέπω αυτό, πρέπει να στρωθεί και να βρει λύσεις στο πρόβλημα αυτό. Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται μέσα από τιμωρίες των ομάδων, από οικονομικούς αποκλεισμούς και αυστηρές ποινές και θέλω να σας δώσω ένα τρανό παράδειγμα. Του χρόνου που θα είναι μπάχαλο από ό,τι φαίνεται και ο βάζελος και τα χανούμια, όπως οι περισσότερες ομάδες στη χώρα μας, πάρτε χαμπάρι τι θα γίνεται από τους οπαδούς τους σχεδόν σε κάθε ματς. Οι αλλόθρησκες ομάδες, αδέρφια μου, όπως και οι οργανωμένοι και καλά οπαδοί τους, δεν μπορούν από μόνες τους να αντιμετωπίσουν και να λύσουν το πρόβλημα της βίας που δημιουργούν και που είμαι σίγουρος πως τη χρονιά που μας έρχεται θα δημιουργήσουν οι οπαδοί τους. Γιατί πολύ απλά κανείς απ’ αυτούς δεν έχει την οργάνωση που έχει η Θύρα 7 και την πολύ καλή συνεργασία με τη διοίκησή μας και τον πρόεδρό μας. Εμείς ξέρουμε και το έχουμε αποδείξει ανεπανάληπτα ότι αν θέλουμε, δεν γίνεται πουθενά το παραμικρό και δεν ανοίγει μύτη. Ενα τρανό παράδειγμα και πολύ κοντινό ήταν αυτό στον τελικό Κυπέλλου του μπάσκετ που έγινε στο Ελληνικό. Δώσαμε και εκεί το καλό παράδειγμα και εκτός από τον αναμενόμενο χαβαλέ που κάναμε στα λιγοστά λαγουδάκια που βρέθηκαν εκεί, κατά τα άλλα δεν έγινε το παραμικρό παρατράγουδο.

Αδέρφια, εμείς ως Θύρα 7 δεν έχουμε την ανάγκη με πράξεις βίας να αποδείξουμε ποιοι είμαστε. Εμείς πολεμάμε με τη φωνή μας, την τρέλα μας και την αρρώστια μας για την ομάδα που τόσο πολύ αγαπάμε. Η μόνη βία που ασκούμε είναι η ψυχολογική, να οργιάζουμε, να φωνάζουμε, άντε και να βρίζουμε, να νιώθουν την ανάσα μας. Αλλά καμιά φορά αν σε προκαλούν ή σου επιτίθενται, δεν μπορείς να κάτσεις και με σταυρωμένα τα χέρια. Γι’ αυτό, κύριοι της πολιτείας, κοιτάξτε από τώρα να τραβήξετε ορισμένα αφτάκια που δρουν ανεξέλεγκτα και μας προκαλούν συνεχώς γιατί το πολύ κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς καμιά φορά. Οπως δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι τη βία όχι μόνο στα γήπεδα, αλλά παντού, η πολιτεία που ζούμε και ο κωλόκοσμος που μεγαλώνουμε την έχει δημιουργήσει. Είναι αδιανόητο τα παιδιά και οι γενιές που μεγαλώνουν να γνωρίζουν και να νιώθουν στο πετσί τους ότι τους περιμένει ένα μέλλον αβέβαιο, ένα μέλλον ανεργίας, ένα μέλλον ανέχειας οικονομικής, ένα μέλλον κοινωνικής απαξίωσης. Πείτε μου τώρα πώς θέλετε να ξηγηθούν και πώς θέλετε να αντιδράσουν αυτά τα παιδιά. Τα πράγματα είναι απλά, γύρω από τις ομάδες και τα αθλητικά σωματεία της χώρας μας βρίσκουν τρόπο έκφρασης πάρα μα πάρα πολλά τέτοια παιδιά. Αυτό από μόνο του ενισχύει ότι θα γίνονται πλέον συχνά εκδηλώσεις βίαιων φαινομένων. Με έχετε κάνει και μιλάω σαν πολιτικός, πράγμα που σιχαίνομαι, αλλά σας κρούω τον κώδωνα του κινδύνου ότι αν αφήσετε τα πράγματα στη μοίρα τους και δεν κάνετε τις κινήσεις που πρέπει τη χρονιά που μας έρχεται, να μου το θυμηθείτε αυτό που σας λέω, θα γίνει το έλα να δεις, εντός και εκτός γηπέδων. Αλλά και πάλι θα δείτε ότι εμείς ως Θύρα 7, ασχέτως τι θα γίνεται με τους αλλόθρησκους οπαδούς στη χώρα μας, θα δώσουμε για μια ακόμη φορά το καλό παράδειγμα που θα είναι όπως πάντα παράδειγμα προς μίμηση ασχέτως αν ποτέ δεν έχουμε ακούσει γι’ αυτό ούτε ένα ευχαριστώ. Τελειώνοντας, θέλω να ξαναπώ στη πολιτεία, στα θεσμικά όργανα και στους προέδρους όλων των ομάδων να σκεφτούν καλά τι πρέπει να κάνουν αν θέλουν να υπάρξει και αύριο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους.

ΚΑΝΟΝΙΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΒΡΕΙΤΕ

Αδέρφια, επειδή πολλοί δεν καταλαβαίνουν το ποιος είμαι και πώς τη βλέπω για τον Ολυμπιακό μας με, αυτά που θα σας πω παρακάτω θα πάρουν την απάντηση που πρέπει.

Είναι να γίνουν κάποια έργα και κάποιες κινήσεις στο Καραϊσκάκη. Καλό θα είναι και από τη μία μεριά, αλλά και από την άλλη να μην υπάρχουν κολλήματα. Αντιπαλότητες και γκρίνιες, όπως και θερμίδες, δεν πρέπει να χαλάμε όταν ασχολούμαστε με αντιπάλους, όχι μεταξύ μας, οπότε να ξέρετε ότι ο κόσμος μας απαιτεί άμεση λύση στο θέμα αυτό.

ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Αδέρφια, η εικόνα της ομάδας μας στο μπάσκετ ήταν η αναμενόμενη, αλλά το ΣΕΦ δεν ήταν από θέμα κόσμου όπως έπρεπε. Από αύριο… τι από αύριο; Ηδη με έχετε ζαλίσει για εισιτήρια στο πρώτο ματς με τους λαγούς. Αδέρφια, παντού και πάντα πρέπει να είμαστε κοντά στην ομάδα μπάσκετ του Ιβκοβιτς και των αδερφών Αγγελόπουλων που κάνουν τα πάντα έτσι ώστε η ομάδα μας να γίνει όπως την ονειρευόμαστε. Αδέρφια, όχι μόνο λόγια, αλλά και πράξεις. Ολοι πρέπει να είμαστε κοντά και να στηρίζουμε το μπάσκετ μας. Πάμε για το πρωτάθλημα.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον ΓΑΥΡΟ στις 24/5/2011)

Διαβάστε επίσης

Που να πάμε με αυτούς;

Που να πάμε με αυτούς;

Παράγοντες σαν τον Αδαμίδη με συμπεριφορά… Κατίνας τραβάνε πολλά χρόνια πίσω το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Δεν καταλαβαίνω...

Δεν καταλαβαίνω...

...σε τι αποσκοπεί όλη αυτή η πρεμούρα των Γιαννακόπουλων να «προαναγγέλλουν» με αλλεπάλληλες συνεντεύξεις (που ενίοτε αναπαράγονται και από… «Oλυμπιακά» ΜΜΕ) την «αποχώρησή τους» από το μπάσκετ του Παναθηναϊκού την παραμονή του τελικού και λίγες μέρες πριν από τα πλέι οφ του πρωταθλήματος;